Τον Θεόδωρο Παπακώστα υποδέχτηκε στο "The 2Night Show" ο Γρηγόρης Αρναούτογλου με τον γνωστό αρχαιολόγο να αναφέρεται στο Μαντείο των Δελφών, τον τρόπο που βρέθηκε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων αλλά και την αναλφάβητη ευεργέτιδα της Ελλάδας.
Αρχικά ο παρουσιαστής και ο αρχαιολόγος ανέστρεψαν τους ρόλους τους για ένα παιχνίδι γνώσεων σχετικά με την αρχαία Ελλάδα, γεγονός που οδήγησε τον Θεόδωρο Παπακώστα να αναφέρει πως "Τα φύλλα δάφνης που μασούσε η Πυθία δεν ήταν τίποτα. Όλη η μαγκιά ήταν ότι έβαζαν την Πυθία πάνω σε ένα τρίποδο να πάθει αλαλαγμό και να αρχίσει να βγάζει άναρθρες κραυγές. Έρχονταν μετά οι ιερείς και έλεγαν πως θα το εξηγήσουν αυτοί. Έγραφαν ένα χρησμό, και καλά ερμηνεύοντας τις κραυγές της Πυθίας. Ήταν ένα θεατράκι, στημένο. Δεν ήταν απλά ένα απίστευτο κόλπο αλλά ένα απίστευτο think tank γιατί όλοι οι αρχαίοι Έλληνες, όταν ταξίδευαν, πήγαιναν στους Δελφούς και έδιναν πληροφορίες. Οι Δελφοί είχαν γνώση. ήξεραν τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και μπορούσαν να δώσουν στοχευμένους χρησμούς".
Μιλώντας για τον Μηχανισμός των Αντικυθήρων, ο γνωστός αρχαιολόγος σημείωσε ότι "Θα είχε χαθεί οριστικά από την ανθρωπότητα. Είχε χαθεί ούτως ή άλλως και δε θα το βρίσκαμε ποτέ. Είναι σχεδόν απίθανο να το βρεις στο βάθος της θάλασσας αλλά για καλή μας τύχη, δυο καράβια από σφουγγαράδες έτυχε να αράξουν ακριβώς πάνω από εκείνο το σημείο, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Κάποιοι βούτηξαν για να βρουν κάτι να φάνε και έτυχε να βγει κάποιος με ένα χέρι κι έτσι ανακαλύφθηκε αρχικά το Ναυάγιο των Αντικυθήρων. Έτσι ξεκίνησαν οι ανασκαφές… Ήταν ένα ναυάγιο που το πλοίο μετέφερε πάρα πολλά γλυπτά και άλλους θησαυρούς από κάποιο λιμάνι της αρχαίας Ελλάδας στη Ρώμη. Τα έπαιρναν μαζικά και μέσα στην καταιγίδα βούλιαξε. Είχε Έλληνες ναύτες, τα σκεύη είχαν επάνω τα ονόματά τους… Ήταν η πρώτη υποθαλάσσια ανασκαφή στον κόσμο. Ενώ βουτούσαν και έβγαζαν κάτι πετρούλες, ένας ναυτάκος πιάνει μια πέτρα που ήταν ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων τυλιγμένος με βρύα και λειχήνες. Ετοιμάζεται να το πετάξει πίσω στη θάλασσα και ένας αξιωματικός, που έκοβε το μάτι του, το έσωσε τελευταία στιγμή. Αν το είχε πετάξει στη θάλασσα, δε θα ξέραμε ότι υπάρχει αυτό το μικρό τεμάχιο για να μπουν κάτω και να ψάξουν τα υπόλοιπα, να ανασυσταθεί όλο αυτό".
Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στην Ελένη Τοσίτσα, λέγοντας πως "Αυτή τη γυναίκα πρέπει να την έχουμε εικόνα στο κεφάλι μας. Δεν ξέρουμε καν το πατρικό της όνομα, ήταν μια αγράμματη κοπελίτσα από το Μέτσοβο. Έζησε περίπου λίγο μετά την ελληνική επανάσταση. Παντρεύτηκε τον Τοσίτσα, την πήρε στην Αίγυπτο, έγινε πλούσιος, γύρισε στην Αθήνα μετά την Επανάσταση και εκεί πέθανε, αφήνοντάς την κληρονόμο μια αμύθητης περιουσίας. Την ξόδεψε όλη κάνοντας αγαθοεργίες. Όταν χρειάστηκε το ελληνικό κράτος χώρο για να κάνει το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, έδωσε το οικόπεδο. Μετά χρειάστηκε ένα οικόπεδο για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το υπέγραψε λίγες εβδομάδες πριν πεθάνει, με σταυρό. Δεν ήξερε να γράφει αλλά ήξερε να καταλάβει την αξία του πολιτισμού"
Ο Θεόδωρος Παπακώστας μίλησε και για τη δεισιδαιμονία που υπάρχει τόσο στις μέρες μας όσο και στην αρχαιότητα. "Ένας τρόπος για να ξορκίσουν το κακό μάτι οι αρχαίοι Έλληνες, ήταν τα γεννητικά όργανα. Δεν ντρέπονταν, τα επιδεικνύαν ούτως ή άλλως. Γυμνάζονταν γυμνοί… Τα "κάκαλα" ήταν φυλαχτό, άρα έβαζαν φαλλούς να τιμωρούν το κακό μάτι. Έχουμε το υπέροχο εύρημα με δυο φαλλούς να πριονίζουν το κακό μάτι" δήλωσε χαρακτηριστικά
"Δεν έχει μεγάλη διαφορά αυτό που ζούσαν τις δεκαετίες του '50 και '60, στην επαρχία. Έπρεπε να πάνε με τη στάμνα για να πάρουν νερό αλλά δεν σημαίνειότι δεν είχαν ποιότητα ζωής. Και σωματική υγειινή προσπαθούσνα να έχουν, όσο γινόταν, και εξοικειωμένοι ήταν σιγά σιγά με τα αρώματα και τον καλοπισμό. Καταλάβαιναν πως η τρίχα παράγει βακτήρια και μυρωδιά. Ξυρίχονταν άνδρες και γυναίκες" υπογράμμισε σχετικά με του αρχαίους Έλληνες.