Ο Γιώργος Καπουτζίδης ήτνακ καλεσμένος στην εκπομπή του action24, "Καλύτερα αργά", το βράδυ της Πέμπτης. Μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Καπουτζίδης μίλησε για την επιτυχία που έχει σημειώσει η σειρά "Σέρρες", καθώς και για το νέο νομοσχέδιο περι τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια και το θάνατο του Πάνου Νάτση.
Πιο συγκεκριμένα, Ο Γιώργος Καπουτζίδης δήλωσε τα εξής:
"Δεν είχα έξω ζωή. Ήμουν μέσα στο σπίτι. Από το Γυμνάσιο και μετά κλείστηκα πολύ! Την πήρα πολύ σοβαρά την τηλεόραση και την ευθύνη που έχω, για αυτό προσέχω και το τι γράφω. Νομίζω έχω καταφέρει να αγγίξω την καρδιά τους και για αυτό με συμπαθούν. Μάτωσα, για αυτό δεν γράφω και συχνά. Συγγραφικά δεν μπορώ να είμαι διεκπεραιωτικός. Αισθάνομαι πολύ όμορφα τώρα. Έχω λάβει τα πιο ζεστά κι ανθρώπινα μηνύματα για αυτή τη δουλειά. Είμαι ευγνώμων! Χαίρομαι που μπαίνει στα σπίτια της Ελλάδας. Το Netflix είναι μεγαλύτερη πλατφόρμα και το ότι είναι σερί δέκα μέρες νούμερο 1, σημαίνει ότι μπαίνω όντως σε πολλά σπίτια. Τώρα μπορώ να αισθανθώ χαρά. Όσο επιτυχία και αν έκανε όταν βγήκε, πόσο να το χαρείς όταν ήταν τραυματισμένη με την απώλεια του Πάνου; Δύο χρονιά μετά έχεις απομακρυνθεί από αυτό, η απώλεια θα υπάρχει, η πληγή θα υπάρχει και η χαρά μας θα έχει μια σκιά. Το τι σκέφτομαι το τι θα έλεγε ο Πάνος ότι μπήκε στο Netflix, πόσο θα μας τρόλαρε. Τον αγαπήσαμε πάρα πολύ και μας έχει δέσει πολύ αυτό που μας έχει ζήσει. Θα μιλήσω για τα παιδιά του θεάτρου που ήμασταν τρία χρόνια και το ζήσαμε όλοι μαζί. Το έλεγε κάπου και η Μαριλού, κάθε χρόνο στα γενέθλια της Αλεξάνδρας μαζευόμαστε και κάνουμε τα ίδια πράγματα. Πέρυσι καθίσαμε και στις ίδιες θέσεις. Και λείπει, είναι εδώ, είναι όλα ανακατεμένο. Δεν ξέρει πως να το χειριστείς πια!".
Παράλληλα, ο Γιώργος Καπουτζίδης τοποθετήθηκε για το νέο νομοσχέδιο περι τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, λέγοντας ότι:
"Νομίζω θα είχε μεγαλύτερο κόσμος αν δεν μιλούσα. Ένα πράγμα μπορείς να είσαι στη ζωή σου κι αυτό είναι ο εαυτός σου. Αν δεν είσαι, την πάτησες! Και πολλά ΛΟΑΤΚΙ άτομα αναγκάστηκαν να μην είναι ο εαυτός τους. Είναι η παρέα σου και συζητούν τα γκομενικά τους και εσύ δεν μπορείς, ζεις μισή ζωή! Χαίρομαι που ρωτάς γιατί με αυτούς που έχουν απορίες μπορώ να συνεννοηθώ. Είναι μια ζωή που έχει μονίμως εμπόδια. Θα πρέπει να κρύψεις αυτό που θες να πεις, αυτό που νιώθεις, να αλλάξεις τη φωνή σου, τη στάση σου. Διαβάζεις πράγματα για σένα που είναι φρικτά. Τη δεκαετία του ’80 ξέρεις από τι έπρεπε να επιζήσει κάποιος. Δεν έλεγα για τα προσωπικά μου. Δεν έβγαινα με κανένα άτομο, ήμουν ένα παιδί κλεισμένο στο σπίτι, φαινόμουν χαρούμενο στο σχολείο και στο διάλειμμα ήταν η αγωνία μου να βρω 3-4 να κολλήσω να μην το περάσω μόνος μου. Ο καθένας εξελίσσεται ή φανερώνεται αλλιώς. Εγώ ήμουν ένα διάφανο πράγμα. Μια φορά μας βάζει η γυμνάστρια να τρέξουμε απόσταση 700 μέτρα. Πέρασα τέλεια! Ήμουν φρικτός σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Κάπου ο καθένας έχει την κλίση του. Κάποιων την καθημερινότητα που είναι στα κάγκελα δεν θα την αλλάξει. Στις οικογένειες των ομόφυλων ζευγαριών θα την αλλάξει προς το καλύτερο. Κάνουμε ένα βήμα προς την ισότητα και μια συνειδητοποίηση ότι είμαστε ίσοι. Και όσο να ναι είναι μια πρόοδος. Εγώ μεγαλώνοντας δεν μπορούσα να έχω κανένα όνειρο. Ούτε να κάνω οικογένεια, ούτε να κάνω παιδιά. Μια διάφανη σελίδα ήταν η προσωπική μου ζωή. Δεν μου επιτρεπόταν να έχω όνειρα για την προσωπική μου ζωή".