"Σορτς: κοντά παντελόνια, αρχικά μέρος της ανδρικής γκαρνταρόμπας, που φοριούνται από τις γυναίκες από τα ’20s σε διάφορα μήκη. Συνδέθηκαν με τα αθλήματα και το casual wear μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, οπότε και οι σχεδιαστές λάνσαραν κοστούμια με σορτς και tailored σακάκια στις πασαρέλες. Παραμένουν, ωστόσο, ένα casual ένδυμα". Σελ. 234, βιβλίο "Dictionary of Fashion and Fashion Designers" (εκδ. The Thames & Hudson). Eπιτρέψτε μου να διαφωνήσω με την τελευταία πρόταση και να επιμείνω πως τα σορτς στέκονται
κάλλιστα δίπλα σε ένα le smoking, αρκεί να έχουν φτιαχτεί με την ίδια επιδεξιότητα του αξεπέραστου tuxedo.
Τα τελευταία χρόνια τα σορτς είναι παντού. Από τις επιδείξεις μόδας και τους δρόμους μέχρι το office wear και φυσικά τα θέρετρα, κατακλύζουν κάθε θερινό στυλ. Αλλά γιατί; Εκτός από το προφανές sexiness που χαρίζουν απλόχερα, δημιουργούν συνειρμούς που τους έχουμε, ειδικά τώρα, πραγματικά ανάγκη. Αυτή η σύνδεση με το σφρίγος, την απελευθέρωση, την ενεργητική ζωή, εν ολίγοις αυτή η αποτύπωση της ζωτικότητας είναι υψίστης σημασίας σε μια εποχή που βγήκε από μια υγειονομική κρίση και συνεχίζει να ζει υπό την απειλή πολέμων σε απόσταση αναπνοής.
Ήδη από τα ’30s η ομορφιά ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την υγεία και τα αθλήματα, τα health clubs και οι φυσιολάτρες αναλάμβαναν δράση για να γυμνάσουν σώμα και πνεύμα. Στη Βρετανία το "Women’s League of Health and Beauty" οργάνωνε μαζικές προπονήσεις στην ύπαιθρο και η Prunella Stack, ιδρύτρια του συνδέσμου και πρωτοπόρος του κινήματος "keep fit", εμφανιζόταν με σορτς στη
μορφή των εσωρούχων knickers. Πού να φανταζόταν ότι σχεδόν έναν αιώνα αργότερα το συγκεκριμένο στυλ ενδύματος θα προκαλούσε ντελίριο στις fashion insiders και θα φοριόταν στη διακοσμημένη εκδοχή του ακόμα και σε επίσημες βραδινές εμφανίσεις. Ποιοι είναι, όμως, οι υπεύθυνοι για την άνοδο των πραγματικά short shorts και την ανάδειξή τους σε ένα κομψό κομμάτι που δεν αφορά πια μόνο τα ξεφτισμένα ντένιμ σορτς;
Εν αρχή ο Sabato De Sarno, που με το ντεμπούτο του στον Gucci θέλησε να απαρνηθεί την εκκεντρικότητα του προκατόχου του χάριν μιας "πιο καθαρής", πιο σέξι αισθητική που θυμίζει την εποχή του οίκου επί Tom Ford. Έτσι τα hot, αλλά, κυρίως, haute shorts που στέκονταν χαμηλά στη λεκάνη εμφανίστηκαν σε πλεκτή
ή δερμάτινη εκδοχή και εντυπωσίασαν ως printed με το κλασικό GG μονόγραμμα. Συνδυασμένα με tank tops και απαραιτήτως με κάτι tailored, όπως τα αριστουργηματικά μπλέιζερ, αλλά και με φούτερ, τα micro shorts της Gucci έφεραν τη χαρά στο προσκήνιο και ετοίμασαν τα πόδια για ολονύχτιους χορούς. Εξάλλου, αυτό ήθελε ο De Sarno να επιτύχει: να δημιουργήσει μια συλλογή "για τη χαρά της ζωής, του πάθους, των αληθινών ανθρώπων, της αυτοπεποίθησης", όπως δήλωσε, και αυτό ένα σορτς μπορεί τόσο αβίαστα να το κατορθώσει.
Στην ίδια λιττή και tailored εκδοχή εμφανίστηκαν και τα σορτς στην Isabel Marant –μια μείξη ψηλόμεσων και πολύ αποκαλυπτικών σορτς σε μαύρο, λευκό, tan και εκτυφλωτικό κόκκινο χρώμα– αλλά και στην Khaite. Εκεί, εκτός από ultra
high-waisted, ήταν και ultra σοφιστικέ, καθόλου τυχαίο για το brand με το φανατικά εκλεκτικό κοινό. Μαύρες σατέν κρεπ επιλογές συνδυασμένες με ψηλοτάκουνα και billowing μπλούζες, μια πρόταση που προσκαλεί το απαλό και το "κοφτερό" να αλλάξουν θέσεις. Παράλληλα, στον Versace τα σούπερ κοριτσίστικα σορτς σε παστέλ αποχρώσεις, στολισμένα με άνθη από πέτρες, φορέθηκαν με αντίστοιχα cardigans – μια συλλογή déjà vu εκείνης του Gianni Versace από το 1995 και μια σαφής ωδή
στο εύχαρο στυλ των ’60s.
Και επειδή η Prunella Stack, για την οποία έγινε λόγος στην αρχή, χρειαζόταν έξτρα άνεση για να "κυνηγήσει" την ευζωία, τα σορτς σε στυλ εσωρούχων έδωσαν και πήραν στις πασαρέλες. Miu Miu, Acne Studios, Casablanca και Chloé ανέβασαν τον
ποδόγυρο τόσο ώστε η περιγραφή "no pants" να είναι απολύτως ακριβής.
Στον αντίποδα, πάλι φυσικά σε σούπερ κοντό μήκος, αλλά με λίγο περισσότερο "αέρα", εμφανίστηκαν τα σορτς στους οίκους Max Mara, Hermès και Prada. Στους δύο πρώτους η προσέγγιση ήταν εκείνη του safari look, μια κλασική σύνδεση με την περιπέτεια στη φύση, ενώ η Mrs.Prada με τον Raf Simons παρουσίασαν
μια συλλογή αφιερωμένη στην ομορφιά και ομορφιά ίσον ευρωστία. Άλλη
μια διάθεση που δε θα μπορούσε να αποδοθεί παρά με αιθέρια υφάσματα
και κοντά μήκη, στην προκειμένη με αριστοτεχνικά tailored σορτς. Τολμηρά πολύ; Ίσως, μα η ομορφιά δεν είναι αποτέλεσμα της τόλμης;