H συλλογή για την Άνοιξη – Καλοκαίρι 2024 ήταν η τελευταία της Sarah Burton για τον οίκο Alexander McQueen, o οποίος, μάλλον όχι αναπάντεχα μίας και το τελευταίο διάστημα πολλές αλλαγές συμβαίνουν σε επίπεδο top creatives και CEOs, ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο την αποχώρησή της. Χωρίς να έχει γίνει σαφές αν η creative director του βρετανικού οίκου αποχωρεί με δική της πρόθεση ή υποχρεώθηκε από τη μαμά – εταιρεία Kering – που έχει να επιδείξει γενναίες αποφάσεις στην post-pandemic εποχή όπως την αντικατάσταση των Daniel Lee στην Bottega Veneta και Alessandro Michele στον Gucci, ωστόσο αυτή μοιάζει περισσότερο να είναι ένας κύκλος που ολοκληρώθηκε μετά από 14 χρόνια (από τα 26 συνολικά της Burton στην ίδια εταιρία) στο τιμόνι ενός brand που το βάρος της κληρονομιάς που άφησε πίσω ο θρυλικός ιδρυτή του ήταν τεράστιο. Και η Sarah Burton ανταποκρίθηκε με κάτι περισσότερο από αξιοπρέπεια: επέδειξε μοναδική δεξιοτεχνία που κράτησε τον πήχη της εξαιρετικής couture ψηλά, έβαλε τη δική της (πιο εξευγενισμένη και απαλή) σφραγίδα στο στιλ με σεβασμό ωστόσο στην edgy και τολμηρή κληρονομιά, και τελικά οδήγησε τον οίκο Alexander McQueen "σώο και αβλαβή", και κυρίως με παραδεκτή επιτυχία, μέσα από τους κλυδωνισμούς και τις αναταράξεις που ούτως ή άλλως θα προκαλούσε η απώλεια το μεγάλου ταλέντου που ήταν ο McQueen.
Η τελευταία συλλογή της Burton για τον οίκο για τον οποίο εργάστηκε όλα τα χρόνια της καριέρα της [σ.σ.: ξεκίνησε στο πλευρό του Alexander McQueen ως μαθητευόμενη το 1996 και ανέλαβε creative director αμέσως μετά τον θάνατό του, το 2010] παρουσιάστηκε στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού, το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου, στη σκεπαστή αγορά του Le Carreau du Temple. Η συλλογή για την Άνοιξη του 2024 έχει τον τίτλο "Anatomy II" (ως συνέχεια της πρώτης "Anatomy" που περιγράφει τη συλλογή AW'23) και στο σημείωμά της η Sarah Burton αναφέρει: "Αυτή η συλλογή εμπνέεται από τη ανατομία του γυναικείου σώματος, τη Βασίλισσα Ελισάβετ, τα κόκκινα τριαντάφυλλα και τη Magdalena Abakanowicz*, μία υπερβατική και δυναμική καλλιτέχνιδα που πάντα αρνήθηκε να συμβιβάσει το όραμά της. Αυτό το show αφιερώνεται στη μνήμη του Lee Alexander McQueen, που η επιθυμία του ήταν πάντα να δώσει δύναμη στις γυναίκες αλλά και στο πάθος, το ταλέντο και την αφοσίωση της ομάδας μου".
*Η Magdalena Abakanowicz είναι Πολωνή γλύπτρια και φημίζεται για τη χρήση προϊόντων της κλωστοϋφαντουργίας στα έργα της. Κάποια αυτά φιλοξενήθηκαν στο show του οίκου.
Η συλλογή
Πρώτη στο catwalk εμφανίστηκε η Kaia Gerber φορώντας ένα μάλλινο tailored φόρεμα με κοφτερές cutout λεπτομέρειες στο μπούστο και τους ώμους και κόκκινα lace – up κορδόνια στη ραχοκοκαλιά. Το sharp tailoring ήταν πάντα στην καρδιά των συλλογών της Burton και δικαιωματικά του ανήκε το πρώτο look σ' αυτή τη τελευταία. Τα κοστούμια επίσης δεν απουσίαζαν, που η ανατομία του γυναικείου σώματος από το οποίο εμπνεύστηκε η δημιουργός τους τα έντυσε με κρόσσια που θυμίζουν αρτηρίες από τις οποίες τρέχει κατακόκκινο αίμα. Σε άλλες εκδοχές, το ανάγλυφο μπούστο ή το ενσωματωμένο στιβαρό κορσέ, οι quilted πιέτες που προσομοιάζουν με τα κόκαλα ενός σκελετού ή οι στρογγυλεμένοι ώμοι που παραπέμπουν καμπύλες, και εμφανίζονται σε σακάκια, παραπέμπουν χωρίς καμία παρερμηνεία στην πηγή έμπνευση και κάνουν το tailoring της επόμενης σεζόν συναρπαστικό σαν μία ιστορία που έρχεται να φωτίσει τη δύναμη και την ομορφιά του εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου της γυναίκας.
To θέμα του κόκκινου ρόδου αποτυπώνεται μοναδικά μέσα από αέρινα σιφόν φορέματα στα οποία τυπώνεται ένα μονό κλαδί τριαντάφυλλο (για την ακρίβεια, πρόκειται για φωτογραφικό μοτίβο του David Sim), το ίδιο που συναντάμε τυπωμένο και σ' ένα δερμάτινο φόρεμα, ενώ ο ανθός του ρόδου απαντάται ως συντριπτικό μοτίβο και σ' ένα λευκό κοστούμι της συλλογής. Τριαντάφυλλα, ωστόσο, έρχονται και μέσα από πιο αφηρημένες μορφές: ως 3D πάνω σε πλεκτό γιλέκο που συνδυάζεται με μια δερμάτινη φούστα με κρόσσια και σ' ένα oversized πουλόβερ που θα μπορούσε να απεικονίζει τον εσωτερικό σκελετό, ως το σχέδιο της δαντέλας πάνω σε ημιδιάφανα εφαρμοστό φόρεμα και ολόσωμη φόρμα, ως το statement κρεμαστό σκουλαρίκι- μπουμπούκι που ολοκληρώνει κάποια looks.
Συμπαγή κορσέ τοπ που ολοκληρώνονται από φούστες με κρόσσια ενωμένα μεταξύ τους (όπως το – οσονούπω iconic – metallic "open heart" κορσέ που καταλήγει σε τονισμένους γοφούς και συνδυάζεται με ασημί ντραμπέ φούστα από κρόσσια κεντημένα με χάντρες με το οποίο η Naomi Campbell έκλεισε το show), φορέματα και πανωφόρια με φτερά, ένα ντενιμ σετ με ραφές που παραπέμπουν σε στελέχη του σκελετού, ένα χρυσό δερμάτινο φόρεμα με κρόσσια και corset belt, μία ολόσωμη φόρμα κεντημένη με πέρλες και μεταλλικά ασημί νήματα, ένα χρυσό μεταλλικό bra top που θολώνει τα όρια ανάμεσα στο statement κόσμημα και το μπουστάκι φορεμένο μέσα από κοστούμι, ένα χρυσό φόρεμα που μοιάζει με τρισδιάστατη μπορντούρα, και εκείνο το μοναδικό highlight, το φόρεμα που πάνω του έχουν τυπωθεί οι φλέβες και οι αρτηρίες του ανθρώπινου σώματος οι οποίες καταλήγουν σε λεπτά κόκκινα κρόσσια που (προφανώς) συμβολίζουν το αίμα που ρέει απ' αυτές, συμπληρώνουν την ανθολογία του έργου της Sarah Burton για τον Alexander McQueen. Ενός έργου που υπήρξε η σπουδή πάνω στην ευθραυστότητα, την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία του γυναικείου ψυχισμού που συνυπάρχει με την ασίγαστη φλόγα, τη αδιάκοπα παλλόμενη ενέργεια και εν τέλει τη σαρωτική δύναμη της γυναικείας φύσης. Η πολυδιάστατη και πολύπλοκη φύση της γυναίκας, η ενδυνάμωση που οραματίστηκε και διεκδίκησε για τις γυναίκες εξ' αρχής ο Lee Alexander McQueen, και η "στολή" που την ντύνει, είναι η παρακαταθήκη που αφήνει στον οίκο, και τη μόδα, η Burton.
