Στον Κώστα Τσουρό και την εκπομπή "MEGA Καλημέρα” μίλησε ο Παύλος Μαρινάκης.
Σε μία από τις σπάνιες προσωπικές του συνεντεύξεις, εκτός πολιτικών εκπομπών, Ο 34χρονος γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για τη διαδρομή του από τα γήπεδα του μπάσκετ στον πολιτικό στίβο, αλλά και τη ζωή του στο πλευρό της συζύγου του.
Πώς έγινε γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας στα 34 του;
"Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά ο κυριότερος είναι η εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού, του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αν δεν είχε εκλεγεί πριν από 7 χρονια πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα σκεφτόταν κάποιος εύκολα να προτείνει τον πρόεδρο της Νεολαίας του, όπως ήμουν εγώ πριν ένα χρόνο, για Γραμματέα του κόμματος. Σε ένα κόμμα όπως η Νέα Δημοκρατία που κρατά βαθιά στον χρόνο -αυτό έχει πολλά καλά αλλά και αρκετές δυσκολίες, να αντέχεις στον χρόνο. Βλέποντας μια ομαδική δουλειά που είχε γίνει και θέλοντας στην πράξη να συμβολίσει την ανανέωση. Όσο πιο νέος είσαι όμως τόσο πιο πολύ πρέπει να τρέξεις, για να αποδείξεις πως δεν μπήκες μόνο για αυτό"
Ένιωσε αμφισβήτηση από τα μεγαλύτερα σε ηλικία στελέχη του κόμματος;
"Η συντριπτική των ανθρώπων της Νέας Δημοκρατίας και της κυβέρνησης, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Δεν με μάθανε πριν ένα χρόνο, έτρεχα πολύ μαζί τους και σε όλες τις καμπάνιες. Δεν σου κρύβω όμως ότι τους πρώτους μήνες -και είναι κάτι που μας πείσμωσε πολύ – όχι μόνο εγώ αλλά και μια ομάδα συνεργατών που στην πλειοψηφία τους είναι κι αυτοί νέοι άνθρωποι ακούγαμε να ψιθυρίζεται στους διαδρόμους ότι "ήρθαν τα πιτσιρίκια της ΟΝΕΔ για να μας σώσουν”"
Πώς ασχολήθηκε με την πολιτική;
"Δεν θα έλεγα ότι είμαι από πολιτική οικογένεια. Ο συγχωρεμένος ο παππούς μου ήταν δικηγόρος στην Πάτρα, πάντα ασχολείτο με τα πολιτικά αλλά μέχρι εκεί. Εγώ δεν τον πρόλαβα να ασχολείται. Όταν πέρασα στη Νομική της Κομοτηνής, τότε ήταν ακόμα οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων, έτυχε να με προσεγγίσουν τα παιδιά της ΔΑΠ, μπήκα στα "τραπεζάκια” της ΔΑΠ και τους είπα "εδώ είμαι, θα σας ψηφίζω, πιστεύω αυτό που κάνετε αλλά μη μου πείτε να ασχοληθώ ποτέ”. Αυτή είναι η αλήθεια! Δεν επρόκειτο να ασχοληθώ, όχι ότι δεν μου άρεσε, αλλά τότε ήμουν αφιερωμένος στο μπάσκετ"
Η μετάβαση από το μπάσκετ στον πολιτικό στίβο
"Ήθελα να περάσω Νομική, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τη δικηγορία, αλλά θα συνέχιζα να παίζω μπάσκετ. Όταν όμως κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει. Λίγους μήνες αφού πέρασα Νομική, άρχισαν οι πολλοί τραυματισμοί στο μπάσκετ. Είχα φτάσει στη Γ' Εθνική. Οφειλόταν σε ένα σοβαρό θέμα στις αρθρώσεις, το οποίο κατάλαβα αργότερα. Το ένα χειρουργείο έφερε το άλλο, το μπάσκετ δεν μπορούσε να συνεχιστεί…"
Ο έρωτας στο Πανεπιστήμιο
"Τη γυναίκα μου τη γνώρισα στο Πανεπιστήμιο, ήταν ένα έτος μικρότερη στη Νομική. Εγώ ήμουν τρίτο έτος. Ήμαστε πολλά χρόνια μαζί, από το 2007, πάμε για 16 χρόνια. Παντρευτήκαμε βέβαια πριν από 2 χρόνια παραπάνω, μέσα στον κορονοϊό, με 50 άτομα όριο προσέλευσης, με μάσκες, σε μια δύσκολη περίοδο. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, γιατί το είχαμε αλλιώς στο μυαλό μας. Με τους φίλους μας, τους δικούς μας ανθρώπους μαζί. Αλλά δεν θέλαμε να το αναβάλουμε και δεν το μετανιώνω. Θα έχουμε να το θυμόμαστε! Είχα άγχος. Μάλιστα είχα στείλει μήνυμα τότε στον Νίκο Χαρδαλιά να τον ρωτήσω αν θα ισχύει το όριο των 100 ατόμων στις 28 Αυγούστου, που ήταν ο γάμος. Μου είπε να καλέσω μέχρι 50 άτομα, γιατί ήταν πολύ ζόρικα τα πράγματα"
Οι δύσκολες στιγμές
"Μια δύσκολη στιγμή ήταν η απώλεια του πατέρα της γυναίκας μου, του πεθερού μου, τον οποίο είχα κι εγώ σαν δεύτερο πατέρα μου. Τουλάχιστον χαρήκαμε που κάναμε τον γάμο ένα χρόνο πριν φύγει από τη ζωή, πρόλαβε και μας είδε να παντρευόμαστε. Είχα επίσης ένα θέμα υγείας δικό μου. Το έμαθα λίγο μετά την εκλογή μου ως γραμματέας της Ν.Δ. Ήταν ένα σοβαρό αυτοάνοσο, το οποίο ήταν χρόνια μέσα μου, κοιμόταν όπως μου είπε ο γιατρός. Και μετά την εκλογή μου, σε μια περίοδο πολύ σημαντική για μένα, ήμουν μεταξύ γραφείων και διαγνωστικών κέντρων γιατί κάτι δεν πήγαινε καλά. Και λέω ευτυχώς, γιατί μου βρήκαν κάτι σοβαρό μεν για το οποίο ακολουθώ μια θεραπεία από τότε, δεν έχω μιλήσει ποτέ για αυτό, αλλά όλα αντιμετωπίζονται! Αρκεί να κάνεις εξετάσεις και να τα κοιτάς. Αμέσως μου είπαν πως μπορώ να ζήσω με αυτό"
Ο λόγος που ξεχώρισε το "Maestro"
"Είδα μάλιστα το Maestro στο MEGΑ, τα πρώτα επεισόδια, και στη συνέχεια τα είδα και στο Netflix. Να πούμε καταρχάς πως αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται κάθε μέρα, μια τέτοια παραγωγή. Και η αλήθεια είναι πως είχα χρόνια να συγκινηθώ και να ταυτιστώ με μία σειρά. Όχι με κάποια πρόσωπα, αλλά στη σειρά. Ειδικά με το επεισόδιο για τα αυτοάνοσα, με τον τρόπο που παρουσιάστηκε. Δεν ξέρεις ποτέ κανείς τι βιώνει. Ας το έχουμε στο μυαλό μας αυτό όταν μιλάμε με έναν άνθρωπο"
Πώς είναι η καθημερινότητα με ύψος 2,05;
"Δεν λέω είναι καλό το ύψος, αλλά υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες. Η μία είναι τα ρούχα. Εντάξει βρίσκω, αλλά όχι τόσο εύκολα όσο άλλοι. Από ένα ύψος και μετά αποκτάς πρόβλημα. Όταν περπατάς πρέπει να προσέχεις, να μην είσαι αφηρημένος καθόλου γιατί θα… βρεις. Στο αυτοκίνητο, στο αεροπλάνο. Πρέπει όλα να τα σκέφτεσαι, πρέπει να το έχεις στο μυαλό σου πάντα"