Ο Αργύρης Πανταζάρας παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο περιοδικό "Gala" και τη δημοσιογράφο Μαριλού Πανταζή.
Μέσα σε όλα, ο δημοφιλής πρωταγωνιστής μίλησε για την σχέση του με την τηλεόραση, τους ρόλους που ερμηνεύει αλλά και τα υπόλοιπα ταλέντα του.
Τα τελευταία χρόνια κάνεις αρκετή τηλεόραση. Γιατί δεν έκανες πριν; Λόγω πεποίθησης ή ελλείψει καλώς προτάσεων;
Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα. Δεν μπορείς να είσαι σε δυο μέρη ταυτόχρονα, δεν βγαίνει ο χρόνος εκ των πραγμάτων. Ανάλογα με την πρόταση και τα σχέδια που έχει ο καθένας πράττει. Όλα στην ώρα τους. Και ο καθένας έχει και τα τυχερά του. Άλλος έκανε πρωταγωνιστικό στην τηλεόραση, άλλος είχε μια καλή συνεργασία στο θέατρο. Άλλος έκανε μια καλή ταινία και σε άλλον θα έρθει και η σειρά του αργότερα. Δεν κρύβω τις φιλοδοξίες μου πίσω από πεποιθήσεις άλλων. Όταν πέσει μια πρόταση στο τραπέζι, θα την εξετάσω και ανάλογα με την στιγμή θα πράξω.
Υπάρχουν ρόλοι που να έχεις πραγματικά μισήσει; Ή κάποιους που να έχεις αγαπήσει περισσότερο από τους άλλους;
Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν αγαπάς ή αν μισείς έναν ρόλο. Το θέμα είναι να τον κατανοήσεις και να τον δικαιώσεις. Δεν μπορείς να μισείς ρόλους. Είναι σαν να λέει ένας μουσικός "μισώ αυτό το κομμάτι όταν το παίζω". Εμείς μαγευόμαστε παίζοντας. Αν δεν μαγευτούμε εμείς, πως θα μαγευτεί ο θεατής; Και τι σημαίνει να αγαπήσεις; Μπορεί να αγαπήσει κανείς την Έντα Γκάμπλερ, τον Ιάσονα, τον Αγαμέμνονα ή την Κλυταιμνήστρα; Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι γλέντησα με τον Τάκη στις Άγριες Μέλισσες. Πέταξα με τον Μεφιστοφελή του Γκαίτε. Ωρίμασα με τον Αγγελιαφόρο των Περσών στην Επίδαυρο και με τον Τζόνη στο Digger μαλάκωσε η ψυχή μου.
Δεν είσαι όμως μόνο ηθοποιός. Είσαι και σκηνοθέτης, σκηνογράφος, δραματουργός μέχρι και εικονογράφος – σκιτσογράφος.
Που το θυμήθηκες αυτό; Η πρώτη μου δουλειά ήταν όντως εικονογράφηση στο χέρι, σε μια σειρά με παιδικά παραμύθια, το "Κουκλόσπιτο του Αισώπου". Τα πρώτα μου χρήματα τα έβγαλα από εκεί.
Τι δηλώνεις όμως κατά βάση; Ή λειτουργούν όλα συμπληρωματικά;
Ως λάτρης της έννοιας homo universalis έχω ανακατευτεί με όλα, πρώτον, επειδή μου αρέσει, δεύτερον, για να δω τι μπορώ να κάνω και να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου, είτε επειδή ήταν απαραίτητο, είτε είχα ένα συγκεκριμένο όραμα να υλοποιήσω. Έμαθα από αυτό να μπορώ να βάζω στόχο και να τον πραγματοποιώ. Έμαθα να συνεννοούμαι και να αγαπώ ακόμα περισσότερο αυτό με το οποίο καταπιάνομαι κάθε φορά. Έτσι νιώθω λίγο περισσότερο καλλιτέχνης. Ο καθένας ας κάνει αυτό που τον κάνει να νιώθει καλύτερα.