Η Σοφία Αρβανίτη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό "Λοιπόν". Μεταξύ άλλων, η Σοφία Αρβανίτη μίλησε για τα μουσικά reality, τις μεγάλες δόξες τη δεκαετία του ’80 και του ’90, ενώ αποκαλύπτει περιστατικό με θαυμαστή που της είχε συμβεί στο παρελθόν.
Πιο συγκεκριμένα, η ίδια δήλωσε:
"Η pop σκηνή δεν προστατεύεται, γίνεσαι βορά στο κοινό. Όταν λοιπόν σου συμβαίνει αυτή η επιτυχία και για όσα χρόνια διαρκεί, πέφτουν όλοι πάνω σου να σε γδάρουν. Φεύγουν κομμάτια από τα ρούχα και τα μαλλιά σου, κάτι που δεν γίνεται ούτε στην έντεχνη, ούτε στη λαϊκή σκηνή.Για παράδειγμα έκανα το μνημόσυνο για τα σαράντα του πατέρα μου και ήρθε μια γυναίκα από ένα διπλανό μνημόσυνο και μου είπε ότι θέλει φωτογραφίες και αυτόγραφα. Της λέω είμαι στο μνημόσυνο του πατέρα μου και εκείνη μου απάντησε "ναι αλλά εγώ πού θα σε ξαναβρώ". Ο καλλιτέχνης λοιπόν γίνεται βορά και αυτό είναι μια πραγματικότητα. Αυτό είναι που σου δημιουργεί στρες", περιγράφει στη συνέχεια η τραγουδίστρια.
Τώρα καλάμι δεν νομίζω να καβάλησα για τον λόγο ότι ήμουν ανασφαλής και ποτέ δεν ένιωσα ότι είμαι αρκετά καλή. Όλη μου τη ζωή έκανα χορό, τραγούδι, και διατροφές γιατί δεν ένιωθα ούτε αρκετά αδύνατη, ούτε καλή τραγουδίστρια, ούτε αρκετά όμορφη. Λόγω αυτής της ανασφάλειας που έχω από μικρή δεν νομίζω ότι επί της ουσίας καβάλησα το καλάμι".
Σε ερώτηση σχετικά με το αν θα ήθελε να λάβει μέρος ως κριτής σε talent show, η ίδια απάντησε ότι:
"Τα προγράμματα αυτά είναι βασισμένα σε κάποια format που τα παίρνουν από το εξωτερικό και τα ακολουθούν κατά γράμμα. Συνήθως σε όσα talents shows έχουμε δει, σπάνια έκαναν καριέρα αυτοί που ήταν νικητές. Άρα όλο αυτό γίνεται ως επί το πλείστον για τηλεοπτικούς λόγους. Αν λοιπόν μου έκαναν μια πρόταση να συμμετάσχω σε ένα μουσικό talent show, με έβαφαν, με έντυναν, μου έδιναν και έναν σκασμό λεφτά, θα πήγαινα. Γιατί να μην πάω; Θα λειτουργούσα κατά συνείδηση. Υπήρχε κάποιος που με παρακολουθούσε. Ήταν ένα μοναχικό άτομο με ψυχολογικά προβλήματα, όπως έμαθα στη συνέχεια. Το έλυσα μόνη μου με την παρέα μου. Ήταν τρομακτικό γιατί θα μπορούσε να είχε συνέχεια, δεν ήξερα πώς θα εξελιχθεί. Ευτυχώς στη συνέχεια σταμάτησε από μόνος του να με παρακολουθεί και εύχομαι να είναι καλά".