Σημείο μηδέν. Κάθε άνοιξη και φθινόπωρο τα ραντάρ των fashion insiders ενεργοποιούνται για τον εντοπισμό των πιο "καθαρόαιμων" τάσεων, εκείνων δηλαδή που δε συστήνουν απλώς κάτι νέο για την γκαρνταρόμπα, αλλά και εισάγουν μια ολόκληρη νέα φιλοσοφία. Σημείο μηδέν φέτος και για διάσημους οίκους που είδαν τις δημιουργικές διευθύντριές τους να αποχωρούν, όπως η Sarah Burton από τον Alexander McQueen και η Gabriela Hearst από την Chloé. Παρεμπιπτόντως, πώς γίνεται να καταλήξαμε ξανά στις λιγότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις στη
βιομηχανία της μόδας εν έτει 2024; Αυτό θα πρέπει να επανεξεταστεί!
Μιλώντας, όμως, για την ανανέωση της γκαρνταρόμπας για τη σεζόν Α/Κ 2024, φέτος όλα οδηγούν στην ολική επαναφορά κομματιών που στο παρελθόν στάθηκαν αφορμή για να γραφτεί ιστορία. Ξεκινώντας, ο λευκός καμβάς που είδαμε με τα λευκά πουκάμισα του χειμώνα, εκείνος ο καμβάς που επάνω του "ζωγραφίζονται" όλα τα συναισθήματα και, αν μη τι άλλο, είναι σύμβολο αθωότητας, πλέον παίρνει τη μορφή φορεμάτων. Από τα "παγωμένα" λευκά στη Sportmax, που έγιναν σύμβολα του μέλλοντος, μέχρι τα ουτοπικά και οργανικών γραμμών της Cecilie Bahnsen, τα τόσο λιτά, μα συνάμα περίπλοκα της Prada και τα δαντελένια του Michael Kors, όλα δήλωναν τη σαφή αποχή από τις ποπ αποχρώσεις και την επιμονή στο χρώμα-κλειδί μιας βασικής γκαρνταρόμπας, ακόμα και όταν εκείνη είναι κάπως ονειρική.
Στην αιθέρια πλευρά της καλοκαιρινής μόδας προσθέστε τη διάφανη φούστα, συνέχεια της balletcore μανίας, που αυτή τη φορά κάνει dress down σε μια πιο καθωσπρέπει εκδοχή. Κάτι το υβριδικό στυλ γραφείου, κάτι η αναγκαιότητα για "κανονικά" ρούχα, η διάφανη φούστα έρχεται ως επί το πλείστον σε μίντι μήκος και ίσια γραμμή να συνδυαστεί με ελαφριά crewneck πλεκτά, όπως στους Carolina Herrera, Givenchy και Carven. Ολοκληρώνοντας το κίνημα της "ευθραυστότητας" στο στυλ, αλλά με αυτό τον ανεπιτήδευτο σύγχρονο τρόπο, η μόδα υποκλίνεται για ακόμα μία φορά στο όνομα του ρόδου και οι ροζέτες του χειμώνα δίνουν τη θέση τους σε ολόκληρα τριαντάφυλλα, όπως αυτά τοποθετήθηκαν αριστουργηματικά σε μια σουρεαλιστική έκδοση στη Simone Rocha, στην υπερβολή τους στον Balmain και στην πιο couture προσέγγισή τους στον Alexander McQueen – μια δημιουργία που είναι μια ευφυέστατη σύνδεση ανάμεσα στα λουλούδια και στο γυναικείο φύλο.
Η πλέον ηχηρή απόδειξη της δημιουργικής επανεφεύρεσης ενδυμάτων του παρελθόντος, οι S/S 2024 συλλογές ήταν γεμάτες κομμάτια που μπορούν να ανασυρθούν από μια κομψή γκαρνταρόμπα, που έχουν τη δύναμη να μη χάνονται από τον κόσμο της μόδας, απλά να κρύβονται για λίγο από τα φώτα της δημοσιότητας. Σημειώστε: ψηλόμεσο παντελόνι, πόλο μπλουζάκια και ’90s μινιμαλισμός. Οι τρεις λέξεις-κλειδιά για ένα στυλ που, χάρη στην ησυχία του, προκαλεί αληθινά κύματα θαυμασμού.
Στα εξαίσια παραδείγματα των ψηλόμεσων παντελονιών, δε θα πρωτοτυπήσω και θα βάλω πρώτα στη λίστα εκείνα του Saint Laurent που δίνουν μια νέα ερμηνεία στο safari look. Φωτεινά παραδείγματα στην κατηγορία "φαρδιά", φυσικά, εκείνα των Chanel, Lemaire και Alaïa, ενώ για όσες αναζητούν πάντα το κάτι νέο ο Jonathan Anderson στον Loewe έδειξε τον δρόμο με τα πιο ψηλόμεσα παντελόνια ever, με ενσωματωμένο κορσέ για να μένουν στο… ύψος τους ακριβώς κάτω από το στήθος. Και με τι θα συνδυαστεί φέτος το παντελόνι αν όχι με πουκάμισο και tank top; Η απάντηση έρχεται από τη Mrs Prada, που επαναφέρει το πόλο και εμείς αδυνατούμε να φέρουμε αντιρρήσεις. Miu Miu, Gucci, Andreas Kronthaler for Vivienne Westwood, όλοι αποθέωσαν το κλασικό βαμβακερό τοπ, όσο ο Brunello Cucinelli του έδωσε ένα touch up συνδυάζοντάς το με ένα ασημένιο σύνολο. Και ποιοι μας χάρισαν τα πιο λαμπερά, αλλά cool metallics; Gabriela Hearst, Nina Ricci και Miu Miu παρέδωσαν μαθήματα για το πώς κάτι flashy μπορεί να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι του streetwear.
Στην ίδια ακριβώς λογική, η σύγχρονη flapper εκδοχή έχει κάτι από τα τότε ’20s, δηλαδή τη χαμηλωμένη μέση και την κίνηση από τα κάθε λογής κρόσσια, και πολλά από τα τωρινά ’20s, αφού σχεδιάστηκε ώστε να συνδυάζεται με δερμάτινα τζάκετ και μπλέιζερ. Η αναβίωση της Jazz Age, λοιπόν, έγινε και υπεύθυνοι δεν είναι άλλοι από τους οίκους The Attico, Khaite, Jil Sander και Emilia Wickstead. Στην περίπτωση της τελευταίας, τα κρόσσια της φούστας δεν είναι κάτι ένθετο, αλλά κομμάτια της ίδιας της φούστας, ιδέα αρκούντως κομψή και ιδανική για daywear εμφανίσεις. Και επειδή το "έξτρα" υπάρχει στο DNA της μόδας, στρέψτε την προσοχή σας στα διάτρητα υφάσματα κάθε είδους με κοινό παρονομαστή τη χειροτεχνία. Rokh, Ulla Johnson, Bottega Veneta και Valentino απογείωσαν τη δημιουργικότητά τους συνθέτοντας εντυπωσιακά openworks από δίχτυ, pom-pom, κροσέ, πέρλες και κρύσταλλα. Τέλος, στο κεφάλαιο "αποκάλυψη", απέναντι από τις διαφάνειες και τα peek-aboo εργόχειρα, αναλαμβάνουν δράση τα πιο κοντά σορτς όλων των εποχών. Το "no pants" κεφάλαιο γράφει τις σέξι καλοκαιρινές του σελίδες, με τα καυτά σορτς να αναλαμβάνουν τον ρόλο του παντελονιού στα κοστούμια των Dolce & Gabbana, Bally και Prada, του ψηλόμεσου bottom στην Hermès ή απλά του "εσώρουχου" στην περίπτωση της Isabel Marant.
