Στην εκπομπή "Πάμε Δανάη” και τον Άρη Καβατζίκη παραχώρησε συνέντευξη το πρωί της Τετάρτης ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης. Ο γνωστός ηθοποιός σε μια τετ α τετ συζήτηση με τον δημοσιογράφο μίλησε για όλους και για όλα.
Αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια στη Μυτιλήνη σημείωσε: "Είμαι δασκαλοπαίδι. Οι γονείς μου με ήθελαν επιστήμονα. Τους πείραξε. Έκαναν τα πάντα για να με αποτρέψουν από την υποκριτική. Ήταν κατραπακιά. Όταν τέλειωσα το σχολείο πήγα ένα καλοκαίρι στη Γαλλία και σκεφτόμουν μήπως μείνω εκεί, αλλά επέστρεψα γιατί κατάλαβα πως θέατρο μπορεί να κάνει κανείς μάλλον μόνο στη γλώσσα του. Όταν τους είπα θα γίνω ηθοποιός μου είπαν ότι θα πρέπει να φύγω από το σπίτι, είχαμε τρομερούς καβγάδες, αλλά τελικά δεν έφυγα”.
"Ποτέ δεν προλαβαίνεις να τα πεις όλα με τους δικούς σου. Με τον πατέρα μου είχα μια πιο απόμακρη και συγκρουσιακή σχέση, αλλά από τότε που έφυγε η μάνα μου υπήρξε ένα χαμόγελο, ένα πλησίασμα αγάπης, συμφιλίωσης και κατανόησης” ανέφερε αρχικά και πρόσθεσε: "Αν ζούσαν θα ήθελα να τους αγκαλιάσω, να τους έχω. Η απώλεια των αγαπημένων προσώπων, όσο περνάνε τα χρόνια, γίνεται όλο και πιο σημαντική. Όταν έφυγε ο πατέρας μου πέρυσι σκέφτηκα ότι παρότι ήμασταν τελείως αντίθετοι άνθρωποι σε απόψεις, σε σκέψεις, σε πράξεις, εν τέλει βλέπεις πόσο πολύ παιδί του μπαμπά ήσουν, πόσο πολύ του μοιάζεις. Είμαι ένας αρκετά μονόχνοτος άνθρωπος, όπως ήταν αυτός. Όσο και αν έχουμε τους δικούς μας και τους αγαπημένους μας, μόνοι μας ερχόμαστε και μόνοι μας φεύγουμε από τη ζωή. Οφείλεις να αισθανθείς και μόνος για να δεις τη ζωή με άλλα μάτια, να δεις τους άλλους που είναι μόνοι τους, να δεις τον τρόπο που θα τους συμπαρασταθείς, να δεις εν τέλει τον τρόπο που θα πορευτείς σε αυτή τη ζωή”.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης δεν δίστασε να παραδεχτεί: "Μια χρονιά που δεν δούλεψα στο θέατρο στα τέλη του '80, εργάστηκα ως γκαρσόνι” ενώ συμπλήρωσε: "Η μεγαλύτερη πολυτέλεια που προσέφερα στον εαυτό μου είναι να βρεθώ στο αεροδρόμιο και να πετάξω για δύο μέρες στο Λονδίνο να δω παραστάσεις”.
Για τον έρωτα στη ζωή του δήλωσε: "Αγάπησα και αγαπήθηκα. Είμαι πολύ χορτασμένος. Η ζωή μου πρόσφερε ωραία πράγματα και στον έρωτα και στην αγάπη. Όταν ήμουν νέος εστίαζα τόσο πολύ στον έρωτα και στην αγάπη, που μπορεί να πούλησα πράγματα της δουλειάς μου, γιατί ήμουν πολύ αφοσιωμένος σε αυτό. Προλάβαινα πάντα να ερωτευτώ. Ο έρωτας έχει να κάνει με τα νιάτα, μάλλον έχω τελειώσει με τους έρωτες, αλλά όχι με τη συντροφικότητα”.
Για τον χώρο του θεάτρου ανέφερε: "Φυσικά και με έχει πληγώσει αυτή η δουλειά. Υπάρχει δουλειά που να μη σε έχει πληγώσει; Ειδικά εφόσον έχει να κάνει με το "είναι” μας, με το μέσα μας” και πρόσθεσε: "Το θέατρο σου δίνει την ευκαιρία να είσαι ο εαυτός σου, αλλά μπορεί να είσαι οτιδήποτε, να είσαι άγιος, δολοφόνος, τα πάντα. Είμαστε τα πάντα. Το θέατρο μπορεί να σε κάνει πιο ανεκτικό, συμπονετικό, με μεγαλύτερη κατανόηση για τα πάθη και τις αδυναμίες των ανθρώπων. Με ταράζει τα τελευταία χρόνια που βλέπω ανθρώπους του χώρου, που εκτιμώ και θαυμάζω για τη δουλειά τους να είναι άτεγκτοι, απόλυτοι και σκληροί για παραπτώματα και αδυναμίες ανθρώπων. Μου φαίνεται πολύ σκληρό άνθρωποι που ασχολούνται με αυτή τη δουλειά να γίνονται πιο σκληροί και από τους ίδιους τους παραβάτες. Ένας παραβάτης πρέπει να τιμωρείται, αλλά εν πάσει περιπτώσει ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω”.
Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης κλείνοντας αναφέρθηκε όπως ήταν φυσικό στη σχέση του με τη Δανάη Μπάρκα και τόνισε: "Όταν θα έρθει η ώρα να παντρευτεί η Δανάη, στο γαμπρό θα την παραδώσει όποιος μπαμπάς θέλει εκείνη. Μπορεί και οι δύο. Δεν θα κολλήσουμε σε αυτό. Το θέμα είναι η Δανάη να είναι καλά και να περάσει όσο καλύτερα γίνεται αυτήν τη γρήγορη και και μικρή ζωή”.