Για τα κείμενα της Δήμητρας Παπαδόπούλου ρωτήθηκε ο Σπύρος Παπαδόπουλος κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και στον Θανάση Αναγνωστόπουλο, στο "Στούντιο 4" της Παρασκευής.
"Μου πήρε χρόνια να το καταλάβω ότι η Δημητρούλα δεν γράφει αστεία. Έχει αδιανόητες κεραίες και πιάνει τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που αυτά τα πράγματα μείνανε και είναι και σημερινά και θα είναι και αυριανά γιατί πιάνει τον πυρήνα. Δεν λέει "Να βάλω ένα γκέι και ένα τέτοιον να κάνουμε αστειάκια να γελάσει ο κόσμος"" ανέφερε αρχικά.
Και τόνισε: "Η διαφορά είναι μεγάλη. Αν κρύβει από πίσω του σκέψη και νοιάξιμο το αστείο… Ακόμα και ο Τσέχοφ έχει γράψει κωμωδία, ως γνωστόν αγαπούσε πάρα πολύ τους ανθρώπους. Αν είναι από αυτόν τον δρόμο, το αστείο έχει άλλη αποτελεσματικότητα, άλλη διείσδυση, άλλη λάμψη. Είναι άλλο το γέλιο, άλλο το χάχανο, άλλο το αστειάκι και άλλο το πραγματικά αστείο".
"Το κείμενο της Δήμητρας Παπαδοπούλου στην Ταράτσα του Φοίβου ήταν τζιζ παρόλα αυτά δεν θεωρήθηκε ως τζιζ. Ποια είναι η διαφορά;" ρώτησε η Νάνσυ Ζαμπέτογλου.
Πάνω σε αυτό ο Σπύρος Παπαδόπουλος απάντησε: "Η διαφορά είναι ότι η Δήμητρα επτά στις δέκα λέξεις που λέει είναι αλήθεια. Η Δήμητρα ξεκινάει από την προσωπική της αλήθεια που είναι πολύ πλούσια και έχει πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Τη βλέπεις και λες ότι λείπει η προσπάθεια. "Δεν χρειάζεται προσπάθεια, αυτή το 'χει" λες αλλά δε είναι έτσι καθόλου. Αυτή όλη μέρα γυρνάει σπίτι της από τη μία μεριά στην άλλη και παλεύει με κάτι".