Η Βίκυ Κουλιανού παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, αυτή την εβδομάδα, στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα.
Μεταξύ άλλων το γνωστό μοντέλο μίλησε για τον σχεδιαστή Μιχάλη Ασλάνη
Έχει μοναξιά αυτός ο χώρος;
Θεωρώ ότι μέσα στη μόδα υπάρχει μια αδιόρατη μοναξιά. Η μόδα είναι μια υψηλή τέχνη, όπως η μουσική και η ζωγραφική. Το λέω και δακρύζω. Δεν μπορεί όλο αυτό να μην ενέχει και μοναξιά. Κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να μην έχει μια μοναχική πλευρά. Η μοναχική μας πλευρά είναι αυτή που χρωματίζει τα προς τα έξω μας στον κόσμο. Οι καλλιτέχνες το χρωματίζουν πρώτα μέσα τους. Για παράδειγμα, θυμάμαι τις πτυχές που είχαν τα ρούχα του Φερέ. Ήταν αρχιτεκτονική η σκέψη του. Κι έτσι τη μετέφερε. Θεωρώ, λοιπόν, ότι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει υπήρχε πάντα το κομμάτι της μοναξιάς, το οποίο άλλες φορές είναι πολύ σκοτεινό, όπως στον Ιβ Σεν Λοράν και άλλες πολύ φωτεινό, όπως στον Ασλάνη, που δεν μπορεί να αντέξεις το φως. Που λες "δεν μ’ αρέσει που έχει τόσο φως. Θέλω να του το πάρω". Μα το φως αυτό δεν κλέβεται ποτέ!
Θεωρείς ότι προσπάθησαν να του το κλέψουν οι άνθρωποι που βρέθηκαν γύρω του;
Ξεκάθαρα, ναι. Όπως και από πολλούς σχεδιαστές που γνώρισα στο εξωτερικό. Όμως εκεί το βεληνεκές ήταν διαφορετικό. Ίσως και να ήταν διαφορετικά προστατευμένοι. Από κάποιους το έκλεψαν, όπως από τον Τζιάνι Βερσάτζε, ο οποίος είχε ένα πολύ άδικο τέλος. Όπως και ο Μιχάλης είχε ένα άδικο τέλος. Και ήταν άνθρωποι που πάντα αναζητούσαν την αγάπη.