H Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού οδεύει στο τέλος της έχοντας κρατήσει για το αποκορύφωμα το ντεμπούτο το Alessandro Michele στον Valentino και την πρώτη συλλογή της Chanel μετά την αποχώρηση της Virginie Viard. Στο μεταξύ, ωστόσο, προηγήθηκαν shows και συλλογές που αναπτέρωσαν την αισιοδοξία για τη σύγχρονη μόδα και ό,τι φρέσκο και δημιουργικό έχει να προσφέρει μετά από μία σχετική περίοδο αμφιβολίας και αστάθειας. Το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες και το ποιο στέλεχος και Creative Director θα βρεθεί που κοντεύει να ολοκληρωθεί-απομένουν μερικές ανακοινώσεις ακόμα- και παρατηρείται μια μετάβαση από την ασφάλεια της "ήσυχης πολυτέλειας" και του μίνιμαλ στιλ σε τολμηρές και statement επιλογές.
Από τα shows και τις συλλογές για την Άνοιξη – Καλοκαίρι 2025, ήταν πολλά αυτά που ξεχώρισαν και ζητήθηκαν με την αρχή να γίνεται ήδη στην πρεμιέρα της Paris Fashion Week με τη συλλογή του Saint Laurent που αναζήτησε την έμπνευσή της στο στιλ του ιδρυτή της, Yves Saint Laurent. H επόμενη μεγάλη συζήτηση, με τον ενθουσιασμό να ξεχειλίζει, άνοιξε με το show της Chloé, τη δεύτερη συλλογή της Chemena Kamali για τον οίκο, που εδραιώνει το "New Boho", αλλά και το show της Loewe, με τον Jonathan Anderson να επιβεβαιώνει την αριστεία του στον κόσμο της σύγχρονης gimmicky μόδας. O οίκος Schiaparelli έχει καταφέρει να σταθεροποιήσει τη σουρεαλιστική του αισθητική ως μία αναπολογητική πρόταση για τις θαρραλέες γυναίκες του σήμερα, ενώ ο Courrèges με τον Nicolas Di Felice συνεχίζουν την εξαιρετική σπουδή στην ανανέωση του Space Age. Σ' όλα αυτά υπολογίστε και τη δεύτερη συλλογή του Seán McGirr για τον Alexander McQueen, που έφερε μία ανάσα ανακούφισης.
O bold μινιμαλισμός της Loewe SS'25
Το πόσο σημαντικός είναι ένας σχεδιαστής δεν κρίνεται μόνο από το πόσο επιδραστικός είναι στη μόδα (και πόσο ανεβάζει τις πωλήσεις), αλλά και από το ποιοι τον στηρίζουν. Το show της Loewe για τη συλλογή Άνοιξη – Καλοκαίρι 2025, παρακολούθησαν από το front row οι επίσης σχεδιαστές Pieter Mulier, Sarah Burton, Nicolas Di Felice, Adrian Appiolaza, Pharrell Williams και Kris Van Assche – και αυτό μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι εκτός από συναδελφική αλληλεγγύη, ο Jonathan Anderson είναι πηγή έμπνευσης και για τους ίδιους τους ομότεχνους τους.
Στο σημείωμα της συλλογής, ο Anderson αναφέρεται στην ιδέα της "ριζικής μείωσης", απομακρύνοντας ό,τι θα μπορούσε να αποτελεί παράγοντα απόσπασης από τα looks που προτείνει. To "less is more”, ωστόσο, του ευφυή Creative δεν έχει καθόλου να κάνει με την κλασική αντίληψη περί απλότητας στο στιλ. Ο Anderson δίνει προβάδισμα στις γραμμές των ρούχων και περιορίζει το styling στα απαραίτητα. Στα highlights της συλλογής Loewe SS'25 ανήκουν χωρίς αμφιβολία εκείνα τα μάξι φλοράλ φορέματα από ανάλαφρη μεταξωτή ζορζέτα που "χύνονται" αέρινα πάνω από κρινολίνα. O σκόπελος της δυσκαμψίας που δημιουργούν οι εσωτερικοί σκελετοί ξεπερνιέται με μοναδική μαεστρία και η αέρινη κίνηση στα φορέματα συντονίζεται με τα υποβοήθηματά τους, σαν αυτά να βρίσκονται εκεί ακριβώς για να τη διευκολύνουν. Η προσθήκη aviator γυαλιών ηλίου και high- top, padded sneakers στα συγκεκριμένα looks μεταφέρουν τον ρομαντισμό σε άλλο επίπεδο.
Τα feathered t-shirts με τις εικόνες κλασικών όπως ο Μπαχ και ο Μπετόβεν, ή απεικονίσεις έργων του Βαν Γκογκ, είναι μια ακόμα εκπληκτική καινοτομία, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η κατασκευή είναι τόσο ντελικάτη που με την πρώτη ματιά δεν αντιλαμβάνεται κανείς την παρουσία των φτερών, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τις αμυδρές πούλιες στα micro mini φορέματα, που μαζί με τις trapeze σιλουέτες, έχουν εξελιχθεί σε signature του οίκου. Τα biker jackets μεταμορφώνονται σε κοντές κάπες που συνδυάζονται με παντελόνια στα οποία οι πιέτες μαζεύονται αποκλειστικά στη μία πλευρά, τα κοστούμια αξιοποιούν τον συνδυασμό στενό σακάκι – φαρδύ ντραπέ παντελόνια απογειώνοντας το coolness , ενώ ο ποδόγυρος σε χακί φούστες ενισχύεται με σύρμα προσφέροντας τους ακλόνητο τελείωμα που βρίσκεται σε συμφωνία με τις "κοκκαλωμένες" άκρες στα δερμάτινα πουκάμισα που τις συνοδεύουν.
Σημειώστε ότι ο Jonathan Anderson επαναφέρει στα trends τα boat shoes και τα Oxfords και μας συστήνει τη νέα τσάντα Madrid, σε τραπεζοειδές σχήμα.
To new boho της Chloé SS'25
H Chemena Kamali, ένα άγνωστο μέχρι πρόσφατα όνομα, κατάφερε να αναδειχτεί σε ένα από τα πιο ισχυρά πρόσωπα της μόδας αυτή τη στιγμή κάνοντας κάτι (σχετικά) απλό: επανέφερε στις τάσεις το boho στιλ. Το ντεμπούτο της στην Chloé, έναν οίκο στον οποίο είχε εργαστεί και όπως αποδείχτηκε γνωρίζει καλά, έφερε τεράστιο ενθουσιασμό (και εμπορικό ενδιαφέρον) και η επιτυχία συνεχίστηκε με τη συλλογή της για την Άνοιξη – Καλοκαίρι 2025 που επιμένει στο ίδιο στιλ. Το "New Boho" που εγκαινίασε με την πρώτη Chloé συλλογή της η Kamali μεταφέρεται τώρα στη θερινή σεζόν. Η ίδια δίνει το όνομα "Freedom Collection" στη συλλογή που έχει αναφορές στη δεκαετία του '70, "την εποχή της επανάστασης και της απελευθέρωσης" όπως τη χαρακτηρίζει: "Μία εποχή που αισθητικά ορίζεται από τη φυσική ομορφιά και την αβίαστη κομψότητα".
H Kamali ανέτρεξε στο πλούσιο σε κληρονομιά αρχείο του οίκου και ιδίως στις κολεξιόν του Karl Lagerfeld από τα 70s εστιάζοντας σε μία εκδοχή της θηλυκότητας που μοιάζει αγγελική πλασμένη. Δαντέλες κιπούρ, φραμπαλά και βολάν, bloomers και bubble skirts, camisole φορέματα και babybolls, harem pants από διαφανή δαντέλα και crochet κορμάκια, floral prints με vintage αίσθηση και παστέλ αποχρώσεις συνδυάζονται με δερμάτινα τζάκετ με πιέτες στους ώμους βγαλμένα από τα 80s, με lace up μπαλαρίνες και jelly shoes, με hobo bags, μεγάλα γυαλιά ηλίου, καπέλα που θυμίζουν τουρμπάνια, χαριτωμένες belt bags και φυσικά, statement κοσμήματα όπως μακριά κρεμαστά σκουλαρίκια, μενταγιόν από χρωματιστές πέτρες και κολιέ από κοχύλια.
Μόνο μια ερώτηση μοιάζει να απασχόλησε fashion lovers και insiders μετά απ' αυτή τη συλλογή: Πότε θα έρθει το καλοκαίρι για να τη φορέσουμε;
Η "Future Vintage" συλλογή Schiaparelli
O Daniel Roseberry κάνει εξαιρετική δουλειά στον οίκο Schiaparelli. Για αρχή, να πούμε ότι έχει επιβάλλει το σουρεάλ ως μία κανονικότητα στη μόδα. Η νέα του συλλογή για την Άνοιξη – Καλοκαίρι 2025 παίρνει τον τίτλο "Future Vintage" και ο σχεδιαστής εξηγεί ότι ήθελε να δημιουργήσει looks που να απευθύνονται σε διαφορετικές γενιές – τη γιαγιά, τη μητέρα, την κόρη – και να μπορούν να φορεθούν και μελλοντικά, ως διαχρονικά vintage.
Ο δεύτερος στόχος του ήταν να δημιουργήσει άνετα και ευκολοφόρετα ρούχα με αποτυπωμένη την "ευαισθησία της Couture" στον σχεδιασμό και την κατασκευή τους και αυτό ακριβώς πετυχαίνει η συλλογή Schiaparelli SS'25: φέρνει τη μαγεία της υψηλής ραπτικής στη καθημερινότητα. Staples της γυναικείας γκαρνταρόμπας όπως το λευκό πουκάμισο, το polo shirt, το tank top αναδιαμορφώνονται μέσα από την προσθήκη κορσέ και συνδυάζονται με μίνι φούστες που καταλήγουν σε πλεξίδα ή τζιν παντελόνια που η γραμμή της μέσης κάνει καμπύλη δημιουργώντας την τέλεια hourglass σιλουέτα.
Σορτς και βερμούδες σετάρονται με φαρδιά σακάκια τα bell sleeves των οποίων λειτουργούν με αέρινη διάθεση, τα casual τζάκετ με φερμουάρ αναβαθμίζονται σε couture κομμάτια μέσα από τον εντυπωσιακό όγκο, τις bold αποχρώσεις και τη signature κλειδαρότρυπα του οίκου ως hardwear, πλεκτά με ρίγες εμφανίζονται με trompe-l’oeil μοτίβο του sarong, ενώ ένα halter-neck φόρεμα, σε άσπρο μαύρο, με ruched φούστα γίνεται η επιτομή του cool evening dressing.
Η Courrèges SS'25 εμπνέεται από τη Möbius strip
Η λωρίδα του Μέμπιους (Möbius strip) είναι μια επιφάνεια με μόνο μία πλευρά και μόνο ένα σύνορο. Όπως θα εξηγήσει ο Creative Director του Courrèges, Nicolas Di Felice, στο harpersbazaar.com, "δεν υπάρχει εσωτερικό και εξωτερικό σ' αυτή" και σχεδίασε τη συλλογή Άνοιξη – Καλοκαίρι 2025 γύρω απ' αυτό το σύμβολο του απείρου και της αέναης κίνησης , την ιδέα "ενός ατελείωτου κύκλου γύρω από το σώμα".
H συλλογή ξεκινάει μ' ένα εντυπωσιακό leather παλτό – κουκούλι φορεμένο πάνω από ένα skinny παντελόνι που το μήκος του καλύπτει και τους αστραγάλους, ενώ καθώς προχωράμε προς τα πίσω (ή εμπρός, μάλλον δεν έχει σημασία), τα looks εμφανίζονται όλο και πιο αφαιρετικά. Το αρχικό παλτό χάνει στη συνέχεια την κουκούλα, μετά αποκτά μία πιο λιτή και κλασική γραμμή, μετά μοιάζει να έχει χάσει τα μανίκια και να έχει μεταμορφωθεί σε φόρεμα, το παντελόνι γίνεται πιο κοντό και φαρδύ στις άκρες, και κάπου εδώ φτάνουμε και στο iconic τετράγωνο bandeau της συλλογής που μοιάζει να μη στηρίζεται από πουθενά αλλού παρά μόνο από το στήθος.
Τo ίδιο μοτίβο συνεχίζεται και στη συνέχεια αλλά από την αντίστροφη: τα bandeau tops γίνονται πιο φαρδιά και σταθερά, φοριούνται μέσα από apron dresses και πάνω από skinny παντελόνια ή μόνο μέσα από φορέματα γιατί στο επόμενο look απουσιάζει το παντελόνι κ.ο.κ. Η ατέρμονη κίνηση της λωρίδα του Μέμπιους, που δεν καταλήγει πουθενά και επιστρέφει ξανά στο ίδιο σημείο, αποτυπώνεται μοναδικά ως ιδέα σ' αυτή τη συλλογή, οι καθαρές γραμμές της οποίας και τα "κοψίματα" ακριβείας, όπως και η ουδέτερη παλέτα της, την κάνουν ένα άριστο δείγμα μίνιμαλ αισθητικής.
Όσο για την Space Age αισθητική που κληροδότησε στη μόδα ο οίκος Courrèges, αυτή θα μπορούσε να εντοπιστεί στην εντυπωσιακή γεωμετρικότητα των σχεδίων του Di Felice.
Επανεκκίνηση για τον Alexander McQueen
Το χλιαρό ντεμπούτο του Seán McGirr στον Alexander McQueen ανέβασε το ενδιαφέρον για τη δεύτερη συλλογή του στον οίκο που παρουσιάστηκε στη σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι. Η συλλογή Alexander McQueen για την Άνοιξη – Καλοκαίρι 2025, λοιπόν, έφερε ανακούφιση σε κριτικούς και λάτρεις του brand που σε αρχικά είχαν νιώσει ότι κατακρημνίζεται η κληρονομία του θρυλικού ιδρυτή Lee McQueen και όσα έχτισε στην πορεία η Sarah Burton. Το αποτέλεσμα δεν ενθουσίασε ακριβώς, αλλά θεωρήθηκε ένα καλό δείγμα για τη συνέχεια.
Ο Ιρλανδός McGirr αντλεί την έμπνευσή του από ένα λαϊκό μύθο της πατρίδας του, το θηλυκό πνεύμα banshee που προμηνύει τον θάνατο, στη "μοναχική και απειλητική φιγούρα" του οποίου, όπως θα πει ο σχεδιαστής στο σημείωμά του, διακρίνει μία ομοιότητα με το "πνεύμα" της εποχής που διανύουμε. Οι λαϊκές παραδόσεις, η avant – garde και "dark" αισθητική βρίσκουν πατήματα και στην κληρονομία του οίκου. "Banshee" ήταν ο τίτλος της δεύτερης collection, AW 1994, του Lee "Alexander" McQueen και από εκείνη την πρώιμη δουλειά αναζήτησε στοιχεία ο σχεδιαστής.
Ο Seán McGirr επαναφέρει το sharp tailoring που ήταν πάντα στην καρδιά του οίκου, προσθέτοντας στοιχεία που το κάνουν πιο edgy, όπως η ακατέργαστη στις άκρες οργάντζα, οι ασύμμετροι και μυτεροί γιακάδες και οι σούρες οι οποίες βοηθούν τα σακάκια να τονίσουν τη μέση, ενώ βάζει στο παιχνίδι τα κλασικά glen καρό και το pied de poule. Αέρινα sheer φορέματα και φορέματα με φτερά αναλαμβάνουν να δώσουν μορφή στις νεράιδες της ιρλανδική παράδοσης, ενώ εκείνο το τελικό look μ' ένα hooded φόρεμα κεντημένο από σειρές κρυστάλλων που μοιάζουν με κλαδιά φύλλων ενώ αγκαλιάζουν τη γυναικεία φιγούρα είναι μία σφοδρή απεικόνιση της banshee.
Όλοι χειροκροτούν σήμερα τον Seán McGirr γι' αυτή του την εξέλιξη στον Alexander McQueen, αναμένοντας, ωστόσο, από αυτόν ακόμα περισσότερη "ωμότητα" και "drama".
