Συνέντευξη στο περιοδικό "InStyle" και στη Μάρθα Κουμπάνη παραχώρησε ο Λάκης Γαβαλάς.
Ο δημοφιλής σχεδιαστής μόδας αναφέρθηκε στη Μύκονο, στην περίοδο της ζωής του που πέρασε σε αυτήν.
Πολλοί ήταν εκείνοι που ήθελαν να βρεθούν στη λίστα των καλεσμένων του στα λαμπερά πάρτι που διοργάνωνε. Ο ίδιος, όπως τόνισε, ότι ήταν προσηλωμένος μόνο στη μόδα: "Απομονωνόμουν! Έτσι κι αλλιώς εγώ στη Μύκονο δεν είχα πάει για τα πάρτι. Είχα τρία καταστήματα, οπότε ήμουν μια διεθνής βιτρίνα για τη χώρα μου. Γι’ αυτό και ξαναγυρίζω τώρα στη Μύκονο εμπορικά, γιατί υποσχέθηκα ότι θα κάνω μία εκκαθάριση. Λέμε, για παράδειγμα, ότι μια παραλία είναι βρώμικη. Αν όμως δεν πάμε να μαζέψουμε τα σκουπίδια εμείς, πώς περιμένουμε να καθαρίσει; Το ίδιο κάνω κι εγώ τώρα: επιστρέφω, μαζεύω τα σκουπίδια και τα στέλνω εκεί που πρέπει. Τώρα θα κάνω πάρτι σε βίλες των φίλων μου -γιατί είμαι ο βασιλιάς των πάρτι- και θα εμπορεύομαι την ημέρα για να κερδίσει η χώρα μου χρήματα, να έχω ξανά υπαλλήλους, να μπορώ να δείξω ότι εγώ είμαι ικανός στη μόδα όσο κανένας άλλος. Αυτή είναι η ζωή μου, δεν σταματάει, είναι κύκλος. Δεν ζούσα για τα πάρτι, αν και είμαι ο βασιλιάς των πάρτι. Υπήρχαν 360 μέρες που δούλευα σκληρά".
Στη συνέχεια ο Λάκης Γαβαλάς μίλησε για τους 15 μήνες που πέρασε μέσα στη Φυλακή. Απαντώντας πώς διαχειρίστηκε την κατάσταση, ο Λάκης Γαβαλάς είπε: "Ξανακάνω τώρα τον φυλακισμένο σε ένα σίριαλ όπου συμμετέχω στην ΕΡΤ. Μετά τους πρώτους δύο – τρεις μήνες στη φυλακή, αδικαιολόγητα -και το ξέρουν όλοι αυτό- σκέφτηκα ότι αυτό είναι το σκηνικό. Έκανα τον φυλακισμένο σε μία ταινία 15 μηνών. Βέβαια, ένας ηθοποιός θα είχε πάρει χρήματα, εγώ έχασα τα πάντα. Δεν έχει σημασία. Χάνει κανείς τα πάντα όταν βρεθεί στην εντατική, όταν έχει μία ανίατη ασθένεια, όταν χάνει δικά του πρόσωπα πριν από την ώρα τους. Αυτό είναι θλίψη για μένα, δεν είναι η φυλακή που έκανα. Μετά από τρεις μήνες, έκανα τις γυμναστικές μου, κοιμόμουν όση ώρα ήθελα, διάβαζα τα βιβλία μου, έγραφα συγγράμματα".
Και πρόσθεσε: "Δεν τα παίρνω τόσο σοβαρά τα πράγματα στη ζωή μου. Σήμερα το πρωί για παράδειγμα, απ' τη βιασύνη μου έσπασα ένα βάζο 2.500 ευρώ. Αφού έφυγε η κακή ενέργεια δεν πειράζει. Από τη στιγμή που δεν είμαι ένας συνταξιούχος που κάθεται με τις ώρες σε ένα καφενείο να παίζει πρέφα ή τάβλι, γίνονται και ζημιές. Ζημία ήταν και αυτή της φυλακής. Μικρό το κακό που λέμε. Για μένα στη ζωή έχουν υπάρξει πράγματα πιο σκληρά από τη φυλακή. Έβλεπα ποια είναι η χώρα μου, ποιοι είναι αυτοί που τη διοικούν, ποιοι είναι έξω, ποιοι θα έπρεπε να είναι μέσα. Τους εξευτέλισα βασικά με αυτήν τη φυλακή μέχρι και σήμερα που μιλάμε".