Η Υρώ Μανέ ήταν καλεσμένη της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου στο πλατό της εκπομπής "Στούντιο 4".
Η γνωστή ηθοποιός μίλησε στους παρουσιαστές της ΕΡΤ για την προσωπική και την επαγγελματική της πορεία.
Η ίδια παραδέχτηκε πως της αρέσει να κρατά την ιδιωτική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.Γι' αυτό και είναι ελάχιστες οι αναρτήσεις της στα social media: "Ο Τάσος είναι συνοδοιπόρος στη ζωή, είναι στήριγμα. Αλλά με δυσκολεύει να προβάλω τόσο πολύ την προσωπική μου ζωή, μου είναι σχεδόν κουραστικό, με πλήττει θανάσιμα. Είχαμε πάει σε ένα γάμο, ήταν το πρώτο gay ζευγάρι που παντρεύτηκε και πήγαμε και ήταν πολύ ωραία. Στο πάρτι βγάλαμε μία φωτογραφία και την ανέβασα, είμαστε του ρομαντικού ρεπερτορίου. Το θεωρώ περιττό να προβάλω την προσωπική μου ζωή, δεν έχει νόημα, νόημα έχει δουλειά μου. Τι νόημα έχει να προβάλω τη ζωή μου; Γιατί; Δεν με αφορά ούτε είμαι τόσο φίλη με τα κοινωνικά δίκτυα. Κάποιες φορές εντάξει, αλλά με μέτρο γιατί εάν ξέρεις και έχεις ενσυναίσθηση και μία συγκεκριμένη στάση ζωής δεν μπορείς να προβάλλεις εσύ έναν κόσμο λαμπερό και ωραίο και πόσο ευτυχισμένος είσαι ενώ όλοι οι άλλοι άνθρωπο δεν είναι. Μου φαίνεται προκλητικό και δεν είναι καθόλου μέσα στα standars μου".
Η κόρη της ακολούθησε τα δικά της καλλιτεχνικά μονοπάτια: "Είναι χορεύτρια και χορογράφος. Σεμνά και ταπεινά όπως πρέπει κάνει την πορεία της. Είμαι πολύ περήφανη γι' αυτό. Είχα πάντα την αίσθηση, επειδή εγώ ό,τι πάλεψα το πάλεψα μόνη μου χωρίς να έχω κάποιον πάντα είχα αυτήν την έγνοια, ήθελα το παιδί μου να μην έχει την καβάντζα επειδή είναι κόρη μου. Το γλιτώνεις και είναι θέμα διαχείρισης. Το παιδί μου είναι σε κάποιες δουλειές που δεν ήξεραν, δεν το πρόταξε ποτέ και μετά το έμαθαν. Έχει αυτήν τη βάση και έτσι πορεύεται, ό,τι κάνει το κάνει δυναμικά μόνη της, δεν με έχει ανάγκη".
Τα πρώτα της βήματα στον χώρο ήταν αρκετά ζόρικα: "Εμείς είχαμε οντισιόν ήταν δύσκολα, πολύ δύσκολα. Με δυσκόλεψε ότι έπρεπε να έχω το θάρρος και την αυτοπεποίθηση ότι εκεί που θα πάω να χτυπήσω την πόρτα θα πρέπει να επιλεγώ, να είμαι από τους πρώτους που θα επιλεγούν. Η αγωνία, η επικινδυνότητα… Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα ήξεραν κάποιους ανθρώπους. Ήμουν πολύ τυχερή, όποια πόρτα χτύπησα για οντισιόν με πήραν για δουλειά".