Η Φωτεινή Ντεμίρη παραχώρησε συνέντευξη στη Νάνσυ Νικολαΐδου για το περιοδικό "Λοιπόν".
Μεταξύ άλλων, γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε στην εποχή που είχε χάσει τον πατέρα της, και χρειάστηκε να παίξει στο θέατρο.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές ηθοποιούς να παίζουν στο θέατρο παρά κάποια απώλεια που βιώνουν. Μήπως αυτός είναι και ένας λόγος που κάνει την πορεία του θεατρικού ηθοποιού δύσκολη; Ότι αντιπαρέρχεται δύσκολες προσωπικές στιγμές για να βρεθεί στο σανίδι; Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; "Μπαίνοντας" σε έναν ρόλο, μειώνεται ο πόνος;
Είναι αυτό που λέμε "γέλα παλιάτσο". Φυσικά όλοι οι ηθοποιοί έχουμε ανέβει στη σκηνή μετά από μια δύσκολη ή ακόμα και τραγική μέρα. Κι εγώ έχω ανέβει στη σκηνή και ήμουν "κουρέλι". Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βράδυ εκείνο που είχα χάσει τον μπαμπά μου. Όμως, όταν ανεβαίνεις στη σκηνή μετά τελειώνουν όλα. Ξεκινάς το ταξίδι και ξεφεύγεις. Είναι σαν να παίρνεις ένα χάπι να σου περνάει για λίγο ο πόνος, να γιατρεύεται η ψυχούλα σου και μετά πάλι τα ίδια.