Ηπρώτη εικόνα που έχω από τον Κωνσταντίνο Τζούμα είναι να χαϊδεύει ένα πουκάμισο, σε ένα κατάστημα με ρούχα, στο κέντρο, για να διαπιστώσει την ποιότητα του υφάσματός του. Πήγαινα σχολείο, μια συμμαθήτριά μου μου είχε τραβήξει το μανίκι για να μου τον δείξει: "Κοίτα, ένας ηθοποιός". Οπότε μιλάμε για τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Αργότερα, η χαρακτηριστική του φωνή στο ραδιόφωνο, ο ιδιαίτερος τρόπος εκφοράς κάθε λέξης που έβγαινε από το στόμα του, η απολαυστική ειρωνεία του, το ορίτζιναλ εστετιλίκι του, με έκαναν οπαδό του.
Διάβασε περισσότερα στο esquire.com.gr