Συνέντευξη στη "Real Life" και στη δημοσιογράφο Νίκη Κώτσου παραχώρησε ο Χρήστος Λούλης.
Όπως δήλωσε, δεν μετάνιωσε που δεν τελείωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Πειραιώς. "Όχι, γιατί να το έχω τελειώσει;" διερωτήθηκε χαρακτηριστικά.
Πολύς ντόρος είχε γίνει για το Προεδρικό Διάταγμα το οποίο πήγε να υποβαθμίσει τα πτυχία των ηθοποιών.
Όλο αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν τον απασχόλησε: "Δεν ένιωσα ποτέ ότι με αφορά, ίσως γιατί είμαι από τους πετυχημένους της ιστορίας. Επίσης, δεν θεώρησα ποτέ ότι πρέπει να μου αναγνωριστεί κάποιος τίτλος σπουδών για να μπορέσω να κάνω τη δουλειά που κάνω. Δηλαδή, δεν θεώρησα ποτέ ότι χρειάζομαι ένα χαρτί που να λέει ότι είμαι ηθοποιός. Δεν είχα ποτέ τη φιλοδοξία να χρησιμοποιήσω το χαρτί αυτό είτε για να διοριστώ στο Δημόσιο είτε για να κάνω μεταπτυχιακά είτε οτιδήποτε. Είμαι μάλλον από τους τελευταίους μιας γενιάς που το θέατρο για εμάς ήταν ένα μη επάγγελμα, δεν ήξερες αν ήσουν καλός ή όχι, αν θα βρεις δουλειά, έπρεπε να σκιστείς για να αποδείξεις στον εαυτό σου, ήθελε πολύ γερό συκώτι και στομάχι. Οπότε, δεν είχα ποτέ σκεφτεί τον εαυτό μου να πηγαίνει κάπου που θα χρειαζόταν το χαρτί".
Και πρόσθεσε: "Όταν ξεκινούσα, μου φαινόταν τόσο περιττά όλα αυτά. Εγώ, όταν ξεκινούσα, ήθελα να πάρω Όσκαρ… Αυτό βέβαια καταλαβαίνω ότι ακούγεται πάρα πολύ ελιτίστικο, αλλά έπρεπε να σκεφτόμαστε έτσι γιατί και τότε μας έλεγαν οι δάσκαλοι ότι "από τα 20 άτομα, άντε το πολύ να ξεχωρίσετε οι δυο". Μη νομίζετε ότι τα πράγματα είναι εύκολα".
Ο Χρήστος Λούλης κατέληξε λέγοντας: "Παρ’ όλα αυτά, είχα μια έντονη επιθυμία να μπω στην αρένα και να δοκιμάσω τον εαυτό μου για να δω αν είμαι ικανός, καλός, αν αξίζω. Παλιότερα μου άρεσε να λέω ότι είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνω και ότι θέλω να είμαι μέσα στους καλύτερους. Τώρα, αυτό που καίει την καρδιά μου είναι ότι η μεγαλύτερη φιλοδοξία μου είναι να μου αρκεί αυτό που κάνω. Να με γεμίζει αυτό που κάνω, να γίνεται με έναν μαλακό τρόπο. Εννοείται με πάθος, με διάθεση να γίνομαι όλο και πιο καλός αλλά χωρίς καμία διάθεση υπερβολής".