Καλεσμένη στην "Ελένη” βρέθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης η Βάσια Παναγοπούλου. Η γνωστή ηθοποιός, δημιουργός και θεατρική παραγωγός συνάντησε την Ελένη Μενεγάκη και μίλησε για το πόστο της παραγωγού στο θέατρο, για τη συμμετοχή της στη σειρά "Η Γη της Ελιάς”, για το θέατρο, αλλά και για τη μητρότητα.
"Ο ηθοποιός όταν καίγεται μέσα του θέλει να είναι καλός. Δεν κοιτάει αν έχει κουραστεί ή αν η ώρα έχει τελειώσει. Είναι εκεί και προσπαθεί” είπε αρχικά η Βάσια Παναγοπούλου.
Για τη μητρότητα εξομολογήθηκε: "Θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα. Έτυχε δεν προχώρησαν οι σχέσεις-γάμοι και για αυτό δεν έκανα παραπάνω. Αγαπώ τα παιδιά με τρέλα. Ήμουν αυτή που όταν πήγαινε σε ένα σπίτι και υπήρχε μωράκι, άφηνε τους υπόλοιπους και πήγαινε στο μωρό. Τα αγαπάω τα παιδιά πολύ. Δεν ένιωσα ποτέ κουρασμένη”.
Μιλώντας για τα δύσκολα περιστατικά που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ως παραγωγός στο θέατρο και την υπόθεση της Σοφίας Παυλίδου με τον Μάνο Παπαγιάννη που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη δικαιοσύνη εκμυστηρεύτηκε αρχικά: "Αγαπάω πολύ το σινάφι μου […] Έχω πάρει σκληρές αποφάσεις. Όταν βλέπω ότι κάτι δεν πάει σωστά, βάζω μαχαίρι. Το έχω κάνει και στη ζωή μου”.
Δεν δίστασε με αφορμή αυτό να υπογραμμίσει: "Είμαι ένας άνθρωπος που στάθηκε στα πόδια του μόνος του. Εγώ τον μπαμπά μου τον έχασα 10 χρονών. Άλλαξα τον τόπο που έμενα στα 12 και μάλιστα η μαμά μου αποφάσισε ότι πρέπει να φύγω από το νησί μου και να με στείλει στην αδελφή της, εδώ στην Αθήνα, όπου πέρασα δύο μήνες έχοντας να διαχειριστώ τον θάνατο του μπαμπά που ήταν μια τεράστια απώλεια για μένα και το να βρεθώ σε μια πολύ μεγάλη πόλη σε άλλες συνθήκες ζωής μόνη μου”.
Συμπλήρωσε μάλιστα: "Η μαμά μου με την αδελφή μου ήρθε τρεις μήνες αργότερα και όλο αυτό το πέρασα μόνη μου. Επίσης, είχα να διαχειριστώ και την αίσθηση της απώλειας της μαμάς, η οποία κι αυτή βρέθηκε μόνη της στη ζωή με δυο κοριτσάκια και έμαθα να στηρίζομαι στα πόδια μου. Νομίζω ότι βήμα-βήμα από πολύ μικρή άρχισα να καταλαβαίνω πως μόνο εμείς είμαστε για τον εαυτό μας. Αν εμείς δεν μας αγαπάμε και αν εμείς δεν μας φροντίζουμε, δεν θα το κάνει κανείς. Και να μην έχουμε τη σιγουριά ότι θα υπάρχει πάντα η μαμά που θα καθαρίσει για μας, γιατί και η μαμά είναι ένας άνθρωπος που μπορεί κι αυτή να περνάει δύσκολα. Και αυτό είναι ένα πολύ σκληρό μάθημα ζωής. Πολύ”.