Στην ενασχόλησή της με τον τραγούδι, παράλληλα με την υποκριτική, αλλά και τα κομπλιμέντα για την εξωτερική της εμφάνιση και τον σύζυγό της, Φώτη Μπενάρντο αναφέρθηκε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ΟΚ! η Πηνελόπη Αναστασοπούλου.
Διαβάστε Επίσης
Μικρή ήσουν από τα κορίτσια που στέκονταν μπροστά στον καθρέφτη και τραγουδούσαν;
Η αγάπη μου για τη μουσική δεν γεννήθηκε τυχαία. H μητέρα μου ήταν τραγουδίστρια, δούλευε κάνοντας δεύτερες φωνές σε άλλους τραγουδιστές. Εγώ την άκουγα να τραγουδάει στο σπίτι από τότε που ήμουν μωρό. Θυμάμαι να ταξιδεύουμε με το αυτοκίνητο και να τραγουδάει Μπίγαλη, Βοσκόπουλο και με εντυπωσίαζε. Για εμένα το θέατρο και η μουσική συμβαδίζουν μέσα μου.
Πότε κατάλαβες ότι θέλεις να γίνεις ηθοποιός;
Από μικρή μού άρεσε να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε. Ως πιτσιρίκα μάζευα ξαδέλφια, θείους, γονείς και φτιάχναμε παραστάσεις. Στα 15 μου πήγα πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης, είδα τη Ρένη Πιττακή να παίζει τη Γέρμα και όταν άκουσα στο τέλος της παράστασης το χειροκρότημα, ένιωσα σαν να γκρεμίζεται ο κόσμος μου. Τόσο πολύ με είχε συνεπάρει. Τότε είπα "θα γίνω ηθοποιός, δεν υπάρχει κάτι άλλο".
Πηνελόπη, αν δεν κάνω λάθος, εσένα για πολλά χρόνια σε κυνηγούσε η ταμπέλα της όμορφης.
Όταν ξεκίνησα να δουλεύω στις Μάγισσες της Σμύρνης, άρχισα να ακούω κομπλιμέντα για την εξωτερική μου εμφάνιση. Για να σου πω την αλήθεια, μέχρι τότε δεν το καταλάβαινα. Ήμουν αγοροκόριτσο, έτσι μεγάλωσα, δεν έβλεπα στον καθρέφτη μια σέξι γυναίκα, αλλά με έναν τέτοιο ρόλο στην τηλεόραση αμέσως πέρασα στο υποσυνείδητο των ανθρώπων ως μοιραία. Καμία σχέση με αυτό που ένιωθα εγώ. Αν κάνεις κάτι με επιτυχία, ειδικά στην τηλεόραση, μετά σου δίνουν συνεχώς τέτοιους ρόλους. Έτσι μου κόλλησε αυτή η ταμπέλα, αν και στην πραγματικότα είχα ξεκινήσει από το Θέατρο Τέχνης, είχα παίξει στην Επίδαυρο τρεις φορές, ήμουν στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Τη δεκαετία του 2000, όταν ξεκίνησα στη δουλειά, υπήρχε αυτό το φαινόμενο.
Με τον σύζυγό σου, Φώτη Μπενάρντο, είστε μαζί 11 χρόνια και 8 παντρεμένοι. Τι είναι αυτό που σας συνδέει τόσο έντονα;
Ουσιαστικά όταν ήρθε ο Φώτης στη ζωή μου άρχισα να καταλαβαίνω ότι μια σχέση κρατιέται με σεβασμό, αγάπη και κατανόηση. Με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι η αγάπη είναι επιλογή. Υπάρχει μια φράση που λέει: "Παλιά όταν κάτι χάλαγε στη σχέση δύο ανθρώπων, το έφτιαχναν". Τώρα είμαστε στην εποχή που το πετάμε. Επίσης, κάτι άλλο που μας κρατάει ενωμένους είναι ο θαυμασμός. Θαυμάζω τον Φώτη για πολλούς λόγους. Ένας είναι ότι κατάφερε να ζει ως μουσικός της metal σε μια χώρα όπου ο κόσμος διασκεδάζει στα μπουζούκια. Εκτιμώ, επίσης, το γεγονός ότι με εμπιστεύεται, γιατί μέχρι να είμαστε μαζί ήταν ένας άνθρωπος που δεν εμπιστευόταν κανέναν. Δεν θα προδώσω ποτέ την εμπιστοσύνη του.