Στην εκπομπή "Πάμε Δανάη" και τη στήλη "Vintage Stories" μίλησε ο Ρένος Χαραλαμπίδης σχετικά με την επιτυχημένη σειρά "Κάτι τρέχει με τους δίπλα".
Αρχικά για τον θρυλικό "Θανάση Καλημέρη", αλλά και για τη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου, ο Ρένος Χαραλαμπίδης ανέφερε: "Οι άνθρωποι στο δρόμο ήταν σίγουροι ότι είμαι ο Θανάσης Καλημέρης. Δεν υπήρχε περίπτωση κάποιος να πιστέψει ότι δεν είμαι εγώ. Για πολλά χρόνια τότε μου φερόντουσαν σαν να πουλάω παράνομα cd, σαν να καπνίζω πούρα. Αυτό που με δυσκόλεψε πιο πολύ στην προσέγγιση του Καλημέρη ήταν ο αέρας που έπρεπε να έχει, ενώ σαν άνθρωπος δεν είχε περιεχόμενο.
Ήταν αυτό που λέμε "μαζί τα φάγαμε” και ταυτόχρονα ήταν κι ένας ωραίος τύπος, έξω καρδιά, αλλά και αδίστακτος. Όλες αυτές οι αντιφατικές πλευρές του μού πήραν τουλάχιστον τα 4 πρώτα επεισόδια για να τις φέρω στα ίσα. Το "Κάτι τρέχει με τους δίπλα” ήταν η πρώτη μου τηλεοπτική επιτυχία. Ήταν καλό το κασέ, αλλά δεν ήταν κάτι το τρομερό. Μετά από αυτό κι επειδή το 2000 ήταν η χρυσή δεκαετία, το κασέ απογειώθηκε".
Περιγράφοντας τις πιο ωραίες αλλά και τις πιο δύσκολες στιγμές του στη σειρά, ο Ρένος Χαραλαμπίδης σημείωσε: "Η πιο αστεία στιγμή στο πλατό ήταν Χριστούγεννα που υποτίθεται ότι βρίσκομαι σε ένα δρόμο έξω από το μαγαζί μου και μου έχουν φέρει έναν ακορντεονίστα που παίζει τα κάλαντα. Κι διευθύνω το ακορντεόν και πετάω λεφτά στον αέρα. Θυμάμαι πολύ καλά την τελευταία μέρα των γυρισμάτων στο "Κάτι τρέχει με τους δίπλα" και θυμάμαι τη στιγμή που τελείωσε το γύρισμα και διέλυαν το πλατό. Θυμάμαι πόσο συγκινημένος ήμουν που διαλύαμε τους χώρους, θα χανόταν για πάντα".