Καλεσμένη της Τατιάνας Στεφανίδου στο "Tlive" ήταν η Άννα Φλωρινιώτη, για να μιλήσει για την απώλεια του πατέρα της, του Γιάννη Φλωρινιώτη, η οποία βύθισε στη θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η ίδια, εμφανώς φορτισμένη, μοιράστηκε πως νιώθει ακόμα την παρουσία του πατέρα της δίπλα της: "Δεν είχα αντοχή να βγω πουθενά αλλά αυτή τη φορά είπα ότι θα έκανα ό,τι θα έκανε ο πατέρας μου, θα ντύνομαι, θα στολίζομαι… Ό,τι του αρέσει. Μου έλεγε η μαμά μου ότι δεν θα ήταν σωστό, της είπα ότι θα κάνω ό,τι ήθελε ο πατέρας μου γιατί ξέρω ότι με βλέπει. Χθες τον ένιωθα κιόλας. Ένιωθα ένα άσπρο πράγμα να με σπρώχνει και δεν ήμουν και μόνη μου, ήμουν με έναν φίλο μου. Του είπα ότι δεν είμαι καλά, να έρθει να με πάρει και να πιούμε ένα ποτό να ηρεμήσω. Όπως καθόμασταν, νιώσαμε και οι δύο κάτι να μας σπρώχνει. "Ποιος ήταν, σερβιτόρος;" τον ρώτησα. Δεν ήταν κανείς και παγώσαμε, νιώσαμε ένα άσπρο πράγμα να μας σπρώχνει. Εκείνη την ώρα λέγαμε κάτι και μας πήρε από κάτω, σαν να μας έσπρωξε και τους δύο. Άντε εγώ είμαι τρελή και μπορεί να βλέπω οράματα, το πάθαμε και οι δύο".
Και πρόσθεσε: "Είχα αρρώστια με τον πατέρα μου, τα τελευταία χρόνια είχαν αλλάξει οι ρόλοι, τον φρόντιζα εγώ".
Η Άννα Φλωρινιώτη σοκαρίστηκε με την αγάπη του κόσμου για τον Γιάννη Φλωρινιώτη: "Το βράδυ που έγινε πήγα σπίτι και έπαθα σοκ. Λέω "κοίτα πόσο τον λάτρευε ο κόσμος". Άνθρωποι που μπορεί να τον είχαν συναντήσει μία φορά στη ζωή τους έβαλαν "πένθος" στα προφίλ τους, έπαθα πλάκα".
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης κηδεύτηκε φορώντας το αγαπημένο του κουστούμι: "Για το κουστούμι, ήταν δική μου απόφαση. […] Πήγα να το φτιάξω το δωμάτιο, να του πλύνω όλα τα κουστούμια. Όταν έγινε αυτό, ήρθε η μαμά μου στο νοσοκομείο , μας είχαν ζητήσει να φέρουμε ρούχα γιατί δεν μπορούσαν να τον αλλάξουν, δεν καταλάβαινα πολύ τι μου έλεγαν. Είδα τη μαμά μου με ένα μαύρο κουστούμι. "Τι είναι αυτό;" τη ρώτησα. "Πάρτο πίσω, μη στο δώσω να το φας" της είπα. "Θα βάλω στον μπαμπά μου μαύρο κουστούμι; Το σιχαίνεται το μαύρο" σκέφτηκα. Με έβλεπε να φοράω μαύρα και μου έλεγε "Πώς είσαι έτσι, βάλε κανένα στρασάκι". "Θα κηδεύσω τον πατέρα μου με μαύρο κουστούμι;" της είπα. "Θα του βάλω ό,τι θέλω" είπα. Ένας θείος μου με ρώτησε εκείνη την ώρα μήπως μας κάνουν πρόβλημα. "Ποιος θα μιλήσει και θα μου πει τι θα βάλω στον πατέρα μου" του απάντησα. Έτσι λοιπόν πήγα σπίτι και πήρα το ασημί κουστούμι. Με πήρε τηλέφωνο ο κολλητός του και μου λέει "Βρε Άννα, θέλω να σου πω κάτι -δεν ξέρει τι έχει γίνει- πριν πέντε χρόνια κάτι βλέπαμε και μας λέει ο μπαμπάς σου "Θέλω να φύγω σαν βασιλιάς". Σε παρακαλώ, βάλτου το κουστούμι που του άρεσε". Έτσι και αλλιώς αυτό θα του έβαζα".
Σε άλλο σημείο, η Άννα Φλωρινιώτη μίλησε για τα παιδικά της χρόνια και τη σχέση της με τον Νίκο Κολώνη: "Κάναμε παρέα από μωρά μαζί. Μεγαλώσαμε μαζί, εγώ στον δεύτερο και ο Νικολάκης στον τρίτο. Ο Νικολάκης ήταν ένα χαρούμενο παιδάκι πάντα. Ακόμα μένουμε μαζί, οι γονείς του μένουν πάνω από τους γονείς μου. Δεν ήρθε στην κηδεία λόγω της συνεργασίας. Ο Νικολάκης ήταν η χαρά της πολικατοικίας. Όταν έλειπε ο μπαμπάς, ντύναμε τον μπαμπά – Κοκλώνη και εγώ με τον Νικολάκη χορεύαμε, τραβάγαμε βιντεάκια και κάναμε χαβαλέ. Ο Νίκος είχε αρρώστια με τον μπαμπά, του έλεγε όλα του τα μυστικά. Εγώ ήμουν η κολλητή του αλλά όλα του τα μυστικά τα έλεγε στον μπαμπά μου".