Ο Ηλίας Ψινάκης μέσα σε τέσσερις μέρες κατάφερε να γίνει πρωταγωνιστής των τηλεοπτικών εξελίξεων και -κακά τα ψέματα- να ασχοληθούμε με ένα πρόγραμμα που δεν έβλεπε κανένας.
Guest ή μη, ο Ψινάκης μπήκε σε ένα show υπερπαραγωγή, ένα X-Factor που σαν παραγωγή θα ζήλευε και το αυθεντικό, που εκ των πραγμάτων είχε χαμηλή απήχηση στο κοινό, που σχεδόν δεν ενδιέφερε κανένα και μας έκανε να το δούμε. Θες από περιέργεια, θες από νοσταλγία, θες από ωμή ανάγκη για απολαυστική reality τηλεόραση; Δεν ξέρω γιατί, αλλά η επιστροφή του Ψινάκη στη μικρή οθόνη χαρίζει ενδιαφέρον μια σεζόν που τελείως αχρείαστα μάθαμε σε μαθήματα άνευ διδασκάλου πώς χορηγείται η κεταμίνη σε περίπτωση που θέλετε να δολοφονήσετε το παιδί σας.
Ο Ηλίας Ψινάκης πήγε στο X-Factor και μας θύμισε πώς είναι να μην είσαι δούλος της δημοσιότητας. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος λίγο ή πολύ τα έχει όλα: δόξα, περιουσία, εμπειρίες ζωής, γλέντια, φίλους, διασημότητα. Τι θέλει σε ένα show; Να περάσει καλά, να κάνει το κουμάντο του, φυσικά θα κρύβει από πίσω ένα καλό deal γιατί κάθε πολύτιμη αξία έχει ένα κόστος απόκτησης και προφανώς να θυμίσει στους συντηρητικούς της καθεστηκυίας τηλεοπτικής τάξης πως υπάρχει και μια άλλη fun τηλεόραση που ξεχνάμε πως υφίσταται.
Διάβαζα και τα αρνητικά σχόλια στο twitter. Από ξεπερασμένο μέχρι ομοφοβικό τον είπαν. Ξέρετε γιατί; Επειδή δεν τους είπε αυτά που περίμεναν. Δεν έκανε τον καλούλη, τον σκεπτόμενο, τον δεν ξερω εγω τι θέλετε να δείτε το 2022 και να τους χαϊδέψει τα αυτιά. Ξέρεις τι είναι να ζεις σε μια χώρα, να είσαι διάσημος, να έχεις αφήσει πίσω την καλή ή κακή παρακαταθήκη σου και να μη δίνεις μία τι θα πει κάποιος με ψεύτικο και ανώνυμο προφίλ στο twitter; Ξέρεις τι είναι το 2022 να είσαι αυτή η ακραία απολαυστική περσόνα και ακόμα να σε έχει ανάγκη ο "καλλιτεχνικός κόσμος" που χωρίς τόλμη έγινε πιο βαρετός και από το "Αρχονταρίκι" της ΕΡΤ; Μέσα σε όλα μπορεί να ακουστούν και μη πολιτικά ορθές ατάκες, αλλά στο παιχνίδι της πρόκλησης της μικρής οθόνης στην… Ψινάκειο τεχνική, όλα επιτρέπονται και όλα συγχωρούνται, αν με ρωτάτε, μιας και έτσι τον έμαθες, έτσι τον περιμένεις, δεν τον παρεξηγείς γιατί ξέρεις πως δεν έχει δεύτερες σκέψεις.
Ο Ηλίας Ψινάκης στο X-Factor μας θύμισε πως δεν αντέχουμε να βλέπουμε κάποιον πιο ευτυχισμένο και απροβλημάτιστο από εμάς. Και για αυτό λατρεύουμε να τον βλέπουμε, να τον κοπιάρουμε, να τον σχολιάζουμε και στο τέλος να τον κράζουμε και λίγο. Άλλωστε όσα δεν φτάνει η αλεπού πια τα κάνει σχόλια στα social media.
Υ.Γ.1 Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, καλά τα τηλεοπτικά "σχήματα", καλή η σχετική επιτυχία, καλά τα ραδιοφωνικά χιτς αλλά η Μαρίζα Ρίζου δεν είναι η Δέσποινα Βανδή. Ο κάθε Ψινάκης κρίνει ποιον έχει απέναντί του, την καλλιτεχνική του διαδρομή και το brand που κουβαλάει και μετρά αν θα πει "συγγνώμη μανδάμ" ή "μην είστε ξινέγκλω". Δεν αντιμετωπίζεις με τον ίδιο τρόπο τη Δανάη Μπάρκα και την Ελένη Μενεγάκη.
Y.Γ.2 Τελικά ο Αντρέας Γεωργίου ήταν όσο καλός περίμενα στο live. Κούκλος, ετοιμόλογος, άνετος, ακριβώς όπως είναι όταν εμφανίζεται σαν καλεσμένος. Μπορεί να διαφωνώ με την πολιτική της επιλογής του ως παρουσιαστής του show, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω πως το έφερε άψογα εις πέρας.
