Κάθε χρόνο προσπαθώ με περισσή καλή διάθεση να βρω τρία τέσσερα πρόσωπα που πραγματικά άξιζαν της προσοχής μας. Φέτος, από την πρώτη στιγμή εντός και εκτός πλατό, η Ελίνα Παπίλα ήταν ένα από αυτά. Αυτή τη στιγμή δεν γράφω ούτε για το δίδυμο, ούτε για το πρωινό του STAR, ούτε για τίποτα από όσα είδαμε. Γράφω για την ίδια την Ελίνα Παπίλα.
Άμεση και καθημερινή, λίγο πιο "βαριά" ως προσωπικότητα από αυτό που ίσως φανταζόταν το STAR, όταν τη διάλεξε, η Ελίνα αποδείχθηκε μια καλή παρουσιάστρια. Πάντα πρέπει να βάζουμε στην εξίσωση πως για να δείξεις την προσωπικότητά σου, πρέπει να βρεθεί και στο κατάλληλο περιβάλλον. Ακόμα και σε ένα τόσο ποπ περιβάλλον λοιπόν, η Ελίνα κατάφερε να βγάλει στο γυαλί αυτό που είχε να πει.
Το θέμα είναι από εδώ και πέρα, τι; Ομολογουμένως είναι ένας άνθρωπος που τηλεόραση μπορεί να κάνει. Ενδεχομένως δεν ξέρει τόση τηλεόραση ακόμα, αλλά μπορεί. Και η ικανότητα στην τηλεόραση τελευταία είναι δυσεύρετη. Άλλωστε το ίδιο έργο παρακολουθούμε όλοι με δεκάδες ημιατάλαντους κομπάρσους σε ρόλο δευτεραγωνιστών και ελάχιστες ταλαντούχες εξαιρέσεις που αναζητούν μια ευκαιρία για να αναδείξουν όχι το ταλέντο τους, αλλά την προσωπική τους υπογραφή.
Αντί λοιπόν να σκεφτόμαστε πώς θα αξιοποιηθεί μια ξανθιά… υπερπροβεβλημένη παρουσιάστρια που έπαιξε τη ζαριά της και έχασε, θα άξιζε να σκεφτούμε πώς μπορεί να αξιοποιηθεί ένας άνθρωπος που και μπορεί να κάνει τη δουλειά και δεν κάηκε από τα φώτα και στην τελική ίσως δεν έχει βρει και την ευκαιρία ακόμα να δείξει πραγματικά αυτό που είναι. Ας το ξανασκεφτούμε λοιπόν. Οψόμεθα…
