Είχα πάντα μια σχέση αγάπης-μίσους με τις φούστες. Δεν είναι ότι δεν τους έχω δώσει ευκαιρίες να με κερδίσουν. Στην προεφηβεία οι μίνι πλισέ ταρτάν του Burberry ήταν must-have και θυμάμαι να τις φοράω με λευκές scoop neck μπλούζες και επίσης λευκά καλσόν – ένας καθωσπρέπει συνδυασμός που είχε (κυρίως στους γονείς μας) μεγάλη απήχηση. Ούσα tween, εκεί στα ’00s, η στυλιστική επιρροή της Kate Moss καλά κρατούσε και οι μάξι φούστες ζούσαν τη στιγμή τους. Μια column μάξι Calvin Klein σε σκούρο ντένιμ που μετά βίας σου επέτρεπε να ανοίξεις τον διασκελισμό ήταν η αγαπημένη μου και τη φορούσα με το αγαπημένο μου λευκό tank top των Dolce & Gabbana από τη σειρά με τα top models που πόζαραν topless στον φακό του Mario Testino – εγώ είχα εκείνο με την Claudia Schiffer και το είχα λιώσει, καθώς είχα ξοδέψει μια περιουσία από το χαρτζιλίκι μου για να το αγοράσω. Στο πανεπιστήμιο διέκοψα τη σχέση μου με τις φούστες, τα φορέματα είχαν ήδη αρχίσει να μου κλέβουν την καρδιά και τα ψηλόμεσα παντελόνια με στενά μπατζάκια ήταν το φόρτε μου.
Ώσπου πριν από μία δεκαετία ερωτεύτηκα σφόδρα μια φλοράλ μίντι φούστα από τον Dries Van Noten, που εντόπισα στο Liberty στο Λονδίνο και ανακάλυψα πως με έκανε να νιώθω αυτοπεποίθηση, ειδικά όταν τη φορούσα με loafers. Έκτοτε παραδόθηκα στα φορέματα και τα παντελόνια. Λογικό, αφού τα παντελόνια τα τελευταία χρόνια έγιναν ωδή στη δυναμική κομψότητα. Σκεφτείτε τα φαρδιά παντελόνια των The Row, το δερμάτινο τζιν της Bottega Veneta, το υπερβολικά ψηλόμεσο παντελόνι στον Loewe και τα raver cargos της Collina Strada.
Την περασμένη σεζόν, ωστόσο, οι προβολείς έπεσαν στις φούστες και οι σχεδιαστές έστειλαν στις πασαρέλες στρατιές μοντέλων με υπέροχα κομμάτια. Στη Νέα Υόρκη ο Raul Lopez της Luar έδειξε μια γιγάντια ball φούστα συστήνοντας τη νέα εκδοχή του New Look του Christian Dior. Η Molly Goddard συνδύασε tutus με φαρδιά πουλόβερ στο Λονδίνο, όσο στο Μιλάνο ο Matthieu Blazy σχεδίασε μια δερμάτινη φούστα σε γραμμή Α που έκλεινε μπροστά με καρφίτσα και την έδειξε με ένα πολυτελές πουκάμισο στον οίκο Bottega Veneta – μια εμφάνιση προορισμένη για μια γυναίκα boss boss, όχι απλά girl boss. Κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας του Παρισιού ήταν τα balloon στριφώματα του Nicolas Ghesquière και τα κρόσσια στον οίκο Louis Vuitton που σου "έκοβαν τα πόδια" από τις γερές δόσεις απαράμιλλου στυλ που πρόσφεραν. Ομοίως και οι σύγχρονες μίντι φούστες, συνδυασμένες με τα φαρδιά γάντια όπερας, της κυρίας Prada στη Miu Miu. Ο Junya Watanabe, ένας master της ανατροπής μιας κλασικής φούστας, γέννησε συναισθήματα αγάπης γύρω από τις φούστες που αποτελούνταν από μαύρες δερμάτινες ζώνες. Και στον Dries Van Noten, αυτό τον δεξιοτέχνη του υβριδικού στυλ, είδα τον εαυτό μου στις prim pencil φούστες με στάμπες σε "όξινες" αποχρώσεις, συνδυασμένες με πουκάμισα φορεμένα ανάποδα (το πίσω-εμπρός).
Οι φούστες είχαν την τιμητική τους και στο κόκκινο χαλί. Στο Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο η Hunter Schafer απέδωσε τη "χλιδή" της Γαλλικής Ριβιέρας μέσα από ένα μονόχρωμο λευκό σύνολο από την Prada, με μια ρετρό μαντίλα και μια "άτακτη" wrap φούστα, που είχε μείνει μερικώς λυμένη στο μπροστινό μέρος. Το κοστούμι με φούστα Dior της Παριζιάνας ποπ σταρ και μοντέλου Yseult διά χειρός Maria Grazia Chiuri, ένα σχέδιο που επανέφερε το επαναστατικό New Look του 1947 του Christian Dior, προσαρμοσμένο πλέον σε κάτι πολύ πιο δημοκρατικό, ήταν μία από τις εμφανίσεις που ξεχώρισαν στο φεστιβάλ των 11 ημερών. Η φούστα υπήρξε πάντα σημαντικός δείκτης πολιτισμικών αλλαγών.
Όταν ο Christian Dior αποκάλυψε τη συλλογή του για την Άνοιξη του 1947 και παρουσίασε το New Look, οι γυναίκες έλαβαν μια νέα, πιο bodyconscious πρόταση ντυσίματος, με τη φόρμουλα ενός Bar jacket με σφιχτή μέση και μιας πληθωρικής φούστας να συνθέτει τη συνταγή της επιτυχίας. Μια επιστροφή στη θηλυκότητα μετά
τον πόλεμο, όταν πολλές γυναίκες αναγκάστηκαν να σηκώσουν τα μανίκια και να αναλάβουν δουλειά ακόμα και στα εργοστάσια. Αργότερα η εφεύρεση της μίνι φούστας τη δεκαετία του ’60 συνδέθηκε με τη σεξουαλική απελευθέρωση της εποχής. Δεκαετίες αργότερα, το 1984, ο Jean Paul Gaultier έδειξε καρό φούστες που φορούσαν άνδρες και γυναίκες στην πασαρέλα – ένας προάγγελος της gender fluid προσέγγισης, που σήμερα πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια μόδα. Η σημερινή εκδοχή του unisex kilt είναι ευγενική προσφορά των Emma Chopova και Laura Lowena του label Chopova Lowena, οι οποίες ξεκίνησαν μια νέα εποχή με τις πλισέ και upcycled πανκ- φολκλόρ φούστες τους, οι οποίες έχουν γίνει δείκτης του coolness.
Οι πιο μοντέρνες φούστες προέρχονται από τη Mrs. Prada, που σχεδόν πάντα τις φοράει η ίδια προκαλώντας θαυμασμό. Στην Prada και τη Miu Miu έχει χρησιμοποιήσει μήκη φούστας –κυρίως μίντι στην Prada και πιο πρόσφατα micromini στη Miu Miu– για να καθορίσει το ρεαλιστικό, αλλά διανοητικό της όραμα για τους τρόπους που θέλουν να ντύνονται οι γυναίκες. Η φούστα είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά ρούχα και για την Prada ιδανικό κομμάτι για ανατροπή. Όπως είπε στο Harper’s Bazaar πριν από μερικά χρόνια, "απολαμβάνω την αποδόμηση και την επανασύνθεση μιας φούστας".
Ο Guillaume Lavoie, ο οποίος δια χειρίζεται τον λογαριασμό του Instagram,
What Miuccia Wore, που εξιστορεί τις ενδυματολογικές επιλογές της Mrs.Prada, ήταν πάντα γοητευμένος από την τάση της προς τις φούστες. Μέσω της μελέτης της προσωπικής της γκαρνταρόμπας λέει πως ανακάλυψε ότι "η φούστα είναι ένα
συντηρητικό ένδυμα, αλλά μπορεί να γίνει ενδιαφέρουσα όταν τη φορέσεις με έναν επαναστατικό τρόπο ή τη συνδυάσεις με κάτι απροσδόκητο. Σε οδηγεί να παίξεις με τους κώδικες της θηλυκότητας". Η Prada το είπε εν συντομία στα παρασκήνια μετά την επίδειξη της Miu Miu για το Φθινόπωρο 2024: "Κάθε πρωί αποφασίζω αν θα είμαι μια δεκαπεντάχρονη ή μια κυρία κοντά στον θάνατο".
Άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα είναι ο Isaac Mizrahi, που έδειξε το εύρος μιας φούστας όταν έστειλε για πρώτη φορά full skirts συνδυασμένες με tank tops στην πασαρέλα για τη συλλογή του Άνοιξη 1994. "Όταν έχεις τον ρομαντισμό που προσφέρει μια ball φούστα και τον κάνεις προσβάσιμο με ένα μπλουζάκι, υπάρχει κάτι συναρπαστικό σε αυτή την ιδέα" λέει και προσθέτει: "Το αστείο της φούστας είναι ότι δεν είναι το πιο μοντέρνο πράγμα στον κόσμο, αλλά υπάρχει ένα απίστευτο κομμάτι της που μας αναστατώνει".
Εγώ φέτος λέω να δώσω μια ευκαιρία στις φούστες και προτείνω το ίδιο να κάνετε κι εσείς. Μπορεί να μην ανήκω στις λάτρεις του εκκεντρικού στυλ, αλλά αυτή την ειρωνική διάθεση που θέλουν να προσδώσουν οι σχεδιαστές στις φούστες εγώ τη βλέπω και σε looks λιγότερα τολμηρά, όπως εκείνα του Marni. Οι φούστες
του δείχνουν μια επιστροφή στην απλότητα απορρίπτοντας κάθε υπερφίαλη λεπτομέρεια. Για τις after dark εμφανίσεις στρέφω το βλέμμα στη mama Miuccia. Πώς αλλιώς; Αν και εξαίσιες όλες οι εκδοχές της συλλογής, εγώ στέκομαι στις sartorial κοψίματος φούστες από habutai μετάξι, που τις πρότεινε με φαρδιά σακάκια αλλά και δερμάτινα bomber jackets, έναν συνδυασμό που εξύψωσε το preppy look σε μια στολή couture χαρακτήρα.