Στο "Πρωινό” του ΑΝΤ1 βρέθηκε καλεσμένος το πρωί της Τετάρτης ο Τάκης Ζαχαράτος. Ο γνωστός performer λίγες ημέρες μετά τη μεγάλη απώλεια του μπαμπά του συνάντησε τον Γιώργο Λιάγκα και τη Φαίη Σκορδά και μίλησε όπως ήταν φυσικό για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε.
"Ο μοναδικός λόγος που βρίσκομαι σήμερα εδώ είναι γιατί όταν πέθανε η μαμά μου το 2005 του είχα πει πως δεν θέλω να δουλέψω. Της μαμάς μου ήταν πολύ ξαφνικό. Μιλούσαμε την Τετάρτη και τη Δευτέρα ήταν η κηδεία […] Μου είχε πει τότε ο μπαμπάς μου 'μην τολμήσεις να κάτσεις στο σπίτι και σε πάρει από κάτω, εμείς είμαστε αθλητές, κι εγώ να πεθάνω θα βγεις και θα τραγουδήσεις για εμένα. Οπότε αφιερώνω αυτή την παράσταση στον μπαμπά μου” ανέφερε αρχικά ο Τάκης Ζαχαράτος.
Συνέχισε λέγοντας: "Έζησα κάτι τόσο μαγικό που μου λένε συλλυπητήρια, που βεβαίως τα δέχομαι, αλλά είναι τόσο μεγάλη η αγάπη μου για όσα αυτός ο άνθρωπος με δίδαξε που η τελετή ήταν μια γιορτή αγάπης. Περιμέναμε να φύγει. Ήταν άρρωστος καιρός. Είχε μια φθίνουσα πορεία. Είχε αρχίσει το Αλτσχάιμερ τα τελευταία δυο, τρία χρόνια και άλλες φορές μας θυμόταν και άλλες όχι”.
Δεν δίστασε μάλιστα να εξομολογηθεί: "Είναι πολύ σκληρό να βλέπεις τον γονιό σου να σε κοιτάζει σαν να είσαι άγνωστος. Δηλαδή θέλει πάρα πολύ δύναμη για να το αντέξεις αυτό, να το βλέπεις. Κάθε φορά που πήγαινα δεν ήξερα αν θα με γνωρίσει και αυτό είναι πάρα πολύ σκληρό και δεν το έχω βιώσει και φαντάζομαι πως είναι για τους ανθρώπους που το βιώνουν για χρόνια. Ήταν πολύ σκληρό αυτό. Από την άλλη, σκεπτόμενος ότι αυτός ο άνθρωπος είδε δισέγγονο από την αδερφή μου και τα παιδιά του τα αγαπούσε πολύ”.
Καταλήγοντας, ο Τάκης Ζαχαράτος σημείωσε: "Δεν έφυγε από το Αλτσχάιμερ, αλλά από Covid. Είχε κάνει τρία εμβόλια, αλλά λόγω της μεγάλης ηλικίας και του βεβαρημένου ιατρικού ιστορικού το οποίο τον επιβάρυνε. Δεν μπήκε εντατική, ούτε διασωληνώθηκε. Ως ένα σημείο ήταν διαχειρίσιμο αλλά από ένα σημείο άρχισε να φθίνει. Το αισθάνθηκα το προηγούμενο βράδυ, πετάχτηκα στον ύπνο μου και ένιωσα ότι κάτι θα συμβεί. Μόλις με πήρε τηλέφωνο η αδελφή μου, το ήξερα. Ήταν σε κλινική Covid και δεν γινόταν να πάμε. Η επικοινωνία ήταν τηλεφωνική. Αυτές οι στιγμές σε κάνουν να εκτιμάς το παρόν”.