Στον καναπέ της εκπομπής "Χαμογέλα και Πάλι" βρέθηκε η Ρένια Λουιζίδου το μεσημέρι της Κυριακής και μίλησε μιλώντας για την επαγγελματική της πορεία, τον Σπύρο Παπαδόπουλο αλλά και την προσωπική της ζωή.
Η δημοφιλής ηθοποιός μίλησε αρχικά για τη θεατρική παράσταση Sexy Laundry, που πρωταγωνιστεί για τρίτη σεζόν με τον Σπύρο Παπαδόπουλο σημειώνοντας πως "Το καλοκαίρι έκανα και διακοπές και γυρίσματα. Τώρα είναι το δύσκολο κομμάτι που αρχίζει η σεζόν. Θα κάνουμε λίγες ακόμα πρόβες για το Sexy Laundry αλλά είναι μια παράσταση που την παίζουμε 2 χρόνια. Και αυτή αλλάζει, συνεχίζουμε να βρίσκουμε πράγματα. Αν δεν είδες την παράσταση τον τελευταίο μήνα της περσινής σεζόν, αλλάζει, μετατοπίζεται σε κάποια σημεία, διανθίζεται. Είναι απίθανο να μην ταυτιστείς με διαλόγους του έργου."
Συνδυάζοντας τη συζήτηση για τα επαγγελματικά της και την προσωπική της ζωή, η Ρένια Λουιζίδου ανέφερε ότι "Το ζευγάρι της παράστασης, δεν είναι ζευγάρι με προβλήματα, δεν έχουν σημαντικά ζητήματα να τους χωρίζουν. Μόνο ότι περνάει ο χρόνιος και τους "φθείρει". Είμαι πολλά χρόνια με τον άντρα μου και η σχέση μετακινείται, δεν είναι ίδια που ήταν πριν 20 χρόνια. Εμείς δεν ήμασταν ίδιοι με τώρα, απλώς προσπαθείς να πηγαίνεις πριν την ίδια κατεύθυνση με τον άλλον. Το ζήτημα σε μία σχέση είναι να πηγαίνεις παράλληλα με τον άλλον. Ο έρωτας έχει ένα κομμάτι εγωισμού που η αγάπη δεν το έχει. Είμαστε 30 χρόνια με τον σύζυγό μου, δε μπορείς να κυνηγάς τον άλλο 30 χρόνια να μην χαθεί. Αφήνεσαι στο επόμενο στάδιο, είναι μακελειό να κυνηγάς τον άλλο 30 χρόνια".
Συμπλήρωσε, μάλιστα, πως "Το αστείο στην παράσταση είναι που βλέπεις τον κόσμο να "σκουντιέται". Επειδή ο γυναικείος ρόλος είναι στα κόκκινα και στο "διεκδικώ" είναι πολύ τρυφερά και στοργικά μαζί μου και ταυτιζόμαστε. Είναι πλήρης η γυναίκεια αλληλεγγύη. Το 70% του κοινού είναι γυναίκες, οι άνδρες δεν πάνε πολύ. Η νέα γενιά πάει περισσότερο. Οι άντρες απολαμβάνουν την παράσταση και "ταυτίζονται". Με τον Σπύρο Παπαδόπουλο είμαστε πια σαν "παιδικοί φίλοι", μας συνδέει κάτι άλλο. Κάποια άτομα είναι οι "παιδικοί φίλοι της δουλείας"".