Η Ζέτα Μακρυπούλια ήταν καλεσμένη στο podcast της Μαρίας Σολωμού στο κανάλι της στο Youtube και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην ψυχοθεραπεία, την προσωπική της ζωή και την απόφασή της να μην κάνει οικογένεια.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
"Έχω κάνει πολλά πράγματα σε σχέση με την ψυχοθεραπεία. Έχω κάνει ψυχοθεραπεία πολλά χρόνια, έχω κάνει αλλά ενεργειακά, έχω παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια και άλλα πολλά. Έχω πολλά εργαλεία στην τσέπη μου, το αν θα τα χρησιμοποιήσω όμως, είναι άλλο θέμα. Γενικά δεν μιλάω πολύ για όλα αυτά, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν τα πιστεύουν καθόλου και έρχονται μετά και μου λένε "μωρέ είσαι χαζή; Είναι δυνατόν;”. Σε αυτόν τον άνθρωπο που είναι τόσο αρνητικός δε με ενδιαφέρει να του αλλάξω γνώμη και ούτε πρόκειται. Κρατάει αυτός την άποψη του κρατάω και εγώ τη δική μου και ότι κάνει καλό στην ψυχούλα του καθενός", είπε αρχικά η Ζέτα Μακρυπούλια.
"Οι αλλαγές με δυσκολεύουν παρά πολύ. Δένομαι πολύ με τους ανθρώπους, δυσκολεύομαι να αποχωριστώ ανθρώπους. Επενδύω σε όλες μου τις σχέσεις, δίνω πολλά πράγματα από τον εαυτό μου, δεν μπορώ στα ξαφνικά να τα διαγράψω όλα και να βγάλω κάποιον από τη ζωή μου. Δεν με ενδιαφέρει να πάρω αυτά που δίνω, δεν έχω αυτή την απαίτηση. Μεγαλώνοντας, ενώ υπήρξα ένας παρά πολύ βολικός άνθρωπος, με απίστευτη υπομονή, βλέπω πλέον, ότι δεν είμαι τόσο. Αυτό το έχει κάνει η ζωή και οι εμπειρίες. Δεν είναι κακό το να αλλάζεις. Βάζω τα όρια μου, που παλιά δεν το έκανα. Δουλεύω πολύ με την ψυχολογία μου και τα τελευταία χρόνια έχω πολλές φορές τις κλειστές μου" πρόσθεσε.
Διαβάστε Επίσης
"Μέχρι μια ηλικία ζεις τα πράγματα και νομίζεις ότι θα είναι πάντα έτσι. Έρχεται μία φάση όμως, που χτυπάει ένα καμπανάκι και νομίζω ότι αυτό με έχει κάνει να είμαι πιο κλειστή και εσωστρεφής. Εκεί λοιπόν που χτυπάει το καμπανάκι, συνειδητοποιείς ότι τίποτα δε μένει για πάντα. Αυτό είναι μία καμπάνα που με χτύπησε βαριά εμένα. Η χαρά που είχα κάποτε, είδα ότι δεν κρατάει. Εγώ τις κλειστές μου δεν τις έχω δύο μήνες, τις έχω δύο χρόνια και δεν ξέρω πόσο καιρό θα κρατήσουν" συμπλήρωσε.
"Τα τελευταία χρόνια συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι σε φάση για οικογένεια. Μέχρι και πριν από πέντε χρόνια περίμενα πότε θα χτυπήσει αυτό το καμπανάκι και δεν χτυπούσε. Έχω πει μέσα μου ότι ίσως είναι και για καλό γιατί εγώ με όλα αυτά που γίνονται θα ήμουν σαν την τρελή, δεν θα κοιμόμουν. Για τη δίκη μου ψυχοσύνθεση με διευκολύνει ότι δεν ζω το άγχος του να είσαι γονιός και έχω μείνει απλά στα άγχη τα δικά μου. Για κάποιο λόγο γίνονται όλα. Είμαι οκ με το να μην γίνω μητέρα, έχω βάλει τα όρια μου σε όλο αυτό" κατέληξε.