Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τη Μαρία Πολύζου ως την κορυφαία Ελληνίδα μαραθωνοδρόμο. Την νιώσαμε όμως δίπλα μας μέσω των social media όταν το 2019 μίλησε ανοιχτά για τον καρκίνο του μαστού. Είναι εκείνη που τόνισε πως παράλληλα με τη μαστογραφία μας πρέπει να κάνουμε και υπέρηχο και ψηλάφηση του στήθους για να έχουμε "διαβατήριο στη ζωή". Τρία βήματα που συμπεριλαμβάνονται σήμερα στο Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Φώφη Γεννηματά που αφορά 1.3 εκ. γυναίκες.
Μετά την περιπέτεια της υγείας της ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει για τον τρόπο που πρέπει να αγωνιζόμαστε στη ζωή. Στην αυτοβιογραφία της "Μην τα παρατάς" (εκδ. Key Books) αποκαλύπτει πόσο δύσκολα ήταν τα παιδικά της χρόνια, τόσο λόγω της ένδειας, αλλά κυρίως λόγω της ενδοοικογενειακής βίας και της σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα της.
Έχετε μιλήσει ανοιχτά για τον καρκίνο στην προσπάθειά σας να απενοχοποιήσετε την ασθένεια. Πώς ήταν η δική σας εμπειρία;
Όταν το ακούς για πρώτη φορά είναι σοκ, κανείς δεν το περιμένει. Ήμουν πρωταθλήτρια, δεν έπινα, δεν κάπνιζα, γυμναζόμουν, είχα πάντα θετική στάση για τη ζωή. Μετά όμως από το πρώτο σοκ είπα στον εαυτό μου: "Τώρα θα φροντίσω να περάσω καλά και να μάθω". Ακολούθησε η περίοδος που αναζητούσα τον κατάλληλο όχι μόνο γιατρό, αλλά κυρίως τον κατάλληλο άνθρωπο, κάποιον που εκτός από τις γνώσεις θα μπορούσε να αγγίξει την ψυχή μου. Μόλις τον βρήκα τού είπα: "Γιατρέ, πάρε εσύ την ασθένεια, εγώ θα αναλάβω τη Μαρία". Έκανα 16 χημειοθεραπείες, δεν είναι και λίγες. Κι ενώ οι παρενέργειες είναι απίστευτες, εγώ σκεφτόμουν όση ώρα λάμβανα τη θεραπεία πως το φάρμακο αυτό ήταν σύμμαχός μου, αυτό θα μου χάριζε το μέλλον μου. Δεν σκεφτόμουν "το παλιοφάρμακο που θα με κάνει χάλια τώρα". Έπειτα, όταν πήγαινα για χημειοθεραπεία, στο νοσοκομείο έφτιαχνα ένα μικρό, δικό μου σύμπαν: έπαιρνα αρωματικό κερί από το σπίτι, έβαζα μουσική από το λάπτοπ, έφερνα λουλούδια και σκεφτόμουν "αυτό είναι για εμένα, είναι για το καλό μου". Και το πιο σημαντικό: Συνέχισα να τρέχω, από τη δεύτερη κιόλας ημέρα των χημειοθεραπειών. Έτρεχα, όταν ανακατευόμουν σταματούσα, έκανα εμετό και συνέχιζα. Δεν εναντιώθηκα ποτέ σε αυτό που μού συνέβαινε, το αποδεχόμουν και προχωρούσα. Και να τονίσω επίσης πως κάθε γυναίκα θα πρέπει παράλληλα με τη μαστογραφία να κάνει και υπέρηχο. Η δική μου μαστογραφία ήταν "καθαρή", ο υπέρηχος το έδειξε. Έκανα μαστογραφίες και νόμιζα ότι αρκούσε επειδή έβγαιναν καθαρές. Δεν είναι έτσι!
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη https://www.shape.gr/