Ο άστατος και άπιστος Θόδωρος και η πολυμήχανη Φώφη έρχονται ξανά στη ζωή μας, στο πρώτο από τα "Νεοκλασικά" του ALPHA. Θοδωρής Αθερίδης και Φαίη Ξυλά μιλούν στο "Τηλέραμα" για τη νέα ματιά στον "Φίλο μου τον Λευτεράκη", που κάνει πρεμιέρα αυτή την Παρασκευή.
Διάβασε ένα απόσπασμα της συνέντευξης στο "Τηλέραμα" που εξασφάλισε το Yupiii!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΘΕΡΙΔΗΣ
Μιλήστε μας για τον "Λευτεράκη"…
"Δημιουργήθηκε μια σημερινή εκδοχή της ιστορίας και εγώ ως σκηνοθέτης προσπάθησα να σεβαστώ τη θεατρική καταβολή του κειμένου, να δώσω δηλαδή έναν ρυθμό και μια αγωνία,
ακόμα και έναν υπαρξιακό χαρακτήρα, αναδεικνύοντας παράλληλα την κωμωδία".
Τι εννοείτε "υπαρξιακό χαρακτήρα";
"Δεν μπορείς να παραβλέψεις το ότι ένας άνθρωπος παρουσιάζεται στη ζωή ενός άλλου, ενώ υπήρχε μόνο στον φαντασιακό του κόσμο. Έτσι, ο ήρωας περνά μια… κρίση, καθώς αναρωτιέται αν όντως υπάρχει αυτός ο τύπος ή αν τρελαίνεται. Εκτός από φάρσα, δηλαδή, έχει και μια τρομακτική "ανάγνωση” αυτή η ιστορία και αυτό βεβαίως την κάνει ταυτοχρόνως και κωμική".
Ωστόσο στην παλιά κινηματογραφική εκδοχή δεν νιώθουμε τρόμο…
"Ναι, αλλά στη δική μας εποχή, στην οποία πια αναφερόμαστε στα "Νεοκλασικά”, έχουν εμφανιστεί νευρώσεις και ψυχολογικά προβλήματα, που δεν μπορείς να τα παραλείψεις. Παλιότερα ένας άνθρωπος έπαιρνε εύκολα το στίγμα του "τρελού”. Σήμερα το σύνολο των ανθρώπων που έχουν διαταραχές, αγχώδεις, πανικού, είναι πολύ περισσότεροι, αλλά ευτυχώς δεν έχουν το στίγμα ότι, αφού πηγαίνουν στον ψυχίατρο, είναι "τρελοί”. Έχουμε μεγαλύτερη επαφή με τη νεύρωση και την ψυχονεύρωση. Η επιστήμη τις έχει αναγνωρίσει. Για παράδειγμα, αυτό που ονομάζουμε σήμερα μπούλινγκ υπήρχε πάντα, απλώς δεν είχε οριστεί. Στο σχολείο, ας πούμε, εγώ και έχω υποστεί και έχω ασκήσει μπούλινγκ όταν ήμουν μικρός, απλώς δεν είχαμε λέξη γι’ αυτό. Η ομοφυλοφιλία, ας πούμε, παλιά θεωρούνταν ψυχικό νόσημα… Τώρα όμως η επιστήμη ευτυχώς έχει ορίσει τα πάντα".
ΦΑΙΗ ΞΥΛΑ
Πώς… συναντηθήκατε με τα "Νεοκλασικά" και τι σας έκανε να πείτε "ναι";
"Μου πρότειναν να συμμετάσχω στην πρώτη ιστορία, στον "Φίλο μου τον Λευτεράκη”, που βασίζεται στο θεατρικό του Αλέκου Σακελλάριου. Γνώριζα ήδη το έργο και μου άρεσε. Μετά, όταν διάβασα τη διασκευή των Χάρη Ρώμα – Άννας Χατζησοφιά και γνωρίζοντας ότι θα σκηνοθετήσει ο Θοδωρής και ποιοι θα είναι οι υπόλοιποι συντελεστές, δεν υπήρχε κανένας λόγος να με αποτρέψει από το να δεχτώ".
Σας προβληματίζουν τυχόν συγκρίσεις που θα κάνουν οι θεατές με τα μεγαθήρια εκείνης της εποχής;
"Είναι εντελώς διαφορετική η προσέγγιση, οπότε δεν τίθεται θέμα σύγκρισης".
Διασκευάζουν οι Ρώμας – Χατζησοφιά, ένα δίδυμο με επιτυχίες. Πώς σας φαίνεται η επαφή μαζί τους;
"Είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε και για μένα ήταν μεγάλη η χαρά που συναντηθήκαμε επαγγελματικά".