Ο Άρης Καβατζίκης βρέθηκε καλεσμένος του Μιχάλη Κεφαλογιάννη στο "Όλα για τη ζωή μας” και μίλησε για τις φοβίες του, αλλά και για τις απώλειες του αδερφού και της μητέρας του που τον συγκλόνισαν.
Αρχικά είπε: "Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν για μένα καθοριστικά. Ενώ πάρα πολλοί φίλοι, συνάδελφοι και συνάνθρωποι μας ταξιδεύουν, εγώ έχω σταματήσει να κάνω ταξίδια. Και όχι μόνο αυτό. Όταν μου δόθηκαν ευκαιρίες για ταξίδια και παρουσιάστηκε ένα κρούσμα στο περιβάλλον μου το άμεσο, παρόλο που δεν ήμουν εγώ το κρούσμα, ακύρωνα τα ταξίδια γιατί σκεφτόμουν ότι θα ταξιδέψω και θα μου εμφανιστεί το οτιδήποτε κακό εκεί που θα πάω. Και αυτό συνέβη πάνω από τρεις φορές. Άρα αυτό είναι εγκλωβισμός".
Και πρόσθεσε: "Το μόνο που δεν έχω κάνει για να το αντιμετωπίσω αυτό είναι ψυχανάλυση και μάλλον αυτό είναι λάθος. Έχω κάνει πολλά. Δηλαδή νευρογλωσσικό προγραμματισμό, που είναι και πολύ της μόδας, το οποίο δούλεψε για δυο – τρεις εβδομάδες το πολύ και αυτό ήταν. Δοκίμασα πολλά αλλά αυτό που συμβαίνει είναι ότι μου κρατάει για δυο εβδομάδες, τρεις, έναν μήνα το πολύ και μετά οι φοβίες πάλι νικούν και έρχονται στην επιφάνεια. Δηλαδή πάλι νικούν οι φοβίες στο τέλος".
Κλείνοντας είπε: "Δυστυχώς υπήρξαν και γεγονότα στη ζωή μου που επιδείνωσαν αυτές τις φοβίες. Δυστυχώς ναι. Εγώ πριν από πέντε χρόνια έχασα, εντελώς απροσδόκητα, τον αδελφό μου σε πολύ νεαρή ηλικία – ήταν 49 ετών – από ένα ισχαιμικό επεισόδιο. Πράγμα που σημαίνει ότι εκεί που πήγαινα να καταπολεμήσω πράγματα, όταν συνέβη αυτό στον αδελφό μου, με πήγε πολλά βήματα πίσω αυτή η τόσο πρόωρη απώλεια και ξαφνικά βάζω για ακόμα μια φορά ένα εμπόδιο. Λέω, αν ο αδελφός μου έφυγε από ένα ισχαιμικό επεισόδιο γιατί να μη συμβεί και σε μένα αυτό; Άρα αυθυποβάλλεσαι. Μετά από αυτό είχα ακόμα μια απώλεια, της μητέρας μου, που και αυτή εκεί που πήγαινα να ξεπεράσω την απώλεια του αδελφού μου με ξαναπήγε δέκα βήματα πίσω. Όλα αυτά δρουν αθροιστικά".