Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου συνάντησε στο πλατό της εκπομπής "The 2night show" τη Holly Grace. Η δημοφιλής drag queen έδωσε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στον δημοφιλή παρουσιαστή αναφερόμενη μεταξύ άλλων στα παιδικά της χρόνια, αλλά και στη συμμετοχή της στην πολυσυζητημένη καμπάνια γνωστού brand σαμπουάν, η οποία έκλεψε τις εντυπώσεις.
Η Holly Grace αρχικά δήλωσε ότι ο εκφοβισμός είναι κάτι που αντιμετώπιζε από πάντα: "Το bullying δεν έχει σταματήσει ποτέ μέχρι και σήμερα. Στο σχολείο τα παιδιά με κορόιδευαν και με έλεγαν "γυναικούλα” και τώρα βγαίνω στην ελληνική τηλεόραση μία γυναικάρα. Χαίρομαι έστω γι΄αυτό".
Περνώντας στη διαφήμιση που συζητήθηκε, η Holly Grace παραδέχτηκε πως στην αρχή είχε ενδοιασμούς όσον αφορά τη συμμετοχή της: "Μου άρεσε πάρα πολύ. Προβληματίστηκα στην αρχή, αρκετά. Σαν ιδέα μου άρεσε πάρα πολύ, ο δικός μου προβληματισμός είχε να κάνει με το γεγονός ότι "Σε μία καμπάνια που βλέπουμε LGBT άτομα, που κολλάει μία drag queen;". Γιατί, όπως λέγαμε και πριν, άλλο σεξουαλικός προσανατολισμός, άλλο ταυτότητα φύλου και άλλο η δουλειά, που είναι το drag. Οπότε είπα "Μήπως να μην το κάνω, θα είμαι και λίγο άσχετη μέσα σε όλο αυτό", αλλά δεν ισχύει, βλέπουμε ότι στην ιστορία του pride οι drag queens ήταν πάντα εκεί μπροστά. Είπα βγες και εσύ μπροστά".
Όσον αφορά τις κριτικές που δέχτηκε, η ίδια σημείωσε: "Διάβασα και αρνητικές κριτικές, αν και κάπως δεν ψάχνω. Λίγο που κοίταξα στο twitter, το έκλεισα, μου φαίνεται τελείως ότι καθένας λέει την άποψή του όπως να ναι. Δεν έπεσα σε ευγενικό post. Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα. Είμαι εδώ να συζητήσω αλλά με ευγένεια και επιχειρήματα. Προσπαθούν να σε εξαφανίσουν, είναι συγκλονιστικό, είναι τραγικό, προσωπικά τους λυπάμαι αυτούς τους ανθρώπους. Ένα μέρος της ψυχής μου νιώθει στεναχώρια για αυτά τα άτομα, αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχουν πραγματική αγάπη στην καρδιά τους"
Η Holly Grace, ταυτίζεται απόλυτα με το παιδί που ανοίγει τη διαφήμιση, εκείνο που ρίχνει μπροστά τη φράντζα του για περάσει απαρατήρητο από τους κακοποιητές του: Ήμουν ακριβώς αυτό το παιδί με τη φράντζα. Στη Λάρισα, κοντά στο σχολείο μου, έχει ένα ποτάμι όπου, για να πάω στο σπίτι μου, μπορούσα να πάω από έναν δρόμο αρκετά μεγαλύτερο, και έναν αρκετά πιο σύντομο. Μου την είχαν στημένη, οπότε πήγαινα από τον μεγαλύτερο δρόμο. Προτιμούσα να περπατήσω 20 λεπτά παραπάνω για να φτάσω σπίτι, μόνο και μόνο για να τους αποφύγω… Έχει τύχει να με χτυπήσουν, να με απειλήσουν, το πιο συνηθισμένο ήταν να με βρίζουν".