Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος υποδέχτηκαν στο "Στούντιο 4" τον Γιάννη Ξανθούλη.
Ο γνωστός συγγραφέας μίλησε στους παρουσιαστές της ΕΡΤ1 για το έργο του, για τα παιδικά του χρόνια, για το τι αγαπά, αλλά και για το τι όχι.
Μετά το αφιερωματικό βίντεο που είχε ετοιμάσει η εκπομπή για εκείνον, ο Γιάννης Ξανθούλης σχολίασε πως "κάνετε σαν να πέθανα". Παρόλα αυτά, παραδέχτηκε ότι πάντα ήταν περίεργος για τη στιγμή αυτή.
"Συνήθως έτσι γίνεται σε αυτά τα βίντεο. Έτσι όπως τα άκουγα όλα σκεφτόμουν, "Κοίταξε να δεις αυτός έχει πεθάνει τώρα". Μου φάνηκε πάρα πολύ ωραίο, πήρα μια φλασιά γιατί όλοι θέλουνε να δούμε πώς θα είναι η κηδεία μας. Οι περισσότεροι αυτό ονειρεύονται. Εγώ σαν παιδί τουλάχιστον εγώ το ονειρευόμουν αυτό. Πώς θα είναι η κηδεία μου, πώς θα κλαίει ο μπαμπάς μου, η μαμά μου, οι μοδίστρες μας, κάτι γνωστοί, κάτι εχθροί, οι φίλοι, όλοι. Τα ζωντανά που έχουμε στο σπίτι, θα πεθάνουν αμέσως μόλις φύγει ο κύριός του. Είχα δει ένα έργο που λεγόταν αυτή είναι η ζωή μου. Υπήρχε μια φαντασμαγορική κηδεία που μου άρεσε" δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τα παιδικά του χρόνια δύσκολα, ενώ εξήγησε γιατί αγαπούσε τα νεκροταφεία: "Ήμουν ένα παιδί και φοβισμένο και τολμηρό, που κατάλαβε ότι είναι μαύρο πρόβατο. Στην αρχή το καταλαβαίνεις. Φαίνεται ότι είχα έναν ειδικό αυτισμό. Αφαίρεση έμαθα κοιτώντας τάφους. Τρελαινόμουν για τα νεκροταφεία μικρός, γιατί δεν φοβόμουν τον θάνατο, μ' άρεσε να δημιουργώ μεταφυσικές ιστορίες".
Ο Γιάννης Ξανθούλης πρόσθεσε σε άλλο σημείο: "Δεν είχα πολλές σχέσεις μικρός, ήμουν κλειστός. Έκανα κάτι παρανοϊκά πράγματα. Τα εφηβικά μου χρόνια δεν ήταν ωραία χρόνια. Είχα ένα πρόβλημα, να μεγαλώσω να μη μεγαλώσω, το διαπραγματευόμουν πάρα πολύ. Μεγάλωσα απότομα, σαν να μου διέφυγε η νεότητα. Ποτέ δεν επαναπαύομαι, ποτέ δεν νιώθω απόλυτα καλά με τον εαυτό μου, νιώθω συμπαθητικά. Μικρός απεχθανόμουν τα παραμύθια, τα έλεγα εγώ στις γιαγιάδες και έμεναν με το στόμα ανοιχτό. Έβγαινα και έλεγα ότι είμαι υιοθετημένος".
Η τεχνολογία δεν είναι κάτι που "του πάει": "Ζούμε σε μια ιδιαίτερα σαχλή εποχή. Τι να μ' αρέσει; Δεν μ' αρέσει καθόλου, όλα γίνονται με τα μαραφέτια. Απεχθάνομαι την τεχνολογία, πάντα γράφω στο χέρι".