Στον καναπέ του "Καλύτερα Αργά" βρέθηκε η Εβελίνα Παπούλια με τη γνωστή πρωταγωνίστρια να μιλά για τη ζωή της στο εξωτερικό, την επιτυχία των "Δύο Ξένων" αλλά και τις φήμες που την ήθελαν να μιμείται την Ελένη Μενεγάκη.
Η δημοφιλής ηθοποιός, αναφερόμενη στην επιτυχία των "Δύο Ξένων" μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, λέγοντας ότι "Δεν ήταν ευχάριστη περίοδος για μένα. Ήταν πάρα πολύ δύσκολη περίοδος. Ήμασταν πάρα πολύ αθώοι τότε, οτιδήποτε γραφόταν είχε μία βαρύτητα. Τότε ο,τι και να γραφόταν ήταν ζόρικο. Όταν λοιπόν εσύ ζεις μια ήσυχη ζωή και ως χορεύτρια δεν ήξερα τα πράγματα και δεν είσαι εκτεθειμένη, δεν μου ήταν εύκολο ούτε η επιτυχία, ούτε η επίθεση, ούτε η αγάπη. Ήταν πολύ μεγάλο για μένα. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Όταν καταθέτεις τον εαυτό σου και δουλεύεις 100% υπάρχει και μια κούραση… Εγώ πέρασα πάρα πολλά στάδια. Με αντιμετώπιζαν ως Μαρίνα Κουντουράτου στην κυριολεξία, οι πάντες, από τον κόσμο μέχρι τους δημοσιογράφους. Αν μιλούσα σοβαρά ή έλεγα ότι δεν θέλω να δώσω άλλη συνέντευξη, έλεγαν ότι την έχω "ψωνίσει", ότι "καβάλησε το καλάμι". Δεν μπορούσα άλλο την υπερέκθεση. Αν την είχα "ψωνίσει", θα είχα περάσει πάρα πολύ καλά. Αλήθεια το λέω. Εγώ τότε προσπαθούσα να είμαι όσο πιο Εβελίνα γίνεται και ήταν πάρα πολύ δύσκολο".
Προσέθεσε, μάλιστα, ότι "Τα κείμενα είχαν γραφτεί πάνω στην Ελένη Μενεγάκη αλλά δεν τη μιμήθηκα. Δεν είμαι καθόλου καλή στις μιμήσεις, προτιμώ να δανειστώ πραγματάκια και να χτίσω έναν ρόλο. Μπορεί να στιμπήσω πράγματα αλλά δε θα κάνω εσένα. Νιώθω ότι αν μπω στη διαδικασία να μιμηθώ κάποιον, μπορεί να τον προσβάλλω κιόλας. Δεν έχει γίνει κουβέντα με την Ελένη Μενεγάκη, ούτε αισθανόμουν άσχημα όταν τη συναντούσα, γιατί ήξερα ότι δεν κάνω εκείνη. Νομίζω ότι το χαιρόταν τότε, γιατί είχε και πολύ καλές σχέσεις με τον Αλέξανδρο Ρήγα. Δεν υπήρχε κανένα θέμα παρεξήγησης".
Όσον αφορά τους λόγους που η ίδια επέστρεψε στην Ελλάδα από την Αμερική, η Εβελίνα Παπούλια δήλωσε πως "Κάποια στιγμή στην Αμερική ήταν κάπως δύσκολα στην Αμερική, ήταν πολύ ακριβά. Και κάποια στιγμή με ρώτησε ο μπαμπάς μου "Τι θα κάνεις; Πόσο το βλέπεις να καθίσεις εκεί; Πρέπει να το σκεφτείς λίγο”. Κάποια στιγμή, όταν επέστρεψα, κατάλαβα ότι ήταν η πρώτη φορά που είχε κάπως ζοριστεί οικονομικά. Γύρισα γιατί έληξε η βίζα εργασίας μου, δεν είχα σκοπό να επιστρέψω. Απλά δεν είχα βίζα για να δουλέψω και για να την αγοράσω τότε ήταν πάρα μα πάρα πολλά λεφτά κι έτσι είπε ο πατέρας μου ότι δε θα την αγοράσουμε. Επέστρεψα με τον σκοπό να ξαναφύγω".