Για τη συνάντηση που είχε με τη βιολογική του μητέρα μίλησε ο Γιώργος Αλκαίος στη συνέντευξη που παραχώρησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και στον Θανάση Αναγνωστόπουλο, στο "Στούντιο 4".
Στην ηλικία των τεσσάρων ήρθε από την Αμερική ως παιδί χωρισμένων γονιών. Αυτό κάπως τον στιγμάτισε στα εφηβικά του χρόνια: "Έπαιζα ξύλο με τα παιδιά στο σχολείο επειδή πήγαινα στο σχολείο με τη γιαγιά μου. Δεν υπήρχαν παιδιά χωρισμένων γονιών. Ήμουν τεσσάρων όταν έφυγα από την Αμερική".
Η βιολογική του μητέρα είναι από τη Βενεζουέλα και τη γνώρισε πρώτη φορά στα 16 του: "Γνώρισα τη μάνα μου στα 16 μου, που ήρθε για να με γνωρίσει και ποιος είμαι. Ήταν μία συγκλονιστική κατάσταση γιατί δεν ξέραμε πώς είμαστε εξωτερικά. Ήμουν με μία ταμπέλα με το όνομά της".
Όπως μοιράστηκε στη συνέχεια, δεν ένιωσε κάτι βαθύτερο όταν τη συνάντησε: "Δεν θέλω να λέω ψέματα. Επειδή έχω πάρει πολύ ψέμα στη ζωή μου, δεν μου αρέσει το ψέμα. Απλά ήθελα να τη γνωρίσω, δεν ένιωθα κάτι. Εμένα η μάνα μου ήταν η γιαγιά μου, δεν μπορούσα να νιώσω κάτι. Μπορεί λίγο να δεις αν π.χ. μοιάζεις στα μάτια. Η βιολογική σχέση για εμένα είναι πολύ υπερτιμημένη. Κάποια στιγμή θα τα πω με ωραίο τρόπο, να έχω χρόνο. Το έχω ήδη λύσει".
Ο Γιώργος Αλκαίος δεν επεδίωξε να γνωρίσει τη μητέρα του: "Τότε ήταν μία εποχή απαγορευμένη και δεν το συζητούσες γιατί μπορεί να ήταν λάθος και των δύο γονιών, αλλά πάντα έφταιγε μόνο ο ένας. Είχα αποφασίσει από μικρός ότι δεν θα μπω μέσα σε αυτό, ότι δεν μπορώ να το ζήσω γιατί θα με καταστρέψει. Όλη η διέξοδός μου βγήκε στο θέατρο και στη μουσική. Είχα μεγαλώσει καλλιτεχνικά για να το καλύψω".
Σε άλλο σημείο, ο Γιώργος Αλκαίος μίλησε για την απώλεια της γυναίκας που τον μεγάλωσε: "Η γιαγιά μου ήταν θεϊκή. Έζησε για να κάνει αυτό που έκανε κι ήταν πολύ κατασταλαγμένη. Πριν φύγω για το Όσλο στην Eurovision -το έχω ζήσει πολλές φορές η ζωή μου να έχει το πάνω και το κάτω- η γιαγιά "έφυγε" παραμονή του τελικού. Είχε χειρουργηθεί σε μία κλινική και ήταν μεγάλη. Το ξέραμε ότι ήταν δύσκολα… Την έπιασε και μου είπε δύο ημέρες πριν τις πρόβες: "συγγνώμη αν έκανα κάτι λάθος" και της είπα "τι λες εσύ είσαι η μάνα μου". Είχε μία συστολή".
Οι σχέσεις του με την υπόλοιπη οικογένεια δεν είναι και οι καλύτερες: "Όλες οι σχέσεις ήταν κακές. Με τα τρία αδέρφια στην Βοστώνη, που τα γνώρισα, δεν μπορούσα να αναπτύξω σχέσεις. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι μου έχει λείψει εμένα. Έχουν για μητέρα τους τη μητέρα μου, που εγώ δεν τη θεωρώ μητέρα μου. Είναι σουρεάλ όλο αυτό. Είμαι γεμάτος να αγαπήσω και να δώσω, αλλά όχι κάτι που δεν μπορώ να το κάνω".