Συνέντευξη στο περιοδικό "OK!” παραχώρησαν η Εβελίνα Παπούλια με την κόρη της, Αφροδίτη Λιάνου. Οι δυο τους μίλησαν για τη σχέση που έχουν, αλλά και για το πώς βλέπει η πρώτη τα βήματα της κόρης της στην υποκριτική.
Διαβάστε Επίσης
Εβελίνα, την παρακολουθείς καθημερινά στη "Γη της ελιάς";
"Ναι, βέβαια. Δεν έχω παρακολουθήσει τις δικές μου σειρές, αλλά την Αφροδίτη δεν τη χάνω. Γιατί είμαι μαμά! Και είμαι περήφανη για εκείνη από τη μέρα που γεννήθηκε. Έχει καταφέρει πράγματα σε πολύ μικρό διάστημα και γενικά η Αφροδίτη είναι ένα παιδί που όταν βάζει κάτι στο μυαλό του, το πετυχαίνει. Και το βασικότερο είναι πως είναι πολύ γενναία, γιατί ακόμη και αν φοβάται κάτι, θα πάει κόντρα στον φόβο της. Κι αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό σε έναν άνθρωπο”.
Με τον Αντρέα Γεωργίου, τον σκηνοθέτη της σειράς, έχετε συνεργαστεί για πολλά χρόνια. Σήκωσες το τηλέφωνο να του πεις "πρόσεχε το κορίτσι μου;".
"Όχι, δεν είμαι τέτοιου είδους μαμά. Δεν θα μπω στη διαδικασία να την προστατεύσω προκαταβολικά, αλλά τη στιγμή που θα χρειαστεί εννοείται πως θα είμαι εκεί. Ξέρεις τι γίνεται; Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος πρέπει να μάθει από τα λάθη του. Για παράδειγμα, η δική μου πορεία είχε πάρα πολλά λάθη. Τσεκαρίστηκα, έπεσα, έφαγα τα μούτρα μου, ξανασηκώθηκα. Θέλω λοιπόν και η Αφροδίτη να μάθει μέσα από τα δικά της λάθη. Το να είμαι υπερπροστατευτική μαζί της δεν θα της κάνει καλό. Έχω βέβαια και απόλυτη εμπιστοσύνη στην κρίση της, έτσι; Θεωρώ ότι είναι πολύ έξυπνη και ώριμη για να διαχειριστεί τα πάντα”
Σε απασχόλησε καθόλου το κομμάτι της σύγκρισης; Το γεγονός πως κάποιοι μοιραία θα αναρωτηθούν "είναι καλή ηθοποιός, όπως η Εβελίνα;".
"Στην αρχή περίμεναν και λίγο στη γωνία την Αφροδίτη, να δουν τι μπορεί να κάνει, αλλά αυτό ξεχάστηκε πολύ γρήγορα, όπως και το ότι "είναι η κόρη της Εβελίνας Παπούλια". Και είμαι χαρούμενη για αυτό γιατί δεν της άξιζε να είναι κάτω από τη σκιά μου, με την έννοια πως αυτό που κατάφερε δεν οφείλεται σε μένα. Η Αφροδίτη πέρασε από δύο οντισιόν για να πάρει τον ρόλο. Αν δεν μπορούσε να το κάνει, εγώ η ίδια δεν θα την άφηνα να εκτεθεί. Θα της έλεγα "ΟΚ, ξεκίνα από κάτι άλλο, κάτι πιο μικρό". Από εκεί και πέρα, είναι λάθος να κρίνεις έναν άνθρωπο 50 χρόνων, όπως είμαι εγώ, με έναν άνθρωπο που τώρα ξεκινά την καριέρα του”.