Ο Νίκος Φλωρινιώτης έφυγε από τη ζωή το πρωί της Τρίτης σε ηλικία 39 ετών. Η Άννα Φλωρινιώτη βρέθηκε καλεσμένη στο "Πρωινό" του ΑΝΤ1 και εξομολογήθηκε το πώς βίωσε ο αδελφός της την ασθένεια και πώς ήταν οι τελευταίες του στιγμές.
"Δεν έχω κοιμηθεί τρεις εβδομάδες. Κάθε φορά που έμπαινε ο Νίκος στο νοσοκομείο έλεγα τα παρατάω όλα και είμαι με το παιδί. Πήγαινε πολύ καλά, πριν δύο μήνες είχε καθαρίσει και είχαμε τρελαθεί από τη χαρά μας. Είχε πολύ θέληση, ήθελε να ζήσει να κάνει πράγματα. Την τελευταία φορά, που μπήκε πήρε την κάτω βόλτα. Του έβγαλαν υγρό από τον νωτιαίο μυελό. Γυρίσαμε σπίτι και ήταν χάλια, ζαλιζόταν. Έκλαιγε και η ίδια η γιατρός, έγινε ό,τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί. Φοβούνται μην πάει το μελάνωμα στο κεφάλι. Ήταν ένα 20% να πάει εκεί και πήγε. Μας είχε πει ότι δυστυχώς δε θα τη βγάλει. Στο Νίκο δεν είχαμε πει τίποτα, αλλά ανησυχούσε" είπε αρχικά η Άννα Φλωρινιώτη.
"Όταν τον αφήσαμε έξω στη γιορτή του μέχρι τις 12 το πρωί ήταν μια χαρά και ξαφνικά του Αγίου Νικολάου κόβεται η φωνή του, σαν να τραύλιζε. Μου μίλαγε και δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε και του έλεγα ότι δεν είχα σήμα για να μην τον τρομοκρατήσω. Πήρε η μαμά μου το ασθενοφόρο και τον πήγαμε στο Λαϊκό μαζί με την Ίνα Λαζοπούλου. Πάω και εγώ και βλέπω τον αδερφό μου να μη με αναγνωρίζει. Είχε πάθει κρίση. Πήγαμε για αξονική στον εγκέφαλο και έπαθε κρίση. Πήγα και εγώ μαζί του και κάναμε τη μαγνητική. Ήθελε εμένα και τη μαμά μου. Την κάναμε και μας είπαν ότι δεν είχε κάνει φλεγμονή στο κεφάλι. Σε κάποια φάση με είχε βουτήξει από τα χρυσαφικά στο λαιμό για να φύγουμε. Εκεί που ήταν χαμένος ξαφνικά επικοινωνούσε. Μια χανόταν μια το έβρισκε. Μια ημέρα ήμασταν τόσο χαρούμενοι, γιατί χαμογέλαγε, μας αγκάλιαζε, μας φίλαγε. Οι γιατροί μας είχαν πει ότι δε θα πάρουμε εξιτήριο. Είχα νευριάσει με πολλούς που με έπαιρναν να τους πω που έχει κάνει μετάσταση και εγώ τους έλεγα ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει. Έλεγα δε μπορούσε να τον αφήσει ο Άγιος Νικόλαος" συμπλήρωσε.
"Δεν το κατάλαβα όταν έφυγε. Ήμουν εγώ, αυτός και μία φίλη μου. Τις 3 τελευταίες ημέρες είχε ανεβάσει πολύ υψηλό πυρετό. Τον είχαν σε καταστολή, γιατί δεν ήθελαν να πονέσει ο Νικολάκης. Τον χάιδευα και κάθε μισή ώρα του έβαζα θερμόμετρο. Πάω τον χαϊδεύω, του μιλάω και ένιωθα το πρόσωπό του να κιτρινίζει. Λέω το παιδί δεν είναι καλά, το χρώμα του. Τα χέρια του και τα πόδια του είχαν πρηστεί. Έφυγε στα χέρια μου και δεν κατάλαβα τίποτα. Δεν έκανε τίποτα" είπε κλείνοντας.