Συνέντευξη στη Μαρία Λεμονιά και στο περιοδικό Gala παραχώρησε η Σοφία Καρβελα. Η δημοφιλής σχεδιάστρια μόδας μίλησε μεταξύ άλων για τη σχέση της με τους διάσημους γονείς της, την Άννα Βίσση και τον Νίκο Καρβέλα.
Αρχικά, η Σοφιά Καρβέλα αναφέρθηκε στην ενασχόλησή της με τον χώρο της μόδας λέγοντας: "Ασχολήθηκα με τη μόδα, γιατί δεν είμαι σε τίποτε άλλο καλή. Στα 17 μου έφυγα για σπουδές Υποκριτικής στη Νέα Υόρκη. Έχω μιλήσει κατά καιρούς πολύ άσχημα για τον εαυτό μου, υποστηρίζοντας ότι με θεωρώ τρομερά ατάλαντη. Το πίστευα και είναι αλήθεια, όταν με συγκρίνεις με τους γονείς μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι γεννημένη από δύο ανθρώπους που δεν είναι απλώς διάσημοι, είναι τρομακτικά ταλαντούχοι, δύο ιδιοφυείς προσωπικότητες, αυτό που λέμε one in a billion. Όταν αποφάσισα λοιπόν να μπω στον χώρο του θεάματος, είδα ότι η εξίσωση δεν έβγαινε. Βρήκα όμως αυτό που μου αρέσει τελικά και με το οποίο είμαι πωρωμένη. Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να νιώθω υπερήφανη μ’ αυτό που κάνω στον χώρο του θεάματος, στράφηκα στη μόδα. Ήταν στα 23 μου. Τότε ισορρόπησα και τη ζωή μου, ούσα νηφάλια και καθαρή απ’ όλα".
Η ίδια δήλωσε καψούρα με τους γιους της, τον Νίκο και τον Νέστορα: "Είμαι τρομακτικά καψούρα με τα παιδιά μου. Οι γιοι μου είναι φανταστικά άτομα. Γενικά είμαι καψουρογκόμενα. Απλά τους άντρες τους ξεπερνάω, ενώ τα παιδιά μου όχι. Αισθάνομαι ότι τα παιδιά μου νιώθουν εξαιρετικά ασφαλή. Από τη στιγμή που επιστρέφω στο σπίτι, ο χρόνος μου είναι αφιερωμένος σε αυτά. Την Παρασκευή το βράδυ όλες οι δουλειές σταματούν. Οι προτεραιότητες είναι άλλες. Και ο Θανάσης είναι εξαιρετικός πατέρας".
Όσον αφορά τη δημοσιότητα, η οποία αποτελεί κομμάτι της ζωής της ξεκινώντας από τους γονείς της, η Σοφία Καρβέλα είπε: "Πέρασα δύσκολα, μου πήρε πολύ καιρό, αλλά βρήκα τα πατήματά μου. Με τους γονείς μου δεν υπήρχε ποτέ η τυπική σχέση μαμά-μπαμπάς αλλά κάτι άλλο. Τους δύο αυτούς ανθρώπους τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Έχω το charm της μητέρας μου αλλά σκέφτομαι σαν τον πατέρα μου".
Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με την Άννα Βίσση, η Σοφία Καρβέλα ανέφερε: "Όταν πάω να τη δω, δεν τη βλέπω σαν μάνα μου. Βλέπω μια θεά με μια θεϊκή φωνή να τραγουδά θεϊκά τραγούδια ενός άλλου θεού, που τα έγραψε. Δεν ήταν εύκολο να διαχειριστώ όλη αυτή την πραγματικότητα όταν ήμουν παιδί και ανώριμη".