Καλεσμένος της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου στο "Στούντιο 4" ήταν ο Θέμης Ανδρεάδης. Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε στους παρουσιαστές της ΕΡΤ για τη καριέρα του και τη ζωή του.
Ο Θέμης Ανδρεάδης έχει μεγαλώσει "γενιές και γενιές" οι οποίες, όπως ανέφερε, δεν τον έχουν ξεχάσει: "Βλέπω νέα παιδιά και λέω "ρε παιδιά, έχω μεγαλώσει τρεις γενιές". Από τους πιτσιρικάδες όταν ήμουν εγώ 25αρης, όλα τα παιδάκια των 5 και των 6 ετών, των πιτσιρικάδων τα παιδιά και πάει λέγοντας. Πρόσφατα ήμουν σε μια καταπληκτική εκπομπή, το "Μουσικό Κουτί" και ήταν τα παιδιά εκεί τα οποία είναι νέα παιδιά. Ήρθαν και μου είπαν "έχετε χαιρετίσματα από τον πατέρα μου", ο άλλος μου έστειλε χαιρετίσματα από τη μαμά του. Λέω "τι έγινε;". Γελάω πολύ με αυτούς που μου λένε "μεγάλωσα με τα τραγούδια σου", δεν το λέω με κακή προαίρεση. Εγώ κινούμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μου κάνουν αιτήματα φιλίας., μου γράφουν "μεγαλώσαμε με τα τραγούδια σου". Πατάω καμία φορά να δω καμία φωτογραφία τους και λέω "Ρε συ, πρέπει να είμαι 160 ετών"!".
Τι είναι αυτό που κάνει τα τραγούδια του ξεχωριστά; Ο ίδιος έδωσε την απάντησή του εξηγώντας πώς ξεκίνησε η αγάπη του για τη μουσική: "Είναι η αύρα, αυτό που αφήνει. Θα σας πω μία ιστορία. Ήμουν 6-7 χρονών, μεγάλωσα στην Καλλιθέα, στα προσφυγικά της Καλλιθέας. Οι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι τη δεκαετία του 1950. Ήταν θυμάμαι ότι ήταν του Αγίου Αλεξάνδρου και γιόρταζε ένας Αλέκος, ήταν δίπλα στο σπίτι μας ένα κουρείο και ο γιος του ήταν ο Αλέκος. Ούτε προσκλήσεις, ούτε τηλέφωνα, παίρνουν καρέκλες και πάμε απ' έξω. Ερχόταν ο κιθαρωδός της γειτονιάς τον οποίο θαύμαζα εγώ και μαζεύονταν γύρω – γύρω και έπαιζαν διάφορα τραγούδια, συνήθως Καζαντζίδη, Τσιτσάνη, ρεμπέτικα. Ήταν τόσο χαρούμενοι και ευτυχισμένοι οι άνθρωποι που ήταν πολύ όμορφο αυτό που έβλεπα. Εμάς τους πιτσιρικάδες μας έδιωχναν για να μη χαλάμε την ατμόσφαιρα. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα στη ζωή μου, την έχω ακόμα. Τους βλέπω όλους αυτούς τους ανθρώπους μονιασμένους, χαρούμενους, αγαπημένους, έξω καρδιά. Έχει σημασία αυτό, μέσα σε μία εποχή σκληρή".
Ο Θέμης Ανδρεάδης δεν έκρυψε τη συγκίνησή του μιλώντας για το όραμά του: "Όπως έβλεπα αυτήν την εικόνα είχε μία πανσέληνο, έτσι όπως το βλέπω όλο αυτό είπα "Εγώ αυτό θέλω να κάνω, να κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους". Ήταν πολύ όμορφο, το λέω και συγκινούμαι. 67 χρόνια η εικόνα αυτή παραμένει μέσα μου. Είναι η εικόνα της ζωής μου, δεν έκανα τίποτα άλλο στη ζωή μου ποτέ".