Ο Γιώργος Χρυσοστόμου βρέθηκε καλεσμένος στην διαδικτυακή εκπομπή της Μαρίας Σολωμού στο YouTube, "Μαρία τη Νύχτα" και παραχώρησε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη, στην οποία αναφέρθηκε στο διαχωρισμό που γίνεται ανάμεσα στους ηθοποιούς του θεάτρου και της τηλεόρασης αλλά και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο ίδιος.
"Δε θα διαφωνήσω στο ότι οι άνθρωποι που μπορούν να κάνουν πολύ καλή κωμωδία, μπορούν να κάνουν και καλό δράμα. Παρόλα αυτά, στη δική μου περίπτωση, άσχετα με το αν τα καταφέρνω ή όχι, είναι μία πρόκληση" είπε αρχικά ο ηθοποιός και συνέχισε: "Πριν από τον 'Αρτούρο' που είναι το απόλυτο σκοτάδι ήμουν στο 'Σώσε' και πιο πριν έκανα τον Κρέοντα στην Αντιγόνη και πιο πριν την παράσταση 'Πέτρες στις τσέπες του' με τον Μάκη Παπαδημητρίου. Μου αρέσει πάντα να πετάω από το ένα στο άλλο, να βάζω μια τρικλοποδιά στο κοινό. Διαφωνώ με αυτό που έζησα πολύ έντονα, τον διαχωρισμό κουλτούρας με εμπορικά. Τα θεωρώ τραγικές μπούρδες".
Προσέθεσε μάλιστα ότι "Χαίρομαι που η κρίση του 2010 και ο covid ανακάτεψαν την τράπουλα. Παίζουν όλοι με όλους, γιατί όλοι την ίδια ιστορία θέλουμε να πούμε. Απλά αυτόν ο διαχωρισμός, γιατί ρώτησα κάποιους πιο παλιούς, τον κληρονομήσαμε από τις ασπρόμαυρες ταινίες. Όποιος έπαιζε σε ασπρόμαυρη ταινία ήταν ο εμπορικό και ο Β', ενώ το Θέατρο Τέχνης και το Εθνικό Θέατρο ήταν η βαριά κουλτούρα. Εγώ λοιπόν έχω πετύχει τη φάση που στο βιογραφικό σου έγραφες "τηλεόραση" και σου έλεγαν "έξω". Αν έκανες τηλεόραση, ήσουν έξω από το θέατρο και τώρα χαίρομαι που είναι τραγικά ανάποδα. Κι έτσι θα έπρεπε να είναι".
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Γιώργος Χρυσοστόμου τόνισε ότι "Το θέατρο έχει αισθητική αλλά είναι ένα λαϊκό θέαμα. Έχουν μπερδέψει την έννοια του λαϊκού με το χωρίς αισθητική. Τώρα σβήνει αυτή η φουρνιά. Ήμουν στο Εθνικό κάποια στιγμή και μπήκε ο διευθυντής και είπε πως όποιος κάνει τηλεόραση δεν είναι ηθοποιός. Του είπα "Με συγχωρείτε. Υπάρχουν στην τηλεόραση περσόνες που δεν είναι ηθοποιοί αλλά όχι όποιος κάνει τηλεόραση δεν είναι ηθοποιός". Πρέπει ο κόσμος να έρθει στο θέατρο και για να έρθει πρέπει να είσαι στην τηλεόραση. Αλλιώς, κάποιοι που το κάνουν αυτό εκ του ασφαλούς, γιατί έχουν λύσει το οικονομικό θέμα, να πάνε σπίτι τους. Εγώ, έφαγα τουλάχιστον 15-20 χρόνια με αγωνία για να ντρέπομαι να κάνω δουλειές μήπως πουν οι άλλοι. Βασανίστηκα πάρα πολλά χρόνια".
Κατέληξε μάλιστα λέγοντας πως "Εν τέλει το θέατρο είναι αέρας κοπανιστός και το λέω με πολλή αγάπη. Χ…ηκαν τώρα αν έκανες ένα sold out σε μια βαριά παράσταση στην Επίδαυρο. Τελείωσε αυτό. ήταν εκείνη την ώρα. Αυτό είναι η κατάρα του και η ευλογία του μαζί".