Θετική στον κορονοϊό βρέθηκε η Μαίρη Χρονοπούλου και μάλιστα φαίνεται ότι το περνάει δύσκολα.
Η πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου μίλησε στην εφημερίδα "Espresso” και τον δημοσιογράφο Γιάννη Αρμουτίδη αποκαλύπτοντας πως τα φετινά της γενέθλια ήταν τα χειρότερα που έχει ζήσει καθώς ήταν τα πιο μοναχικά.
Συγκεκριμένα είπε: "Ποτέ στη ζωή μου δεν ήμουν χειρότερα! Υπάρχει πιο σκούρο χρώμα από τη μοναξιά; Μαύρο, κατάμαυρο! Είμαι σε μια καραντίνα. Βέβαια, σε μια καραντίνα εννέα στρεμμάτων, 200 ελιών και των λατρεμένων μου ζωντανών, μέσα στον πεντακάθαρο αέρα μου. Βλέπετε, είμαι τυχερή – το σπίτι μου βρίσκεται ακριβώς πάνω σε ένα μπουγάζι. Και έχω πάντα, μα πάντα, αγέρα που τον λατρεύω…Ευτυχώς, η γραμματέας και βοηθός μου, η Νίνο, αρρώστησε ελαφρά, πολύ ελαφρύτερα από εμένα. Κι έτσι μπόρεσε να μου συμπαρασταθεί τέλεια, όπως πάντα. Μοναδική παρηγοριά μου, τα συνεχή και ακατάπαυστα τηλεφωνήματα των φίλων μου".
Όπως αναφέρεται στην "Espresso”, η Μαίρη Χρονοπούλου δεν θέλησε να μεταβεί στο νοσοκομείο, παρότι της είχαν ετοιμάσει μονόκλινο δωμάτιο θεραπείας, λόγω της εξαιρετικά επείγουσας κατάστασής της.
Μάλιστα, η ηθοποιός πρόσθεσε: "Είναι τα χειρότερα γενέθλια της ζωής μου, τα πιο μοναχικά… Το Χαμόγελο του Παιδιού, η δεύτερη οικογένειά μου, είχε οργανώσει ένα μεγάλο event με παιδάκια και χορηγούς σε ένα πανέμορφο κτήμα για τον εορτασμό των γενεθλίων μου. Είχα ζητήσει η τούρτα μου να έχει 100 κεράκια! Έτσι, για τους κακόγλωσσους! Ομως, Κώστα μου (Γιαννόπουλος) και Φωτεινή μου (Πρόκου), όλα πήγαν πίσω, έχουμε όμως χρόνο μπροστά μας! Αυτό όμως που με κουκούλωσε τρυφερά και μου έδωσε κουράγιο ήταν η πολλαπλή, καθημερινή συμπαράσταση των φίλων μου. Όπως μου είπε ένας φίλος μου, "δεν έχεις φίλους, Μαίρη, οικογένεια έχεις”. Σε επτά μέρη της Αθήνας, όχι απαραίτητα σε κεντρικές και περίοπτες περιοχές, έχουν εγκατασταθεί επτά διαγνωστικά κέντρα ύψιστης ποιότητας. Ενα από αυτά είναι πλάι στο σπίτι μου, στο Κορωπί. Πρόκειται για τον όμιλο Ιατρική Διάγνωση και μου έχει συμπαρασταθεί αφάνταστα, σαν συγγενής μου. Καθημερινά! Τους ευγνωμονώ. Δήμητρα, σ’ αγαπώ".