Η Αθηνά Οικονομάκου ήταν καλεσμένη της Ελένη Μενεγάκη στο πλατό της εκπομπής "Ελένη". Η γνωστή ηθοποιός μίλησε στη θεατρική της επιστροφή στο πλευρό της Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, αλλά και για την προσωπική της ζωή.
"Πολύ συνειδητά απέχω από την τηλεόραση γιατί η σεζόν ξεκίνησε όταν το μωρό μου ήταν τριών μηνών. Προέκυψε η θεατρική πρόταση και ερωτεύτηκα" είπε αρχικά.
Η Αθηνά Οικονομάκου μοιράστηκε για τη σχέση της με τον συνοδοιπόρο της στη ζωή, τον Φίλιππο Μιχόπουλο: "Ο Φίλιππος δεν συμπαθεί το κομμάτι της δημοσιότητας, την έχει αποδεχτεί. Είμαστε πάρα πολύ διαφορετικοί με τον Φίλιππο, ισορροπήσαμε. Χάρη σε αυτό είμαστε καλά μαζί, έχουμε μεγάλη διάθεση να αγαπήσουμε τον άλλον με τα θετικά του και τα αρνητικά του, να υποχωρήσουμε στις αδυναμίες του. Όταν η διάθεση είναι τόσο μεγάλη από κοινού, δεν έχει παρά να πάει καλά. Το παλεύουμε πολύ και οι δύο, δεν έχει οπισθοχωρήσει κανείς, όσο δύσκολες στιγμές και να έχουμε περάσει. Οι κρίσεις μας, μας έδεσαν ακόμα περισσότερο".
Η ίδια δεν έκρυψε πως έχει δουλέψει πολύ με τον εαυτό της μέσω της ψυχοθεραπείας: "Δεν έχω τόσο το σύνδρομο της τελειότητας που είχα, με τα πολλά χρόνια ψυχοθεραπείας έχω μαλακώσει, δέχομαι τα λάθη μου, τα ευάλωτα σημεία μου. Μου αρέσω που είμαι έτσι. Κατάλαβα ότι δεν έχει κανένα νόημα όλο αυτό που έκανα, πάλευα να είναι όλα άψογα, να μην έχω κανένα ευάλωτο σημείο. Είμαι πιο cool εγώ, άρα και πιο cool μαμά, σύζυγος, και στη δουλειά".
Η Αθηνά Οικονομάκου είχε πολύ καιρό να κάνει θέατρο. Η ίδια εξήγησε τους σοβαρούς λόγους που την οδήγησαν στο να επέχει από τη σκηνή: "Είχα πίκρα μέσα μου όταν άφησα το θέατρο, γιατί δεν μπορούσα να το κάνω, όχι επειδή δεν ήθελα. Έφυγα γιατί είχα φόβο σκηνικό, ότι θα πάθω κάτι πάνω στην παράσταση, ότι θα πάθω κρίση πανικού, αυτό με οδήγησε στην ψυχοθεραπεία. Σε κάθε παράσταση που έπαιζα, σε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου θεωρούσα ότι κάτι κακό θα μου συμβεί. Ήταν τρομαχτικό, απορώ με τον εαυτό μου πώς άντεξε, θα έπρεπε να είχα καταρρεύσει ψυχικά, σωματικά. Είπα να κάνω μία παύση γιατί δεν αντέχω άλλο να το ζω όλο αυτό. Οι συνάδελφοί μου γέλαγαν, "Πλάκα μας κάνεις που νιώθεις αυτό το πράγμα" μου έλεγαν. "Θα πεθάνω, δεν είμαι καλά" τους απαντούσα. Γελούσαν όλοι μαζί μου γιατί δεν καταλάβαινε κανένας τι ζω εσωτερικά πάνω στη σκηνή".