Η Ελεονώρα Μελέτη και ο Θοδωρής Μαροσούλης φωτογραφήθηκαν για πρώτη φορά μαζί και παραχώρησαν μια κοινή συνέντευξη στο περιοδικό "OK!”
Τελικά ήταν προξενιό η γνωριμία σας;
Ελεονώρα: Δεν ήταν ακριβώς προξενιό, αλλά σίγουρα οι κοινές μας φίλες είχαν επιδιώξει να γνωριστούμε από κοντά. Απλά κάθε φορά κάτι γινόταν και δεν προέκυπτε. Τη μία θα έρχονταν στον Παρνασσό που είχα πάει για σκι, αλλά έκλεισαν οι δρόμοι. Την άλλη εγώ έφυγα στο εξωτερικό. Δεν ήθελαν να στήσουν τη συνάντησή μας και να το ξέρουμε από πριν γιατί δεν άρεσε σε κανέναν από τους δυο μας η ιδέα ενός προξενιού!
Η αλήθεια είναι ότι στη σχέση σας όλα έγιναν πολύ γρήγορα.
Θοδωρής: Ήταν και το τυχερό. Είμαστε δύο ισχυρές προσωπικότητες. Είμαι ηγετικός χαρακτήρας, εκείνη είναι αντράκι, τσαμπουκάς.
Ελεονώρα: Ήταν πρωτόγονο αυτό που έγινε με μας. Λειτουργήσαμε με το ένστικτο.
Θοδωρής: Η σχέση μας είναι σαν τις πεταλούδες. Για να αναπαραχθεί το θηλυκό, πρέπει να είναι το ίδιο με το αρσενικό. Έτσι έγινε και με μας.
Ελεονώρα: Δεν ήταν εύκολο. Στις βασικές μας αξίες συμφωνούμε. Είμαστε όμως και διαφορετικές προσωπικότητες.
Θοδωρής: Για μένα η οικογένεια είναι το παν.
Ελεονώρα: Ευτυχώς στα θέματα του παιδιού ταυτιζόμαστε απόλυτα. Συμπληρώνει και δεν ακυρώνει ποτέ ο ένας τον άλλο. Δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε καν από πριν.
Ήσασταν, όμως, πάντα και οι δύο άνθρωποι των σχέσεων.
Ελεονώρα: Η σταθερότητα είναι ένας κοινός παρονομαστής μας. Ο Θοδωρής έχει μια ενσυναίσθηση που σπάνια συναντάς σε άντρα. Αν του πω ότι έχω ανάγκη για λίγο τον χώρο μου, δεν θα παρεξηγηθεί. Καταλαβαίνει ότι για να λειτουργήσω έχω ανάγκη να κλειστώ μόνη μου σε ένα δωμάτιο και να διαβάσω. Μπορεί να είμαστε στον ίδιο χώρο για ώρες χωρίς να ανταλλάξουμε κουβέντα και να περνάμε πάρα πολύ καλά, χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Αυτό για μένα είναι μια ανάσα, δεν έχω νιώσει ποτέ να πνίγομαι.
Η κόρη σου σε βοήθησε να ανακαλύψεις πιο τρυφερές πτυχές του εαυτού σου που δεν γνώριζες;
Ελεονώρα: Πολύ. Μου έχει βγάλει έναν συναισθηματισμό, μια υπομονή, μια ευαισθησία και μια τρυφερότητα που δεν είχα και εξακολουθώ να μην έχω. Μόνο με το παιδί γίνομαι έτσι.
Θοδωρής: Δεν συμφωνώ. Η Ελεονώρα είναι από τους πιο ευαίσθητους ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Ελεονώρα: Ο Θοδωρής με έχει δει να κλαίω σε στιγμές που δεν θα το πίστευες.
Θοδωρής: Δεν θεωρώ ότι η ευαισθησία ορίζεται από το κλάμα.
Ελεονώρα: Είμαι πολύ ευαίσθητη, αλλά δεν χρειάζεται να το δείχνω έξω από το σπίτι μου. Αυτός ο τσαμπουκάς που έχω είναι μια μορφή άμυνας. Στο κομμάτι της τρυφερότητας όμως, που έχεις τα παράπονά σου, Θοδωρή, στην Αλεξάνδρα μού βγαίνει με τα χίλια. Γίνομαι κουραστικά τρυφερή.
Λένε ότι ετοιμάζεστε να παντρευτείτε με θρησκευτικό γάμο.
Θοδωρής: Στη σχέση εγώ είμαι ο πιο παραδοσιακός. Πρώτα ο Θεός, κάποια στιγμή θα γίνει. Δεν έγινε ακόμα γιατί δεν έχουμε προλάβει. Επαναπαυτήκαμε στο ότι κάναμε τον πολιτικό γάμο, μετά ήρθε το παιδί, μετά ο Covid. Να φανταστείς, ακόμα δεν έχουμε βαφτίσει το παιδί. Βέβαια αυτό ήταν συνειδητή μας απόφαση γιατί θέλαμε η Αλεξάνδρα να βαφτιστεί τουλάχιστον μετά τα 3 της.
Ελεονώρα: Εμένα ο γάμος δεν με απασχόλησε ποτέ, θα τον κάνω μόνο για τον Θοδωρή. Η βάφτιση προγραμματίζεται. Τώρα αν θα είναι γάμος-βάφτιση,θα δείξει. (Γελάει.)