Η Ελένη Μενεγάκη υποδέχτηκε στο πλατό της εκπομπής "Ελένη" τον Γιώργο Χρυσοστόμου.
Ο γνωστός ηθοποιός παραχώρησε μία συνέντευξη στη διάσημη παρουσιάστρια στην αρχή της οποίας παραδέχτηκε ότι του είναι δύσκολο να βρίσκεται στη θέση του συνεντευξιαζόμενου.
"Γενικότερα πιο παλιά ήταν πιο δύσκολο, τώρα έχει λυθεί λίγο. Εξαρτάται από τον άνθρωπο, τις ερωτήσεις, κάποιες είναι δύσκολες ερωτήσεις" είπε χαρακτηριστικά.
Ο Γιώργος Χρυσοστόμου έχει επιστρέψει στο θέατρο με έναν πιο σκοτεινό ρόλο σε σχέση με εκείνον από τον περσινό. Ο ίδιος δήλωσε πάνω σε αυτό: "Κάνω μια προσπάθεια να είμαι alert και να μην εφησυχαστώ με τα πράγματα που έχω καταφέρει, και να δοκιμάζω τον κόσμο. Μου λένε στην αρχή "γιατί δεν κάνεις αυτό που έκανες πέρυσι". "Να το δεις" τους λέω και μετά μου λένε "μπράβο". Πάντα φοβάμαι, προσπαθώ να είμαι αυθεντικός, να επικοινωνώ με πράγματα που δεν είναι πολύ εύκολα, εκεί ο κόσμος συνδέεται πολλές φορές. Όταν επιλέγεις διαρκώς δουλειές που είναι σε ελαφριές ποιότητες, που δεν αγγίζουν πιο βαθιά πράγματα ο κόσμος έρχεται να διασκεδάζει. Είναι και αυτό ανάγκη, δεν αντιλέγω. Πέρυσι έκανα μια δουλειά που σκοπός της ήταν αν διασκεδάσει, ο ρόλος μου είναι αλλιώτικος από τον φετινό, χαίρομαι πήδηξα από τον ρόλο χαντάκι στο μαύρο χαντάκι του φετινού μου ρόλου. Ο φόβος μου είναι να λέει ο κόσμος ότι κάνω τα ίδια και τα ίδια".
Κάνοντας μία ανασκόπηση στη θεατρική του πορεία, ο Γιώργος Χρυσοστόμου είπε: "Καμία φορά είναι και λίγο κύκλος, σαν τη φύση. Κάποιες χρονιές τα δέντρα βγάζουν καρπούς κάποιες άλλες όχι. Όπως και τηλεοπτικά κάποιες χρονιές δεν τραβάει, που γυρνάει. Εγώ κατέληξα μετά από καιρό ότι εάν μια παράσταση είναι καλή ο κόσμος θα πάει. Το ότι μια παράσταση είναι sold out δεν σημαίνει ότι είναι και καλή απαραίτητα. Έμενα με με νοιάζει το πού πηγαίνει ο κόσμος απλά στην πορεία μου έχω δει παραστάσεις που ήταν γεμάτες και εμένα προσωπικά δεν μου άρεσαν. Πολλοί συμφωνούσαν ότι δεν είναι καλές αλλά παραδόξως άρεσαν στον κόσμο. Μου έχει τύχει και το ανάποδο, έχω παίξει σε παράσταση που έλεγαν "τι υπέροχη δουλειά είναι αυτή" αλλά δεν πάτησε ψυχή. Έγινε το 2000 – δεν θυμάμαι. Δεν υπάρχει συνταγή".