Καλεσμένη στο "Στούντιο 4" της Παρασκευής βρέθηκε η Ελένη Βιτάλη. Η γνωστή τραγουδίστρια παραχώρησε μία συνέντευξη στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και στον Θανάση Αναγνωστόπουλο αναφερόμενη μεταξύ άλλων στον θάνατο του πατέρα της.
Και η απώλεια της μητέρας της, της στοίχισε ιδιαίτερα: "Ο πατέρας μου ξεψύχησε στα χέρια μου, τη μητέρα μου δεν την πρόλαβα, δεν έπρεπε να φύγω, δεν θα αφήσω ξανά τον εαυτό μου. Το διώχνω γιατί μου κάνει κακό, έπρεπε να μείνω. Τις τελευταίες φορές ήταν "Έχει λαϊκή αύριο", με το που φτάνω σπίτι, το μαθαίνω μου φάνηκε σαν ψέματα, τελείωσε η ζωή μου όλη. "Έχεις παιδί Ελένη, ώπα" σκέφτηκα, "πρέπει να είσαι εσύ καλά πρώτα, δεν γίνεται αλλιώς". Έφυγα μερικές ημέρες βέβαια. Έχω πει πολλές φορές στη ζωή μου ότι πρέπει να είμαι καλά για το παιδί μου".
Αμέσως μετά, η Ελένη Βιτάλη μίλησε για την περιπέτεια που είχε με την υγεία της. Η ίδια ξεκίνησε χάπια του ύπνου, στα οποία εθίστηκε και οδηγήθηκε σε αποχή από το τραγούδι για 7 χρόνια.
"Τότε, στις αρχές, βαρέθηκα πολύ. Δεν είχα και τα μέσα, έπρεπε να παίρνω ένα μπουζούκι για να κάνω πρόβες, να αφήνω το παιδί και τα λοιπά. Σιγά σιγά όμως άνοιξε η πόρτα και άλλαξε όλο αυτό. Στην επταετή αποχή από τα πράγματα με βόλεψαν πολύ τα χάπια του ύπνου. Με βόλεψαν στην αρχή γιατί… ο διάολος έτσι έρχεται, δεν θα σου πει "είμαι ο διάολος με τα κέρατα” γιατί θα φύγεις! Μου δίνει μια κοπέλα ένα χάπι, "με αυτό θα κοιμηθείς” μου είπε όταν εγώ είχα να κοιμηθώ τέσσερις μέρες. Ήταν η πρεμιέρα και μετά είχα μεγάλη υπερένταση. Όπως το πίνω, όμως, έμεινα στα χέρια του άντρα μου" δήλωσε αρχικά.
Η Ελένη Βιτάλη συνέχισε λέγοντας: "Μετά είχαμε συναυλία με τον Σπανουδάκη σε 5-6 μέρες και πήγαμε στη Χίο μαζί και με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Τραγουδήσαμε και ήταν εκεί ένας πολύ φίλος μας και ένα παλικάρι. "Δεν θα το πάρω το χάπι γιατί είμαι καλά, μη μου έρθει καμιά νύστα” είπα πριν ανέβω στο πάλκο και καταλαβαίνω ότι πήγαινα πίσω πίσω και είχα μια ανασφάλεια. Πάμε να φάμε, σκεφτόμουν "τι έπαθα;". Ένα παιδί από την παρέα μού είπε "Ελένη, μήπως άλλαξες κάποιο χάπι; Κάτι;”. Του είπα τι έπαιρνα και μου απάντησε πως "έμπλεξες με το χειρότερο πράγμα της ζωής σου”. Χωρίς συνταγή, αν έχεις λεφτά όλα τα βρίσκεις. Από τότε λοιπόν δεν δούλεψα γιατί πραγματικά δεν ήθελα. Έρχονταν φίλοι στο σπίτι, μια μέρα μου έδωσε λεφτά η Κατερίνα Στανίση και της απάντησα πως "δεν θέλω λεφτά, ματάκια μου, έχω. Κρατιέμαι γιατί δεν είμαι καλά! Να σου γράψω τραγούδι, ναι, αλλά δεν είμαι καλά”. Θέλω πάντα να είμαι καλά για να τραγουδήσω".
Όσον αφορά το τι ακριβώς έπαθε από τα χάπια, η Ελένη Βιτάλη ανέφερε: "Πάθαινα κρίσεις πανικού και τέτοια, άρχισα να με πιάνουν μετά όλα αυτά. Φοβίες. Έκανα πάρα πολλές προσπάθειες για να σταματήσω τα χάπια, συνήθως όμως ήταν αποτυχημένες αφού συνέχιζα μετά. Μπορεί να τα σταματούσα για παράδειγμα για δέκα μέρες αλλά έπαιρνα κάποια αντίστοιχα. Καταλάβαινα ότι δεν ήμουν καλά και γι’ αυτό δεν δούλευα. Το αποδέχθηκα το πρόβλημα γιατί ήξερα πως μπορεί να βγω να τραγουδήσω και να πω μια κοτσάνα όταν θα είμαι υπό την επήρεια. Αν δεν το έπαιρνα καθόλου, θα είχα τρεμούλες οπότε και δεν δούλευα".
Η περιπέτεια αυτή ολοκληρώθηκε με την Ελένη Βιτάλη να βρίσκει τη λύση, στην εκκλησία: "Ο Βαγγέλης ζούσε και του λέω "σκέφτομαι για πρώτη φορά να πάω στα Σπάτα με τη μαμά μου και τον πατριό μου”. Με είχε πάει σε ψυχολόγο-ψυχίατρο και παιδοψυχολόγο. Πάω εκεί και με το που πάμε μέσα, είναι ο πατριός μου, η μαμά μου κι εγώ, μπαίνουμε στην εκκλησία και βρέθηκα μπροστά στην εικόνα του Χριστού κι αρχίζω να κλαίω, όσο κράτησε η λειτουργία έκλαιγα. Με χτυπάει η μάνα μου και μου λέει "εμείς είμαστε έξω, πίνουμε μπυρίτσα, κάτσε όσο γουστάρεις”. Αυτό ήταν, πάω στο σπίτι με ηρεμία, λέω "το θέλω το χάπι; Όχι. Πέσε για ύπνο”. Από τότε δεν τα άγγιξα ποτέ, κανένα χάπι, ούτε πίνω. Παντού είχα πάει και στο Δαφνί. Το θέμα ήταν το θαύμα".