Η Ελένη Κοκκίδου παραχώρησε συνέντευξη στο "Πάμε Δανάη” και μίλησε για το τέλος της από τη σειρά "Μην αρχίζεις τη μουρμούρα”, αλλά και για την ανασφάλεια που νιώθει για το μέλλον.
Αρχικά είπε για τη μητέρα της και το γεγονός ότι δεν αποδέχτηκε η μητέρα της ότι θα ασχολούνταν με την υποκριτική. "Ήμουν αναρχικό παιδί με πολλά ταλέντα, στη μουσική, στο χορό, στο θέατρο, στις γλώσσες. Ήμουν ζωντανό παιδί που έψαχνε την αυθεντικότητα των ανθρώπων. Δεν μου είπαν ποτέ οι γονείς μου να φύγω από το σπίτι λόγω της υποκριτικής. Ο πατέρας μου κάποια στιγμή το αποδέχτηκε, ενώ η μητέρα μου ποτέ. Η μητέρα μου φοβόταν για μένα γιατί είχε την εικόνα ότι οι καλλιτέχνες είναι πιο "ελευθέριοι" ως προσωπικότητες. Οι καλλιτέχνες είναι όντως πιο ελεύθεροι" είπε χαρακτηριστικά.
Για το τέλος της από τη σειρά του Alpha, σχολίασε: "Πάντα ήμουν αναστατωμένη σε σχέση με το τι είναι η ζωή, πώς θα τη ζήσω, γιατί είναι πολύ δύσκολο πράγμα να ζήσεις τη ζωή. Γι’ αυτό και τελειώνω, κάνω κύκλους. Έκλεισα έναν κύκλο 10 χρονών στο "Μην αρχίζει τη μουρμούρα", θέλω να δω άλλα πράγματα, μπαίνω πλέον στην ιστορία των τραγικών μεγάλων ρόλων".
"Δεν γίνεται να κάνεις τη "Μουρμούρα" και από την άλλη να παίζεις τον "Οιδίποδα Τύραννο". Θέλεις χρόνο και ο χρόνος ισούται με τον χώρο. Κάποιους, που δεν με έχουν δει στο θέατρο, θα τους ξενίσει. "Μα πως η Βούλα από τη "Μουρμούρα" θα παίξει την Εκάβη; Με τι φωνή;”", είπε και αποκάλυψε ότι δέχθηκε ένα δώρο από όλους από τους συντελεστές της σειράς.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ανασφάλεια που νιώθει για το μέλλον.
"Νιώθω ότι μεγαλώνοντας, παρόλο που διατηρώ την παιδική μου πλευρά, θα έχω μεγάλο πρόβλημα επικοινωνίας με τα νέα παιδιά. Οι νέοι βρίσκουν ερωτικούς συντρόφους από τις εφαρμογές, είναι ένας άλλος τρόπος να ζεις, είναι ένας άλλος άνθρωπος. Δεν θα ήθελα να βγω από τις ζωές των νέων ανθρώπων, είναι πολύτιμοι για μένα, τους έχω ανάγκη, ενώ αυτοί νομίζουν ότι δεν με χρειάζονται. Δεν έκανα οικογένεια μου το θέατρο, είχα μία πολύ ισχυρή οικογένεια, που ζει μέσα μου και δίπλα μου. Τη μητέρα μου την έχασα πριν από 40 μέρες. Ήμουν προετοιμασμένη για το θάνατο της μητέρας μου, ήταν κατάκοιτη εδώ και χρονιά. Καταλάβαινε, αλλά δε μιλούσε. Η μάνα είναι κάτι σωματικό, δεν ελέγχεται. Φεύγω από την πρόβα και "σκάει" μόνο του. Αρχίζω και κλαίω. Για μένα η ζωή είναι πριν τη μάνα μου και μετά τη μάνα μου" είπε χαρακτηριστικά.