Τον Γιώργο Καραμίχο φιλοξένησαν η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος στο "Στούντιο 4" της Τετάρτης.
Ο γνωστός ηθοποιός παραχώρησε μία συνέντευξη στους παρουσιαστές της ΕΡΤ αναφερόμενος μεταξύ άλλων στη σχέση του με τους γονείς του.
Αρχικά, ο ίδιος μίλησε για τον πατέρα του, λέγοντας: "Είναι η πρώτη φορά που πέρασα τόσο χρόνο με τους δικούς μου, γύρισα στο χωριό μου, στην οικογένειά μου. Έτυχε μία ασθένεια στον πατέρα μου, ευτυχώς περαστική. Έχει να κάνει μια επέμβαση στη χολή, είναι και σε μία ηλικία, 90 ετών. Είναι υπέροχος άνθρωπος και φοβερός άνθρωπος".
Και συνέχισε: "Μετά από 32 χρόνια να επιστρέφω στο πατρικό μου και να βλέπω αυτούς τους ανθρώπους -από απόσταση. Προσπαθώ να δω τα κομμάτια που συνδέομαι, τα κομμάτια που δεν συνδέομαι και που δεν συνδέθηκα ποτέ".
Ο Γιώργος Καραμίχος εξήγησε τι κοινά έχει με τους γονείς του: "Με τους γονείς μου συνδέομαι στο κομμάτι της Τέχνης. Ο πατέρας μου είναι ένας καταπληκτικός μουσικός, ο τρόπος που επικοινωνεί όταν παίζει τη φλογέρα, είναι αυτοδίδακτος, τραγουδάει. Η μαμά μου τραγουδάει δίπλα του κουνώντας το μαντήλι της, είναι μαγικό".
Όπως τόνισε στη συνέχεια, υπήρχαν και διαφορές: "Ο πατέρας μου ήταν πάντα ένας ακέραιος άνθρωπος. Μπορεί να μην ταιριάζαμε σε όλα, δεν ξέρω αν ήμασταν τώρα στην ίδια ηλικία αν θα κάναμε παρέα. Νομίζω θα κάναμε! Σε κάποια πράγματα δεν συνδεθήκαμε ποτέ, δεν μπορούν να τα καταλάβουν".
Ο Γιώργος Καραμίχος παραδέχτηκε ότι κάποια του ενδιαφέροντα ήταν αδύνατον να επικοινωνηθούν στους γονείς του: "Όταν ήμουν 15 χρονών με πλήγωνε το γεγονός ότι διάβαζα τον "Ξένο" του Αλμπέρ Καμύ και δεν μπορούσα να μοιραστώ αυτήν την ιδέα μαζί τους. Ο πατέρας μου έπρεπε να πάει να κλαδέψει τα δέντρα, δεν μπορούσε να ασχοληθεί με αυτό. Με κάποιους φίλους το μοιραζόμουν τότε, όχι με πολλούς. Μη νομίζεις, επαρχεία, τα αγόρια δεν έπρεπε να διαβάζουν πολύ και να συζητούν για Καμύ, αλίμονο. Τώρα βρίσκω τρόπο τις ίδιες ιδέες του Καμύ να τις επικοινωνώ με τον πατέρα μου, αλλά με άλλα λόγια, με αυτά που καταλαβαίνει εκείνος".
Ο Γιώργος Καραμίχος κατέληξε λέγοντας: "Ο λόγος που επικοινωνούμε με τους γονείς μου είναι ότι έχω κάνει πίσω και δεν έχω καμία προσδοκία. Νομίζω ότι τώρα απλώς υπάρχει μία αποδοχή, από εμένα σε εκείνους. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για τη δική τους αποδοχή προς εμένα. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να τους προστατέψω, να τους δείξω εικόνες μου που ξέρω ότι τις αποδέχονται. Δεν μπορώ να τους τρομάξω. Κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα μοιραστείς, κάποια δεν τους αφορούν, δεν διαφημίζουμε τις αμαρτίες μας, αλίμονο".