Τι συμβαίνει στη μεσημεριανή ζώνη του MEGA, πέντε μήνες μετά την πρεμιέρα της Ελένης Μενεγάκη;
Θα μπορούσα εύκολα να πω τα βασικά αυτής της εκπομπής. Που δεν είναι μια τυχαία τηλεοπτική παραγωγή, είναι μια πολύ συγκεκριμένη, προσωποκεντρική παραγωγή, με premium περιεχόμενο και "βαριά ονόματα". Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η Ελένη Μενεγάκη είναι η ναυαρχίδα της ψυχαγωγίας του MEGA, υπό την έννοια πως ορισμένες φορές δεν χρειάζεται να βγάλεις ένα ευκαιριακό τηλεοπτικό χιτ αλλά μια διαχρονική τηλεοπτική αξία που αφενός φέρνει χρήμα στο ταμείο, αφετέρου δημιουργεί και μια τηλεοπτική συνήθεια, την οποία έχασες πριν κάποια χρόνια και ξαναβρίσκεις με νέα συσκευασία.
Η "Ελένη" ως εκπομπή στο MEGA μπορεί να θυμίζει την Ελένη του Alpha αλλά δεν είναι ίδια σε καμία περίπτωση. Το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό της είναι η έλλειψη αυτο-λογοκρισίας. Για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, η εκπομπή κράτησε τα καλά στοιχεία που της έδωσε η περίοδος της καραντίνας, που την έβαλε σε πολύ πιο "αποψιακά" μονονάπτια και απέκτησε γνώμη. Όχι ως κριτική, αλλά ως προσωπικό βίωμα. Όσοι είναι εκεί δεν μιλούν για τους άλλους, αλλά για τα γεγονόταν μέσα από τη δική τους σκοπιά. Η Ελένη Μενεγάκη είναι ανοιχτή στην πληροφορία, καθόλου παροπλισμένη σε μία ουτοπική, γυναικεία πλάση που σημασία έχει μόνο το κατακόκκινο κραγιόν. Ναι, το κραγιόν έχει θέση δεσπόζουσα, γιατί μιλάμε για τη σημαντικότερη ύπαρξη στην εγχώρια διαφημιστική αγορά. Μη ξεχνάτε πως εκεί που όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι influencers σημειώνουν μεγάλες επιτυχίες και "χρυσά" deals, η Ελένη Μενεγάκη συμφωνεί να κάνει μια ολιγόλεπτη αναφορά σε ένα προϊόν και αυτό ξεπουλάει. Αλλά πλέον η συγκεκριμένη εκπομπή δεν είναι μόνο αυτό, είναι περισσότερα.
Η μεγαλύτερη κατάκτηση αυτή τη σεζόν δεν είναι της Ελένης Μενεγάκη, όσο του MEGA. Αν με ρωτάτε, η Ελένη Μενεγάκη ως παρουσιάστρια είχε "ανάγκη" ένα βασικό μαξιλαράκι πλούσιας παραγωγής και ορισμένων συγκεκριμένων παραγόντων που θα έβγαζαν στον αέρα άρτια την εκπομπή της. Αυτό θα μπορούσε να της το προσφέρει με ευκολία το σύνολο (σχεδόν) του τηλεοπτικού τοπίου στην Ελλάδα σήμερα. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπόρεσε όμως και της έδωσε την ασφάλεια του περεχομένου που η "Ελένη" ως εκπομπή μπορούσε να αναπνεύσει. Γιατί κακά τα ψέματα, αν της κάνεις μπλάστρι το Survivor ή το MasterChef από το πρωί ως το βράδυ, πέντε μέρες τη βδομάδα, η εκπομπή θα αλλοιωθεί. Το κομβικό σημείο για την πορεία της "Ελένης" και του MEGA ήταν ο χώρος επιβίωσης μέσα σε ένα πολύ πρόχειρο ανταγωνιστικό τοπίο, με ευκαιριακές επιτυχίες. Από εκεί και πέρα, το MEGA είχε την ανάγκη να αποκτήσει ένα πραγματικά μεγάλο όνομα στο δυναμικό του που θα άνοιγε τον δρόμο για την επαναφορά του στην τροχιά της a list ζωντανής τηλεόρασης. Που θα μπορούσε με την άνεση του πομπού πληροφορίας που δεν δίνει εξετάσεις να σου συστήσει νέες τηλεοπτικές επιλογές. Και αυτό ήταν η Ελένη Μενεγάκη για το Μεγάλο Κανάλι που πέρυσι δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τα μονοψήφια ποσοστά.
Τι θέλω να πω… Με όλο τον σεβασμό που έχω στις παρουσιάστριες του σταθμού, οι εκπομπές επικαιρότητας όπως η "MEGA Καλημέρα” ή το "Πάμε Δανάη” είναι γνωστό πως κάθε δύο με τρεις σεζόν δίνουν ξανά και ξανά εξετάσεις. Αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων, αν διεκδικούν μιάμιση διαδοχική σεζόν υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Δεν υπάρχει το περιθώριο ούτε των δύο πια ετών. Η αξία μιας σταθερής παραγωγής που είναι στον αέρα για σχεδόν 30 χρόνια δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα, ως προς την εμπιστοσύνη των τηλεθεατών. Σαφέστατα τα ποσοστά τηλεθέασης μπορεί και να πηγαινοέρχονται, για αυτό τη μία μέρα κάνει 10% και την άλλη μπορεί να κάνει 20%. Γιατί η συγκεκριμένη εκπομπή, ως είδος, παίζει μπάλα μόνη της, δεν μπορεί να… ολοκληρωθεί όπως μια μέρα θα συμβεί με το "Ρουκ Ζουκ" ή το "Καλό Μεσημεράκι". Πως ολοκληρώνεις την τηλεοπτική παρουσία της επιδραστικότερης σταρ της μικρής οθόνης σήμερα; Είναι σαν να πεις σε ένα διάσημο πρόσωπο, από κάποια στιγμή και μετά δεν θα ξαναδώσεις συνέντευξη.
Και η ίδια η εκπομπή, από την άλλη, χρειάστηκε να ξαναβρεί τους ρυθμούς της. Είμαι σίγουρος πως στα μέσα της σεζόν, που βρισκόμαστε αυτές τις μέρες, η Ελένη Μενεγάκη έχει κατασταλάξει τι "πήγε" και τι δεν "πήγε". Και μη γελιέστε, δεν "πάνε" πολλά. Ναι, ανέστησε τον Δημήτρη Ουγγαρέζο, ξαναβρήκε την Ελιάνα Χρυσικοπούλου, καταλάβαμε τι λείπει από το πάνελ και κυρίως ποιος έχει γκελ και ποιος όχι. Είναι προφανές πως η μαγειρική θέλει ένα πιο σταρ όνομα, όπως τον Τζορτζ Παπακώστα που ταιριάζει τέλεια στο all star attitude της "Ελένης". Όλα αυτά θα φανούν, ελπίζω τον Σεπτέμβρη και όχι πριν το τέλος της σεζόν.
Στα καλά στοιχεία της εκπομπής είναι η Δήμητρα Καλφούντζου που υπηρετούσε ένα άλλο είδος τηλεόρασης και εντάχθηκε με την υπογραφή της σε ένα διαφορετικό, αυτό της τηλεοπτικής αριστοκρατίας. Ευνοήθηκε, παρά ευνόησε. Γνωμούλα μου. Το ίδιο και η συμπαθέστατη Λιλή Πυράκη, που ομολογώ την έκανα χάζι τις πρώτες φορές και με κρατά όποτε εμφανίζεται. Η εκπομπή, ως ζωντανός οργανισμός μεταλάσσεται ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία της ίδιας της Ελένης Μενεγάκη, αλλά ως πυρήνας πέτυχε τον σκοπό της. Επανήλθε σαν να μην πέρασε μια μέρα και με αργή αλλά σταθερή ταχύτητα, σκαμπανεβάσματα και σωστές (αλλά και αρκετές λάθος) επιλογές, ξανακατακτά την καθημερινότητα. Γιατί την εμπιστοσύνη την έχει. Αλλά μη γελιέστε, η Ελένη Μενεγάκη χωρίς το MEGA θα έκανε σχεδόν το ίδιο. Το MEGA χωρίς την Ελένη Μενεγάκη σήμερα θα ήταν μισό. Και αυτό είναι πολύ πιο ηχηρό από κάθε πρόσκαιρο δημοσίευμα για την πορεία μιας εκπομπής.
Και μη ξεχνάμε το βασικότερο: Είναι μεγάλη, τεράστια και ασύγκριτη αξία στη σημερινή τηλεόραση να μην ντρέπεσαι ούτε για ένα λεπτό της θεματολογίας που επέλεξες να προβάλλεις στον τηλεοπτικό χρόνο που σου αναλογεί. Και εκεί τελειώνει κάθε αμφισβήτηση προς την "Ελένη" ως εκπομπή και προς την Ελένη Μενεγάκη ως τηλεοπτική προσωπικότητα.
