Τον Στέφανο Κορκολή υποδέχτηκε στο πλατό της εκπομπής 'Ενώπιος Ενωπίω" ο Νίκος Χατζηνικολάου.
Ο μεγάλος καλλιτέχνης παραχώρησε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη κατά την οποία αναφέρθηκε στη μακρά επαγγελματική του πορεία, αλλά και σε πτυχές της προσωπικής του ζωής.
Ο Στέφανος Κορκολής γνώρισε στιγμές δόξας ως τραγουδιστής, τις οποίες δεν τις απαρνιέται: "Δεν ξορκίζω αυτήν την περίοδο. Δεν είναι το καλύτερό μου να τραγουδάω. Δεν κατάλαβα γιατί έγινε όλο αυτό εκείνη την περίοδο. Τα τραγούδια εκείνα τα είχα στείλει για τη Νάνα Μούσχουρη, αλλά δεν τα είχε στείλει ο παραγωγός της. Σκέφτηκα πόσες κασέτες σάπισαν στα συρτάρια παραγωγών, γιατί δεν μπήκε κάποιος στον κόπο να τα ακούσει. Έτσι τραγούδησα εγώ αυτά τα τραγούδια. Από μια κασέτα που δεν έφτασε ποτέ, ξεκίνησα.
Τότε είχα ακούσει τα πάντα όταν γύρισα στην pop από τους πιο λόγιους, αλλά για τα τραγούδια ο κόσμος είναι ο κριτής. Δεν έβαλα ποτέ όρια και σύνορα στη δουλειά μου. Είμαι σε διαρκή αναζήτηση μουσικά. Δεν μπορώ να κάτσω ήσυχος. Η μουσική είναι μία και το πιστεύω ακράδαντα. Το κάθε τι μπαίνει εκεί που θέλει η ψυχή μου, οι νότες είναι συγκεκριμένες".
Μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια, ο ίδιος μοιράστηκε: "Μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο μουσική. Άκουγα πολλή μουσική. Υπήρχε πιάνο, όμως εγώ δεν είχα πάει να το ακουμπήσω και είχαν απογοητευτεί οι γονείς μου.Τεσσάρων ετών είδα την πρώτη μου ταινία, με ρώτησαν τι κατάλαβα, τους είπα "τη μουσική", άρχισα να παίζω κανονικά πιάνο.
Άλλαξα πολλά σχολεία, ήμουν ένα παιδί ανήσυχο. Πέρασα μία εφηβεία πάρα πολύ δύσκολη, γιατί εκεί ήρθε η αρρώστια της μητέρας μου. Είσαι σε ένα σπίτι γεμάτο φως και χαρά, και ξαφνικά κλείνει μαύρες κουρτίνες. Αντέδρασα. Τελείωσα κουτσά στραβά το σχολείο που πήγα, και έφυγα για το Παρίσι κατευθείαν. Έμεινα 10 χρόνια και μετά άρχισα να πηγαίνω και να έρχομαι".
Μόνο με όμορφα λόγια είχε να πει για την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η οποία είναι η μόνη που του στάθηκε στα δύσκολα: "Είναι η μοναδική μου φίλη, για μένα είναι οικογένεια. Την αγαπάω πάρα πολύ. Υπήρξα πάρα πολύ πληθωρικός, ανοιχτός με τις φιλίες μου. Πληγώθηκα, εισέπραξα πολλές απογοητεύσεις από παιδάκι. Η φιλία είναι δύσκολο πράγμα, όλοι έχουμε απογοητευτεί από φιλίες. Για μένα η φιλία φαίνεται στον χρόνο, στη διάρκεια, και στα δύσκολα. Δεν λέω κάτι καινούργιο, αλλά ισχύει.
Όταν περνάει ο καιρός, γυρνάς και λες, πόσους έχω δύο, τρεις ανθρώπους. Ο φίλος για μένα πρέπει να έχει έναν ρόλο παραπάνω από αυτόν του αδερφού. Τα αδέρφια τα βλέπουν μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Ο φίλος είναι εκεί σου στέκεται. Η Άλκηστις εάν χρειαστώ τίποτα έχει φτάσει σε χρόνο dt. Είναι αδιανόητη η δοτικότητά της και η αγάπη της για μένα".
Όσον αφορά τον έρωτα αλλά και τους γάμους της ζωής του, ο Στέφανος Κορκολής δήλωσε: "Δεν ήμουν δύσκολος στον έρωτα, ήμουν καλοπροαίρετος πάντα. Με τα χρόνια έγινα πιο σφιχτός. Πιστεύω όλοι μας σε αυτόν τον τομέα είμαστε το ίδιο. Ο έρωτας σου χτυπάει την πόρτα, θα δοθείς, θα απογοητευτείς.
Ο γάμος δεν ήταν το δυνατό μου σημείο, δεν ξέρω ίσως ήταν οι επιλογές μου λάθος, έπαιξε ρόλο το ότι ήμουν αφιερωμένος στη δουλειά μου. Δεν με στεναχωρεί. Εγώ έχω δύο ευτυχισμένα διαζύγια και έτσι πρέπει να είναι. Δεν πρέπει να πλακώνονται οι άνθρωποι όταν χωρίζουν. Είμαι αισιόδοξος, όταν χτυπήσει η πόρτα στο μέλλον θα την ανοίξω".
Έχει κάνει λάθη; Ο Στέφανος Κορκολής παραδέχτηκε: "Έχω κάνει πάρα πολλά λάθη στη ζωή μου. Ήμουν ανοιχτός, καλοπροαίρετος, όλοι μου φαινόντουσαν καλοί. Αν γυρνούσα πίσω, θα ήμουν πιο αυστηρός στις επιλογές μου. Δεν θα ήμουν με τη μία φιλικός. Θα περνούσα τον άλλον ακτινογραφία για να δώ αν αξίζει να του δώσω την ψυχή μου. Είμαι απόλυτος πλέον σε αυτό".
Κλείνοντας, ο Στέφανος Κορκολής μίλησε για τη διαρκή μάχη που δίνει για να ξεπεράσει την περιπέτεια της υγείας του, και συγκίνησε: "Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει όνειρα. Μετά την περιπέτεια της υγείας μου, η οποία συνεχίζεται, κάνω όνειρα της επόμενης στιγμής. Η διαδικασία με την υγεία μου με έβαλε να σκεφτώ το "Ζήσε το τώρα". Το σήμερα είναι πολύτιμο.
Ο καρκίνος άλλαξε πάρα πολύ τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, την κοσμοθεωρία μου. Ήταν ένα σοκ, δυστυχώς έχει γίνει μία αρρώστια της διπλανής πόρτας, παντού ακούμε ότι άνθρωποι παθαίνουν, και πολύ χειρότερους από αυτούς που έχω εγώ. Όταν το μαθαίνεις ότι συμβαίνει σε σένα, δεν παύει να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Αρχίζεις και τακτοποιείς τα πράγματα διαφορετικά.
Εγώ στην ατυχία μου ήμουν τυχερός, έχω δει στις θεραπείες μου ανθρώπους με πολύ χειρότερο καρκίνο. Έχω έναν εξαιρετικό γιατρό, τον Άρη τον Καραγιάννη. Εμένα με κατέστρεψε το τσιγάρο και θα το λέω συνέχεια, ειδικά στους νέους, μη το βάζουν στο στόμα τους. Κουράγιο στους ανθρώπους που έχουν γιατί είναι μία δοκιμασία που δεν είναι σπάνια δυστυχώς".