Ο Λευτέρης Χαρίτος παραχώρησε συνέντευξη στον Μανώλη Κρανάκη για το flix.gr.
Μεταξύ άλλων, ο δημοφιλής σκηνοθέτης της σειράς "Άγριες Μέλισσες" μίλησε για το μεγάλο φινάλε της, αλλά και στο τι αφήνει πίσω της για την τωρινή και την επόμενη γενιά σειρών μυθοπλασίας.
Πώς νιώθεις που δεν θα ξαναγυριστεί ποτέ ξανά κανένα επεισόδιο από τις "Άγριες Μέλισσες";
Ανακούφιση, μαζί με σύνδρομο στέρησης. Αλλά, ναι, ανακούφιση. Είμαι πατέρας και παραλληλίζω τα τρία αυτά χρόνια με την εποχή που γεννήθηκε ο γιος μου. Είναι το σημείο στο οποίο σταματάς να ασχολείσαι με οτιδήποτε άλλο, έχεις πια μια συγκεκριμένη δουλειά που απαιτεί όλο το χρόνο σου και όλη τη φροντίδα σου. Έτσι ήταν και οι "Άγριες Μέλισσες". Για τρία χρόνια ήταν μια καθημερινή έγνοια. Πέρα από το θέμα της δουλειάς. Υπήρχαν μέρες που δεν είχα να κάνω κάτι σχετικό με τη σειρά, αλλά στην πραγματικότητα κάθε μου σκέψη ήταν γύρω από αυτήν. Το επαναλαμβάνω πολλές φορές αυτό το καιρό πως δεν θα ξανακάνω κάτι παρόμοιο.
Πόσο σίγουρο ήταν ότι η σειρά θα τέλειωνε με τον τρίτο κύκλο; Δεν υπήρξαν συζητήσεις για να συνεχιστεί;
Αυτή τη φορά το γνωρίζαμε. Το τέλος του τρίτου κύκλου θα ήταν και το φινάλε όλης της σειράς. Οι σεναριογράφοι, Μελίνα Τσαμπάνη και Πέτρος Καλκόβαλης έγραψαν συνολικά 421 επεισόδια. Δεν νομίζω ότι είχε κανείς την απαίτηση να γράψουν κι άλλα… Δεν είχε όμως και νόημα. Αυτή η συζήτηση είχε γίνει πριν το τέλος του δεύτερου κύκλου, όταν σκεφτόμασταν η σειρά να τελειώσει εκεί. Το φινάλε όμως του δεύτερου κύκλου έδειξε ότι υπήρχε φυσική συνέχεια στην ιστορία και την εξέλιξη των χαρακτήρων. Μετά τον τρίτο κύκλο δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να μεταφερθεί η πλοκή στην Ελλάδα του ’80, όμως οι ήρωες θα ήταν αρκετά μεγαλύτεροι και δεν είμαι σίγουρος πως αυτό θα ήταν λειτουργικό.
Υπήρχαν κόκκινες γραμμές στο τι μπορούσες να δείξεις και τι όχι;
Πάντα υπάρχουν κόκκινες γραμμές στην τηλεόραση. Ειδικά όταν παίζεις σε ώρα που παρακολουθούν και παιδιά. Είχα αποφασίσει από νωρίς ότι η σειρά δεν θα έχει σεξ. Δεν υπάρχει λόγος να πας εκεί όταν θέλεις να απευθυνθείς σε ένα ευρύ κοινό. Με τη βία δεν έγινε το ίδιο. Η σειρά είχε σκληρές σκηνές, ειδικά σε αυτόν τον τελευταίο κύκλο. Δεν αυτολογοκρίθηκα ποτέ. Παρέδιδα κάθε φορά το επεισόδιο και περίμενα αντιδράσεις.
Είναι οι σειρές που βλέπουμε σήμερα και θα δούμε τα επόμενα χρόνια στην τηλεόραση οι απόγονοι των "Άγριων Μελισσών";
Φυσικά. Το πρώτο ζητούμενο πλέον στις σειρές στην τηλεόραση είναι οι καλοί ηθοποιοί. Όλοι πλέον ψάχνουν τους καλύτερους για πρωταγωνιστές. Το δεύτερο είναι η καλλιέπεια της εικόνες, όλοι θέλουν καλούς φωτογράφους… Ακόμη και η πιο απλή και καθημερινή σειρά πρέπει να βρίσκεται από ένα επίπεδο και πάνω. Μοιάζει να πέρασε η εποχή των φτηνών σειρών, αν και αυτές θα συνεχίσουν να υπάρχουν αναγκαστικά. Το βαρύ πυροβολικό των καναλιών όμως έχει αναπόφευκτα αναφορά στις "Άγριες Μέλισσες".