Για τη σεζόν Resort 2024, η πυξίδα της έμπνευσης του Ian Griffiths, Creative Director του οίκου Max Mara στόχευσε την Σουηδία και έτσι η συλλογή παρουσιάστηκε στις 11 Ιουνίου στην Στοκχόλμη σε 200 καλεσμένους από όλο τον κόσμο, οι οποίοι μυήθηκαν στο όραμα του σχεδιαστή μέσα από ένα αριστοτεχνικά σκηνοθετημένο διήμερο πρόγραμμα.
Είχα την τύχη όχι μόνο να βρεθώ εκεί αλλά και να συνομιλήσω με τον ίδιο τον Ian Griffiths και να δω μαζί του το mood board που οδήγησε στη συλλογή, λίγες ώρες πριν το show. Με την προσοχή του λοιπόν στραμμένη αυτή τη φορά στη Βόρειο Ευρώπη και στην Σκανδιναβία, ο Griffiths γοητεύτηκε από την folk Σουηδική παράδοση, τα Μidsommer φεστιβάλ (τις γιορτές του Μεσοκαλόκαιρου) και το έθιμο των Septem Flores (7 αγριολούλουδα που σύμφωνα με το θρύλο, όποιος έχει την τύχη να τα βρει θα πρέπει να κοιμηθεί με αυτά κάτω από το μαξιλάρι του για να ονειρευτεί τον μελλοντικό του σύντροφο.)
Ακόμα περισσότερο τον συνεπήραν οι γυναικείες δυναμικές φιγούρες της χώρας όπως η συγγραφέας Σέλμα Λάγκερλεφ, η οποία συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που περιγράφουν τη συλλογή Max Mara Resort. Η Λάγκερλεφ αφηγήθηκε ιστορίες της σύγχρονης ζωής, τοπικούς θρύλους, κλασικούς μύθους και παραμύθια. Ως συγγραφέας υποστήριζε την κοινωνική αλλαγή και πρόοδο, με απόψεις ως προς τον ρόλο των γυναικών και τη σεξουαλικότητα πολύ προοδευτικές για την εποχή της. Το 1909, έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε ποτέ βραβείο Νόμπελ, σηματοδοτώντας την επανένταξη της φολκλορικής κληρονομιάς στον σκανδιναβικό πολιτισμό.
Τα 7 αγριολούλουδα, αυτό το πανέμορφο ουράνιο τόξο με τις εκρηκτικές αποχρώσεις, έδειχναν να κυριαρχούν στο θέμα από το καλωσόρισμα. Υπήρχαν στο βάζο του δωματίου μας, υπήρχαν στο ανθολόγιο που μας έκαναν δώρο και πρωταγωνιστούσαν στο υπέροχο art de la table στο δείπνο του πρώτου βραδιού όπου όλοι οι καλεσμένοι φόρεσαν μάλιστα flower crowns. Ωστόσο, στο mood board που είχα μπροστά μου όσο συνομιλούσα με τον Griffiths, έβλεπα μια διαφορετική χρωματική παλέτα. Υπήρχε κυρίως λευκό, ιβουάρ και μαύρο. Τα μοτίβα των λουλουδιών ήταν είτε πολύχρωμα σε μαύρο φόντο, είτε μικρά και ρομαντικά, είτε ολόμαυρα πάνω σε λευκό. Το βλέμμα μου στάθηκε στις φωτογραφίες των γυναικών του mood board, όλες τοποθετημένες χρονικά στο 1900. Παρατηρούσα ένα στυλ Μπελ Επόκ σε μια πιο αυστηρή, σχεδόν, ανδρόγυνη εκδοχή με τα φουσκωτά μανίκια και τους ψηλούς γιακάδες να συνδυάζονται ακόμα και με γραβάτες.
Είναι συναρπαστικό να ανακαλύπτεις τη διαδρομή έμπνευσης ενός δημιουργού μόδας. Πώς ξεκινά και πώς καταλήγει. Ο Griffiths και η πυξίδα του που λέγαμε είχε σταθμεύσει σαφώς στην Σουηδία, και πιο συγκεκριμένα στην εκκολαπτόμενη προοδευτική κοινωνία του 1900. Είχε επίσης οδηγηθεί στους πιο σκοτεινούς κόσμους του Ίψεν και του Μουνκ, του Νίτσε και του Κίρκεγκωρ. Θέλησε να παρέμβει στις ενδυματολογικές επιλογές των τότε δυναμικών γυναικών και να τις φέρει στο σήμερα προσθέτοντας μια δόση Μax Mara μαγείας. Να φτιάξει για ακόμη μια φορά ρούχα που θα αγαπηθούν και θα φορεθούν πολλές φορές και σε πολλές περιστάσεις.
Λίγες ώρες μετά στο πιο εμβληματικό κτίριο της Στοκχόλμης, το Δημαρχείο, οι καλεσμένοι καθόμαστε περιμετρικά στην τεράστια κεντρική αίθουσα και παρακολουθούμε τις ηρωίδες της Max Mara Resort 2024 συλλογής να κατεβαίνουν από τη μεγαλοπρεπή σκάλα. Σύγχρονες folk νεράιδες φορούν χυτές τουνίκ, μακριές και κοντές, με μαύρες και ιβουάρ πλεξούδες, πομ πον, φούντες και καρφιά που θυμίζουν τα παραδοσιακά μοτίβα. Ένα καθηλωτικός μοντερνισμός επιτυγχάνεται με peasant μπλούζες από στητά μοντέρνα υφάσματα, αφαιρώντας τους την περιττή διακόσμηση. Η πρακτική, ευθυτενής σιλουέτα της δεκαετίας του 1900 αποδίδεται με μοντέρνα μανίκια gigot, φούστες μέχρι τον αστράγαλο, κάπες μέχρι τον αγκώνα και μπλούζες που συνδυάζονται με παπιγιόν. Από τις αγαπημένες μου λεπτομέρειες τα φουσκωτά μανίκια στα κασμιρένια παλτό, οι oversized μανσέτες, τα μεταξωτά πουκάμισα με τα λυτά παπιγιόν.
H Lilly Collins παρακολουθεί και φοράει μαύρο φόρεμα ζιβάγκο με έντονους ώμους και η Demi Moore ένα λευκό εφαρμοστό πλεκτό μάξι φόρεμα. Τι σκέφτομαι καθώς μεταφερόμαστε για το δείπνο στο Golden Hall του Δημαρχείου, την αίθουσα που καλύπτεται από χρυσό μωσαϊκό και φιλοξενεί το ετήσιο γκαλά για τα βραβεία Nobel; Ότι είμαστε σαφέστατα στην εποχή του ήσυχου μινιμαλισμού, ενός μινιμαλισμού, ωστόσο, που δεν στερείται γοητείας, ικανού να εκπέμψει ισχυρά κύματα αυτοπεποίθησης. Και αυτό είναι κάτι που ο οίκος Max Mara και o Ian Griffiths γνωρίζουν όσο κανείς άλλος.
Πηγή: madamefigaro.gr